ساخت و نصب اسکلت فلزی از ابتدا تا انتها را اصولی یاد بگیرید!

در صورتی که سرمایه اولیه به اندازه کافی داشته باشید، اسکلت فلزی به دلیل دارا بودن سرعت اجرای بالا و استحکام مناسب انتخاب مناسبی است ولی به دلیل اجرای غیراصولی اسکلت فلزی و نداشتن آگاهی کافی از نکات اجرایی آن، سالیانه خسارات زیادی پدید می‌آید. آیا تمام این نکات و اصول را می‌دانید؟! در مراحل ساخت و نصب اسکلت فلزی ، ریزه‌کاری‌های بسیاری وجود دارد که دانستن آن‌ها امری ضروری است. در این مقاله تمام جزئیات و نکات حرفه‌ای مراحل اجرای ساختمان اسکلت فلزی را به صورت گام به گام همراه با ذکر نکات اجرایی شرح خواهیم داد. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

اجرای اسکلت فلزی

اجرای اسکلت فلزی یکی از مباحث چالش برانگیز در صنعت ساخت و ساز کشور است.

زلزله‌های گذشته نشان می‌دهد ساختمان‌های فلزی علی رغم استفاده از ماده اولیه فولاد به عنوان یک عنصر کاملا شکل‌‌پذیر، رفتار نامطلوب و غیرشکل‌پذیر دارند.

ضعف در جوشکاری، وصله نامناسب اعضا، ناشاقولی ستون ها و عدم درک صحیح از رفتار اتصالات و میزان گیرداری آن‌ها از جمله مهم‌ترین عوامل موثر بر رفتار لرزه‌ای نامطلوب سازه های فلزی است.

به همین دلیل لازم است با نظارت دقیق، آموزش صحیح و پرورش عوامل اجرایی کارآمد، گام‌های موثری جهت ارتقاء کیفیت این صنعت برداشته شود.

ساخت اسکلت فلزی در محل پروژه

ساخت اسکلت فلزی در پروژه‌های کوچک معمولا در محل پروژه و در کارهای بزرگ در کارخانه ساخت اسکلت فلزی انجام می‌شود.

سازه های فلزی ۵ تا ۶ طبقه معمولا از مقاطع تک و دوبل IPE (برای تیر و ستون) با یا بدون ورق تقویت ساخته شده و جهت صرفه جویی و کاستن از هزینه‌ها اکثرا در محل کارگاه اجرا می‌شوند.

در این مراحل ابتدا مقادیر آهن آلات مورد نیاز از روی نقشه‌های سازه برآورد شده و پس از سفارش خرید، پروفیل ها و ورق ها به صورت شاخه یا برش‌خورده در محل پروژه تخلیه می‌شوند.

برای اجرای اسکلت فلزی به صورت اصولی، دقیق و همچنین ایجاد سطح مسطح و تراز جهت ساخت مقاطع، ابتدا زیر کار با استفاده از تیرآهن شاسی‌کشی شده و سپس مراحل ساخت اسکلت فلزی از ستون‌ ها آغاز می‌شود. 

پس از برش مقاطع ستون ها در طول‌های مورد نیاز، آن‌ها را به صورت پاباز یا پاجمع دوبل کرده و ورق های تقویت روی آن‌ها نصب می‌شوند.

پس از تکمیل ساخت ستون ها و انجام جوشکاری مورد نیاز، ورق های اتصالات بر روی آن‌ها سوار شده و جوش‌ها تکمیل می‌شوند.

مراحل گفته شده برای تیرها و مهاربندها نیز انجام شده و بدین ترتیب اسکلت فلزی آماده نصب خواهد بود که در ادامه مطلب مراحل نصب اسکلت فلزی را شرح خواهیم داد.

ساخت اسکلت فلزی در کارخانه

گفتیم برای پروژه‌های بزرگ و ساختمان‌های بیشتر از ۶ تا ۷ طبقه، ساخت اسکلت فلزی در کارخانه انجام می‌شود.

ستون‌هایی با مقاطع BOX ، صلیب یا H شکل و همچنین تیرهایی با دوبل I شکل مراحل ساخت پیچیده‌تری داشته و در برشکاری و اتصالات آن‌ها باید دقت و نظارت بیشتری انجام گیرد.

در مقاله “ساخت اسکلت فلزی در کارخانه از صفر تا صد“ به طور کامل در مورد مراحل ساخت اسکلت فلزی در کارخانه صحبت کردیم.

مراحل ساخت و نصب اسکلت فلزی

۱) نصب صفحه ستون ها

نصب بیس پلیت یا صفحه ستون به دو روش انجام می‌شود.

در روش اول بیس پلیت در کارخانه توسط جوش نفوذی کامل به ستون نصب شده و سپس در محل پروژه به وسیله میلگردهای انتظار که قبلا در فونداسیون جایگذاری شده، به پی متصل می‌شود.

در روش دوم بیس پلیت در محل پروژه روی فونداسیون جایگذاری شده و پس از اتمام بتن ریزی فونداسیون، ستون‌ ها به وسیله بولت هایی که از قبل کار گذاشته شده، به صفحه ستون متصل می‌شوند. این روش، در عمل به دلیل سهولت اجرا کاربرد بیشتری دارد.

در این روش به دلیل وزن زیاد صفحه ستون ها، در هنگام بتن ریزی پی از شابلون استفاده می‌کنند که ضخامت کمتری داشته و سوراخ‌های آن کاملا منطبق با صفحه ستون است.

پس از بتن ریزی، شابلون ها باز شده و بیس پلیت ها روی بولت ها نصب می‌شوند و توسط مهره‌های تحتانی کاملا رگلاژ و تراز می‌گردند.

برای مطالعه بیشتر در مورد نصب بیس پلیت و اتصال ستون فلزی به فونداسیون به مقالات “هرآنچه که باید از طریقه نصب صفحه ستون بدانید!” و “نصب بیس پلیت و نحوه اتصال ستون فلزی به فونداسیون“ مراجعه کنید.

صفحه ستون نقش بسیار مهمی در انتقال بار ستون به پی دارد، به همین دلیل در طراحی و اجرای آن باید دقت بسیاری شود. گاهی اوقات به دلیل الزامات طراحی باید ضخامت صفحه ستون افزایش یابد که از نظر اقتصادی به صرفه نبوده و باعث سختی در اجرا می‌شود.

به همین دلیل لازم است صلبیت صفحه ستون به نحو دیگری افزایش پیدا کند. استفاده از ورق‌های تقویتی و نبشی‌ها به شکل‌ها و حالت‌های مختلف به عنوان راه حلی مناسب جهت رفع این محدودیت مد نظر قرار می‌گیرد.

در مقاله “هر آنچه که باید از انواع صفحه ستون بدانید!“ در مورد انواع صفحه ستون و نحوه تقویت آن‌ها صحبت کردیم.

۲) ساخت و نصب ستون ها

جهت ساخت و نصب ستون فلزی ، ابتدا ورق‌ها به عرض مناسب برش داده می‌شوند و سپس لبه‌های ورق‌ها پخ‌زنی شده و با جوش شیاری کامل به یکدیگر متصل می‌گردند.

به این مراحل گفته شده تسمه‌بری و تسمه‌سازی گفته می‌شود.

در مرحله بعد، ورق‌ها روی شاسی با خال جوش موقت به یکدیگر متصل می‌شوند. سپس دیاق‌ها روی آن نصب می‌گردند که این امر جهت جلوگیری از تغییر زاویه است.

به این مرحله مونتاژکاری می‌گویند.

پس از تکمیل مونتاژکاری، جوشکاری طولی اعضا و اتصالات بیرونی (مانند نبشی‌ها، ورق‌های زیرسری و غیره) ستون‌ها آماده نصب می‌شوند. هر چقدر دقت و نظارت در مراحل ساخت ستون فلزی بیشتر باشد، مرحله نصب با خطای کمتر و سرعت بیشتر انجام می‌شود.

ستون‌ها با توجه به الزامات طراحی با مقاطع مختلف ساخته می‌شوند که هر کدام از آن‌ها نکات اجرایی مخصوص به خود را دارد. 

در مقاله “تمام نکات نحوه ساخت ستون فلزی و نصب آن در یک مقاله“ به طور کامل در مورد ساخت و نصب ستون فلزی و نکات اجرایی انواع مقاطع ستون صحبت کردیم.

۳) ساخت و نصب تیرهای اصلی

مراحل ساخت تیرها تا حد زیادی شبیه به ساخت ستون فلزی است. 

پس از تسمه‌بری و تسمه‌سازی، جان و بال‌ها بر روی هم مونتاژ می‌شوند. در مرحله بعد دیاق‌ها نصب شده و جوش طولی به وسیله دستگاه زیر پودری یا CO₂ انجام می‌گردد.

در انتها مراحل بازرسی و کنترل جوش‌ها انجام شده و پس از تایید به مرحله رنگ فرستاده می‌شود.

پس از ارسال قطعات به محل پروژه، شاه تیرها متناسب با شماره هر قطعه به ترتیب از طبقات پایین تا بالا در جای خود نصب می‌گردند.

برای اینکه در مورد جزئیات تیر ریزی اسکلت فلزی و نکات اجرایی آن بیشتر بدانید، به مقاله “تمام نکات تیر ریزی اسکلت فلزی در یک مقاله“ حتما سر بزنید.

۴) شاقولکاری نهایی ستون

پس از نصب ستون فلزی و تیرهای اصلی یک پارت، نوبت شاقولکاری نهایی ستون‌ها است.

شاقولی ستون فلزی در انتقال بارهای ثقلی و زلزله به فونداسیون نقش زیادی داشته، به همین دلیل لازم است حداکثر دقت در این مرحله انجام گیرد.

همچنین در صورت ناشاقولی ستون‌ها، در مرحله دیوارچینی و نازک کاری، مشکلات جدی در معماری و افزایش هزینه‌ها رخ می‌دهد.

به عنوان یه نکته اجرایی توصیه می‌شود که در سازه‌های بلند و ستون‌های چند پارته، در ابتدا کل میزان ناشاقولی مجاز طبق آیین نامه محاسبه شده و سپس مقدار مجاز بر تعداد پارت‌ها تقسیم شود. 

عدد حاصل شده در هر پارت جهت کنترل ناشاقولی ستون ها باید ملاک عمل قرار گیرد. نتیجه این روش این است که قطعا در انتهای کار میزان ناشاقولی احتمالی از مقادیر مجاز کمتر خواهد بود.

در مورد رواداری ستون سازه های فلزی و نکات شاقول کاری ستون ها در مقاله “تمام نکات نحوه ساخت ستون فلزی و نصب آن در یک مقاله“ توضیح دادیم.

۵) نصب تیرهای فرعی

بار سقف به وسیله تیرهای فرعی یا تیرچه ها به تیرهای اصلی منتقل می‌شوند. اتصالات تیرچه‌ ها مفصلی بوده و تنها جهت انتقال بارهای ثقلی طراحی می‌شوند.

این تیرها عمدتا از پروفیل‌های I شکل و گاهی از تیرورق ساخته می‌شوند. پس از برش پروفیل‌ها در طول مناسب، بال بالا و قسمتی از جان پروفیل جهت ایجاد رفتار مفصلی و قرار گرفتن هم‌سطح شاه تیرها بریده می‌شود.

در مرحله بعد برشگیرها و همچنین دیاق انتهایی جهت قرارگیری روی شاه تیر، روی تیرچه نصب شده و پس از کنترل و بازرسی جوش‌ها و رنگ آمیزی، در محل خود نصب می‌شوند.

همچنین معمولا هم‌زمان با برش تیرچه ها، برش و ساخت شمشیری های راه پله نیز در دستور کار قرار می‌گیرد.

جهت مطالعه بیشتر در مورد ساخت و نصب تیرهای فرعی و شمشیری های راه پله به مقالات “تمام نکات تیر ریزی اسکلت فلزی در یک مقاله“ و “صفر تا صد ساخت و اجرا شمشیری پله در راه پله فلزی“ حتما سر بزنید.

۶) ساخت و نصب مهاربند

جهت نصب مهاربندها ابتدا صفحات اتصال (گاست پلیت ها) در آکس تیر و ستون‌ها قرار گرفته و با جوش گوشه به آن‌ها متصل می‌شوند.

این امر به دلیل این است که میزان جزئی دو آکسه شدن با توجه به نیروی زیاد موجود در مهاربندها موجب پیچش در ستون‌ها می‌شود.

هم‌چنین گاست پلیت‌ مهاربندها باید کاملا هم‌راستا با تیر و ستون نصب شوند، زیرا پیچش صفحات اتصال موجب اتصال نامناسب به تیر می‌شود.

در تصویر زیر گاست پلیت را مشاهده می‌کنید که مهاربند به آن متصل شده است.

سپس اعضای مهاربندها عمدتا از پروفیل‌های دوبل نبشی و ناودانی در طول‌های مناسب برش خورده و با خال جوش در جای خود قرار داده می‌شوند.

در انتها پس از تکمیل مونتاژ مهاربندها و کنترل صحت نصب، جوش‌های تکمیلی انجام می‌شود. همچنین امکان نصب اتصالات بر روی ستون‌ها در کارخانه و استفاده از پیج در کارگاه جهت افزایش سرعت و کیفیت وجود دارد.

برای اینکه در مورد مراحل اجرای بادبند بیشتر بدانید به مقاله “نحوه اجرای بادبند در اسکلت فلزی از صفر تا صد“ مراجعه کنید.

۷) تکمیل جوشکاری و اتصالات تیرها و ستون ها

تجربه‌های زلزله‌های گذشته نشان‌دهنده رفتار نامطلوب اتصالات در سازه‌های فولادی به دلیل عدم به کارگیری ابعاد مناسب ورق اتصال و نیز جوشکاری نامناسب است که بدیهی است عملکرد کل سازه را با چالش مواجه می‌کند.

به همین دلیل، در انتهای مراحل ساخت و نصب اسکلت فلزی به تکمیل جوشکاری اتصالات تیرها و ستون‌ها جهت حصول رفتار لرزه‌ای مطلوب و افزایش شکل‌پذیری سازه، می‌پردازیم.

تا حد امکان، جوش اتصالات در کارخانه انجام شود. انجام جوش ورق‌های زیرسری، نصب صفحه ستون و سخت‌کننده‌ ها، اتصال گاست پلیت های کناری بادبندها (صفحات اتصال) و سخت کننده های تیر از این جمله‌اند.

جهت جلوگیری از بروز عیوب جوش باید کلیه لبه‌های کونیک شده اتصالات با سنگ‌زنی کاملا صاف شود. وجود پلیسه‌ها و خلل و فرج احتمالی سبب بروز عیوبی چون ذوب ناقص و عدم نفوذ می‌شود.

مونتاژ صحیح اتصالات شامل در آکس بودن، هم‌راستایی، قرارگیری در مرکز و غیره نقش مهمی در کیفیت جوش و پیش‌گیری از عیوب احتمالی دارد.

به عنوان مثال عدم نفوذ یکی از عیوب شایع در جوش نفوذی، اتصال روسری تیرها است. این اتصال تنها در قاب های خمشی معمولی و متوسط مجاز است.

به راحتی با قرار دادن ته الکترود بین روسری و ستون حین مونتاژ می‌توان فاصله حدود ۴ میلی‌متر را ایجاد و از عیوب احتمالی پیش‌گیری کرد.

نکات مهمی که در جوشکاری اسکلت فلزی باید بدانیم!

از رنگ کردن محل اتصالات قبل از جوشکاری جلوگیری شود. وجود رنگ در محل جوشکاری موجب بروز عیوب زیادی از جمله تخلخل، پاشش زیاد و ذوب ناقص می‌شود.

جهت کاهش تنش‌های پسماند و اعوجاج قطعات، باید مسیر پیشرفت جوشکاری از نقطه با گیرداری بیشتر به سمت نقطه با گیرداری کمتر باشد.

جوش اتصال ستون به ستون در هر پارت، ترجیحا پس از شاقول کاری نهایی و همزمان با اجرای اتصالات تیرها تکمیل شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد اتصال ستون به ستون فلزی به مقاله “جزئیات محل وصله ستون فلزی و اتصال ستون به ستون“ حتما سر بزنید.

در جوشکاری صفحات اتصالی ضخیم، از به کار بردن جوش‌های پهن (اصطلاح کارگاهی کبابی) در یک پاس اجتناب شود. لازم است جوش‌های هر پاس به صورت زنجیروار با جوش قبلی همپوشانی مناسب ایجاد کند.

از الکترود با نوع و قطر متناسب با جنس و ضخامت ورق استفاده شود. استفاده از الکترود با قطر بیشتر از ضخامت ورق ممنوع است.

در اتصال دوبل ورق جان، جهت جلوگیری از سوختگی جان تیر در اثر جوشکاری ترجیحا عرض یکی از ورق‌ها حدود دو سانتی‌متر بیشتر از دیگری در نظر گرفته شود.

جوش ورق اتصال جان تیرهای اصلی به ستون در قسمت ستون (خط جوش سربالا) تحت تأثیر همزمان تنش‌های برشی و خمشی و سه خط جوش دیگر تحت تاثیر برش و پیچش هستند.

به همین دلیل این جوش باید کاملا به صورت دورتادور انجام شود. به دلیل صعوبت نسبی اجرا معمولا جوشکاران جوش افقی فوقاتی و تحتانی ورق اتصال جان را انجام نداده یا این کار با کیفیت نامطلوب انجام می‌شود.

استفاده از ورق روسری ذوزنقه‌ای شکل، موجب افزایش طول قسمت جوش نشده و امکان کمانش آن تحت نیروهای فشاری است. در این موارد ترجیحا باید از شکل کله گاوی استفاده شود.

کلیه جوش‌های نفوذی مخصوصا جوش نفوذی ورق روسری به ستون در کارگاه باید با تست های غیرمخرب کنترل شود.

برای اینکه در مورد تست های غیرمخرب بیشتر بدانید به مقاله “آزمایش غیر مخرب یا تست غیر مخرب چیست؟ معرفی انواع آزمون های غیر مخرب“ مراجعه کنید.

دماسنجی در محوطه کارگاه نصب شده و در صورت بروز دمای زیر صفر، روند عملیات جوشکاری متوقف شود.

اگرچه بر حسب ضوابط استاندارد با پیش گرمایش امکان انجام جوشکاری در این موارد میسر است، اما به دلیل عدم امکان کنترل مناسب توسط ناظرین و نیز عدم انجام پیش گرمایش در اکثر موارد توسط عوامل اجرایی، ترجیحا روند کار متوقف شود. در غیر این صورت احتمال بروز ترک در جوش‌ها بسیار بالا خواهد بود.

در مقاله “ترک جوش چیست؟ انواع ترک جوش، دلایل و راهکار“ در مورد ترک های جوش صحبت می‌کنیم.

نکات مهم اسکلت فلزی پیچ و مهره ای

در صورت استفاده از برخی اتصالات مانند اتصال گیردار فلنجی بدون لچکی و اتصال فلنجی ۴ یا ۸ پیچی در کلیه سطوح قاب خمشی و اتصال پیچی با ورق زیرسری و روسری در قاب های خمشی ویژه باید از اتصال ستون به دال بتنی با استفاده از مصالح انعطاف‌پذیر مانند یونولیت به ضخامت حداقل ۲۵ میلی‌متر جلوگیری شود.

در مقاله “اتصالات پیچی چیست + صفر تا صد انواع اتصالات پیچی“ به طور کامل در مورد اتصالات پیچی صحبت می‌کنیم.

در اتصالات پیچی حتما به نوع پیچ مندرج در نقشه‌ها کاملا دقت شود. پیچ های ۸٫۸ یا A325 از نظر تنش تسلیم و تنش نهایی کاملا با پیچ های ۱۰٫۹ یا A490 متفاوت هستند.

پیچ ۸٫۸ یا A325 با تنش تسلیم و تنش نهایی F_u = 8000 Kg/cm² و F_y = 6400 Kg/cm²

پیچ ۱۰٫۹ یا A490 با تنش تسلیم و تنش نهایی F_u = 10000 Kg/cm² و F_y = 9000 Kg/cm²

پیچ های مورد استفاده در اجرای اسکلت فلزی به صورت استاندارد در قطرهای ۱۶، ۲۰، ۲۲، ۲۴، ۲۷، ۳۰ و ۳۶ میلی‌متر تولید می‌شوند.

پیچ های تولیدی به صورت فورج سرد از پیچ های فورج گرم با کیفیت‌تر و دارای عیوب کمتر هستند. بر اساس نتایج آزمایش‌ها، بریدن پیچ های فورج گرم از قسمت سر آن تحت تنش‌های وارده بیشتر مشاهده شده است.

پیچ های فورج سرد در کشور عمدتا تا سایز ۲۴ تولید شده و ۲۷ و ۳۰ میلی‌متر نیز توسط برخی شرکت‌ها ارائه می‌شود.

طول پیچ به اندازه‌ای باشد که پس از سفت شدن کامل حداقل ۳ رزوه بیرون از مهره قرار گیرد.

جهت اعمال نیروی مناسب و افزایش سرعت کار در اتصالات پیچی ترجیحا از ایمپکتورهای بادی یا برقی به جای آچارهای دستی و مولتی پلیر استفاده شود. مولتی پلیر ابزاری جهت افزایش قدرت دست کارگر است.

همچنین با توجه به اینکه استفاده از پیچ های ویژه (TC) و واشرهای DTI به علت قیمت بالا در ایران چندان متداول نیست، لازم است نیروی پیش تنیدگی در اتصالات اصطکاکی توسط ترک متر کنترل شود.

کالیبره کردن ترک متر از موارد ضروری است که باید قبل از کنترل نیروی پیش تنیدگی پیچ ها صورت گیرد.

واشرهای DTI دارای برآمدگی‌هایی حاوی سیلیکون هستند که پس از اعمال نیروی کافی و سفت شدن کامل پیچ، به صورت تخت در می‌آیند. بیرون زدن مایع سیلیکونی قرمز رنگ، نشانه اعمال نیروی پیش تنیدگی مناسب در پیچ است.

در ساخت اسکلت فلزی و در صورت استفاده از واشرهای DTI، برای هر سایز پیچ باید از واشر استاندارد همان پیج استفاده شود.

پیچ های ویژه زائده‌ای در قسمت انتهایی دارند که پس از اعمال نیروی پیش تنیدگی کافی از بدنه پیچ جدا می‌شود. سفت کردن این پیچ ها توسط آچار مخصوص انجام می‌شود.

در اتصالات پیچی استفاده از ورق پرکننده با ضخامت یکنواخت و مقاومت نظیر قطعات بلامانع است. لازم به ذکر است در مواردی مثل اتصالات صلب تیرها، محدودیت‌هایی در مجموع ضخامت ورق های پرکننده تا حداکثر ۶ میلی‌متر وجود دارد.

در اتصالات اصطکاکی، محدوده پیچ ها تا فاصله ۲۵ میلی‌متر باید کاملا از هر گونه رنگ‌زدگی، پاشش جوش و رنگ تمیز شود. همچنین از رنگ کردن این قسمت‌ها قبل از نصب پیچ‌ها نیز اجتناب شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد اتصالات اصطکاکی به مقاله “اتصالات اصطکاکی چیست ؟ تمام آنچه که در رابطه با اتصال اصطکاکی باید بدانید!“ سر بزنید.

در صورت جا نرفتن پیچ ها و نیاز به افزایش قطر سوراخ، به جای استفاده از هوابرش باید از برقو استفاده شود. استفاده از هوابرش جهت افزایش قطر سوراخ‌ها مجاز نیست.

در صورت نیاز به باز کردن پیچ‌ها پس از ایجاد نیروی پیش تنیدگی در آن‌ها، باید پیچ ها کلا تعویض شوند و استفاده مجدد از آن‌ها مجاز نیست.

در انتهای کار و پس از تست و تایید اتصالات، باید روی کلیه ورق های اتصال، جوش ها و پیچ ها رنگ شود.

نکات مهم در اجرای اسکلت فلزی

در انتهای مقاله مراحل ساخت و نصب اسکلت فلزی ، چند نکته کارگاهی بیان خواهیم کرد.

از تغییر در ابعاد ورق‌های اتصال بدون اخذ نظر طراح اجتناب شود. به عنوان مثال بزرگتر کردن عرض ورق اتصال جان تیر به ستون موجب افزایش فاصله محل اعمال بار و مرکز هندسی ورق و در نتیجه افزایش تنش‌ها خواهد بود.

تکیه‌گاه‌های جانبی بال پایین تیرها در قاب های خمشی ویژه جهت جلوگیری از کمانش جانبی پیچشی از مواردی است گاهی هم در طراحی و هم در اجرا مورد غفلت واقع می‌شود.

به همین دلیل لازم است دقت کافی در اجرای ساپورت‌ها به کار رفته و با دیتیل‌های مناسب اجرا شود.

در صورت وجود فاصله زیاد بین تیر اصلی و فرعی مثل سقف‌ های عرشه فولادی می‌توان قبل از بتن‌ریزی سقف، صفحاتی در داخل آن قرار داد تا ساپورت‌های جانبی به آن‌ها جوش شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد سقف عرشه فولادی به مقاله “دیتیل و الزامات اجرایی سقف عرشه فولادی“ سر بزنید.

در صورت عدم جاگذاری صفحات فلزی قبل از بتن‌ریزی، می‌توان آن‌ها را به سقف رول بولت کرد.

در نواحی اطراف بازشوهای بزرگ که عملا تیر فرعی جهت اتصال ساپورت‌ها وجود ندارد، افزایش سایز مقطع تیر اصلی در این نواحی جهت اجرای ضوابط مبحث دهم مقررات ملی ساختمان و عدم نیاز به اجرای تکیه‌گاه جانبی به عنوان یک راهکار اجرایی مدنظر قرار گیرد.