روش دیوار برلنی یا دیواره سولجر پایل زیر ذره‌بین آکادمی عمران
دیوار برلنی یک روش پایدارسازی گود است که با نام دیواره سولجر پایل نیز شناخته می‌شود. دیوار برلنی به دلیل معایبی از جمله سختی کم آن، حساس به نشست سازه مجاور کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و به تنهایی پایدار نیست.
این روش پایدار سازی گود معمولا در ترکیب با نیلینگ و انکراژ مورد استفاده قرار می‌گیرد. ما در این مقاله از آکادمی عمران در مورد صفر تا صد مراحل اجرای روش دیوار برلنی صحبت می‌کنیم تا در انتهای این مقاله به جواب تمام سوال‌های خود برسید.
دیوار برلنی یا دیواره سولجر پایل چیست؟
روش دیوار برلنی یک روش پایدارسازی گود است که از سه بخش اصلی تشکیل شده است:
- اعضا با شمع‌های فولادی قائم یا همان سولجر پایل‌ها
- پانل‌ها یا همان دیوارهای سازه‌ای بین شمع‌های فولادی قائم
- مهارهای دوخت سیستم به خاک پایدار پشت گود
ویژگی مهم دیوار برلنی آن است که با استفاده از سولجر پایل و نیز استفاده از نیل‌ها یا انکرها، جابه‌جایی‌های افقی و قائم خاک دیواره گود به شدت کاهش می‌یابد.
این ویژگی به خصوص در گودهایی که در مجاورت ساختمان‌ها اجرا می شوند، بسیار کاربردی است. همچنین برای گودهایی که تراز آب زیرزمینی زیر تراز کف گود قرار دارد، مناسب است.
مراحل اجرای روش دیوار برلنی در گودبرداری
1) مانند اجرای سولجرها در سیستم سازه نگهبان خرپایی و مهار متقابل (استرات چیست)، چاهک‌هایی در امتداد دیواره گود و در فواصل معین حفر می‌کنیم.
به این شکل که قفسه آرماتور به به سولجر متصل کرده و در داخل چاهک قرار می‌دهیم و بخش انتهایی شمع که در چاهک قرار دارد، بتن ریزی می‌کنیم.
مقاطع سولجر پایل‌ها باید غالبا زوج نیمرخ بال پهن، IPE یا لوله باشند.
طول گیرداری سولجر پایل‌ها باید بین 0.25 تا 0.35 عمق گود باشد. یعنی طول آن‌ها بین 1.25 تا 1.35 عمق گود خواهد بود.
2) عملیات گودبرداری را مرحله به مرحله انجام داده و در هر مرحله، خاک را تا عمق بحرانی یا عمق ایمن برمی‌داریم. ببرای مطالعه بیشتر در مورد اصول گودبرداری به مقاله ” گودبرداری ” سر بزنید.
عمق بحرانی از طریق محاسبه و براساس مشخصات خاک به دست می‌آید.
3) در مرحله بعد بین سولجرها، پانل‌ها را اجرا می‌کنیم. پانل‌ها انواع مختلفی دارند که عبارتند از:
- دیوارهای بتن آرمه درجاریز
- دیوارهای بتن آرمه بتن پاشی شده (دیوارهای شاتکریتی)
- دیوارهای بتن آرمه پیش ساخته
- دیوارهای متشکل از ورق‌های فولادی و سخت‌کننده‌های آن
- دیوارهای متشکل از پانل‌ها یا الوارهای چوبی
به این نکته توجه داشته باشید که این روش را نمی‌توان برای پانل‌های بتنی درجا یا شاتکریتی اجرا کرد و فقط در سایر دیوارها که ساختاری پیش ساخته یا یکپارچه دارند، به کار می‌روند.
بیش از 30 ساعت آموزش حرفه‌ای ولی رایگان دفتر‌فنی و ساختمان‌سازی
4) سولجرها بر اثر رانش خاک، تحت خمش قرار می‌گیرند و آن‌ها را تیرهای فولادی قائم نیز می‌نامند.
دیوار برلنی را معمولا به خاک پشت دیواره گود، با روش نیلینگ یا انکراژ می‌دوزند.
اگر از روش نیلینگ یا انکراژ استفاده نکنیم، سولجرها به صورت تیرهای طره‌ای و در صورت استفاده از این دو روش، آن‌ها به صورت تیرهایی با چند تکیه‌گاه جانبی رفتار می‌کنند.
جهت اجرای نیلینگ یا انکراژ، اعضای سازه‌ای افقی را به سولجرها متصل می‌کنند. این سیستم مهار کردن دیوار برلنی به خاک پشت، ممکن است در یک یا چند ردیف افقی اجرا شود.
برای مطالعه بیشتر در مورد روش اجرای نیلینگ و انکراژ به مقالات ” نیلینگ ” و ” انکراژ “ مراجعه کنید.
انواع روش نصب پانل‌ها در روش دیواره سولجر پایل
روش نصب این پانل‌ها در دیوار برلنی یا دیواره سولجر پایل به دو صورت انجام می‌پذیرد:
روش اول:
بهترین روش اجرای کار جهت اجرای پانل‌ها این است که آن‌ها را با جوش یا پیچ به سولجرها متصل کنیم.
اگر این دیوارها از جنس بتن درجا باشند، ابتدا آرماتوربندی و قالب بندی انجام شده و سپس بتن ریزی صورت می‌گیرد.
در صورتی که دیوارها از جنس بتن شاتکریت باشند، ابتدا باید شبکه مش آرماتورها را بین سولجرها قرار داده و سپس بتن پاشی انجام شود.
در هر دو حالت بالا این پانل‌ها باید به شکل مناسب به سولجرها متصل شوند تا امکان انتقال نیروی رانش خاک به آن‌ها فراهم گردد.
به این نکته توجه داشته باشید که برای تمامی انواع پانل‌ها باید اتصال کامل بین پانل و سولجر برقرار شود.
در صورت استفاده دیوار برلنی از نوع پیش ساخته، باید پیش از بتن ریزی پروفیل‌هایی مثل نبشی و ناودانی که شاخک‌هایی به آن‌ها متصل شده است، به آرماتوربندی متصل کنیم.
این نبشی‌ها و ناودانی‌ها اتصال و یکپارچگی بین پانل‌ها را تامین می‌کنند. در مرحله آخر پانل‌های بتنی پیش ساخته را بتن ریزی می‌کنند.
در هنگام نصب این پانل‌ها، نبشی‌ها و ناودانی‌ها با اتصالات جوشی یا پیچی به سولجرها متصل می‌شوند.
درصورت استفاده از الوارهای چوبی یا پانل‌های فایبر گلاس، باید ابتدا در دو انتهای آن‌ها ناودانی‌هایی فولادی یا نظایر آن را به پانل‌ها پیچ کنیم.
سپس، این ناودانی‌ها یا نبشی‌ها را با جوش یا پیچ به سولجرها وصل می‌کنیم.
روش دوم:
در روش دیگر، پانل‌ها را بین بال‌های سولجرها قرار می‌دهند و با ادامه عملیات گودبرداری، آن‌ها را به طرف پایین هدایت می‌کنند.
سپس پانل‌های بعدی را از بالا داخل شیار این پروفیل‌ها وارد کرده تا به مرور پانل‌ها در سرتاسر عمق گود، دیواره گود را بپوشانند.
مزایای روش دیوار برلنی یا دیواره سولجر پایل
- هزینه مناسب‌تر نسبت به روش‌های دیگر پایدارسازی گود
- سهولت در اجرا
- سرعت بالا در اجرا
- عدم نیاز به تجهیزات خاص و نیروی متخصص
معایب روش دیوار برلنی یا دیواره سولجر پایل
- جهت پایدارسازی دائم گود توصیه نمی‌شود.
- در شرایطی که سطح آب زیرزمینی بالا باشد، توصیه نمی‌شود.
- نسبت به دیگر روش‌های پایدارسازی گود، سختی کمتری دارد.
- برای گودهایی که سازه اطراف آن حساس به نشست است، مناسب نیست.
برای اینکه با تمام نکات و ریزه کاری‌های نازک کاری ساختمان آشنا شوید توصیه می‌کنیم پکیج صفر تا صد اجرای ساختمان را از دست ندهید.
مسیر پیشنهادی مطالعه مقالات آکادمی عمران
سلام خیلی مقاله خوبی بود. سپاس
سلام
خوشحالیم که این مقاله مورد پسند شما بوده