مهاربند همگرا ویژه و معمولی + مهم‌ترین نکات انواع بادبند همگرا

آیا به‌ عنوان یک مهندس عمران در مورد انواع گوناگون مهاربند همگرا دانش کافی دارید؟ در این مقاله قصد داریم ۶ نوع قاب مهاربندی‌شده همگرا (Concentric Braced Frame یا CBF) را به‌طور کامل بررسی کنیم تا با دست پر از آکادمی عمران خارج شوید! قاب‌های مهاربندی‌ شده، یکی از سیستم‌های سازه‌ای اقتصادی و کارآمد برای مقابله با بارهای جانبی هستند و بادبند یا مهاربند همگرا (CBF) از جمله رایج‌ترین انواع آن‌ها است که نقش اصلی در اتلاف و استهلاک انرژی را بر عهده دارد.

در این مقاله از آکادمی عمران، تمامی نکات سازه‌ای مربوط به مهاربندهای همگرای معمولی و ویژه، شامل انواع مهاربند ضربدری (X)، مهاربند K شکل، مهاربند شورون هفتی و هشتی (∧)، همراه با شکل‌ها و جزئیات اجرایی هر یک، به‌صورت جامع مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

مهاربند همگرا چیست؟

قاب مهاربندی شده به دو صورت همگرا (CBF) و واگرا (EBF) به کار می‌رود و هر کدام از این قاب‌ها خود به دو نوع معمولی و ویژه تقسیم می‌شوند. بادبند یا مهاربند همگرا (CBF) به قاب‌هایی می‌گویند که در آن‌ها محورهای طولی اعضای مختلف (تیر، ستون و مهاربند) در یک نقطه مشترک با هم تلاقی می‌کنند. در قاب مهاربندی شده همگرا تیرها، ستون‌ها و مهاربندی‌ها با کمک سقف صلب، تشکیل یک خرپای قائم پایدار داده و با کنش خرپایی در برابر بارهای جانبی مقاومت می‌کنند.

بادبند همگرا سختی مناسبی برای جلوگیری از تغییر مکان‌های جانبی نسبی طبقات در اثر بارهای جانبی ناشی از زلزله دارد. سختی مناسب قاب مهاربندی شده همگرا در اثر رفتار محوری (کششی و فشاری) اعضای مهاربندی مقاوم در برابر بار جانبی زلزله فراهم می‌شود.

تفاوت مهاربند همگرای ویژه و معمولی

قاب‌های مهاربند همگرای معمولی (OCBF) با طراحی و اجرا نسبتا ساده، می‌توانند یک انتخاب مناسب برای ساختمان‌های کوچک و سازه‌های غیر ساختمانی باشند، در حالی که قاب مهاربندی شده همگرای ویژه (SCBF) عموما برای ساختمان‌های بزرگ و ساختمان‌های با هدف عملکرد لرزه‌ای بالاتر به کار می‌روند. برای مهاربندهای ویژه، ضوابط سخت گیرانه‌تری در جزئیات اتصالات و الزامات آیین‌نامه‌ای نسبت به سیستم‌های معمولی اعمال می‌شود.

به طور کلی رفتار سازه‌ای و میزان شکل‌پذیری مهاربند همگرای ویژه و معمولی باهم متفاوت است که در ادامه به آن می‌پردازیم:

مهاربند همگرای معمولی (OCBF):

هدف: این نوع مهاربند با هدف باقی ماندن در ناحیه الاستیک هنگام وارد شدن بار طراحی شده و تغییر شکل دائمی نخواهد داشت. یعنی بادبند و تمام اجزای آن هنگام وارد شدن نیروهای جانبی (باد و زلزله) حرکت خطی و برگشت‌پذیر داشته و بعد از حذف بار به شکل اولیه خود برمی‌گردند.

شکل پذیری: به دلیل شکل پذیری پایین، میزان اتلاف انرژی از طریق تغییر شکل پلاستیک در مهاربند معمولی کمتر است.

رفتار: مقاومت اولیه بالایی دارد اما در برابر بارهای بیش از حد ممکن است به صورت ناگهانی دچار آسیب شود.

مهاربند همگرای ویژه (SCBF):

هدف: این نوع مهاربند همگرا هنگام وقوع زلزله با تغییر شکل پلاستیک و دائمی، انرژی زلزله را جذب و اتلاف می‌کند.

شکل پذیری: به دلیل شکل پذیری بیشتر، میزان جذب انرژی در مهاربند همگرای ویژه بالاتر است که همین نکته از فروپاشی ناگهانی سازه جلوگیری می‌کند.

رفتار: بعد از اعمال نیرو و وارد شدن مهاربند SCBF به ناحیه پلاستیک، تیرها و ستون‌های اصلی سازه در ناحیه الاستیک باقی مانده و احتمال ایجاد آسیب‌های جدی در آن‌ها به حداقل می‌رسد. بنابراین بازسازی سازه پس از زلزله آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر است.

اگر مایل به یادگیری تمام مراحل و ریزه کاری‌های اجرای ساختمان هستید توصیه می‌کنیم آموزش اجرای ساختمان را از دست ندهید.

انواع بادبند همگرا

از انواع بادبند همگرا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. بادبند قطری یا مورب منفرد
2. مهاربند ضربدری ( x )
3. مهاربند k شکل یا کا شکل
4. مهاربند شورون هفتی ( ∨ ) یا بادبند هفتی که به اشتباه مهاربند شوران نیز تلفظ می‌شود.
5. مهاربند شورون هشتی ( ∧ ) یا بادبند هشتی

در شکل زیر انواع بادبند همگرا که در طراحی لرزه‌ای سازه های فولادی متداول است، نشان داده شده است.

وجه مشترک انواع بادبند همگرا در این است که روی گره‌هایی در تیر یا ستون همگرا (متقارب) هستند. در قاب‌های مهاربندی شده قطری و ضربدری (الف و ب) محور طولی مهاربندی از محل تقاطع محورهای طولی تیر و ستون می‌گذرند و در قاب‌های مهاربندی شده ∨ و ∧ (د و ه) محور طولی هر دو مهاربند با محور طولی تیر متقارب است.

از بین انواع بادبند همگرا در شکل بالا، قاب‌های مهاربندی ∨ و ∧ که به مهاربند شورون موسوم هستند، به دلیل فراهم بودن امکان عبور و تعبیه در و پنجره برای معماران مطلوب‌تر هستند.

مزایا و معایب بادبندهای همگرا

در ادامه با مزایا و معایب بادبند یا مهاربندهای همگرا آشنا خواهید شد:

مزایای بادبند همگرا:

• صرفه‌جویی اقتصادی: اجرای این سیستم با هزینه کمتری نسبت به قاب‌های خمشی و مهاربندهای واگرا همراه است.
• کاهش آسیب به اجزای غیرسازه‌ای: پایین بودن جابجایی جانبی منجر به آسیب کمتر به دیوارها و نماها می‌شود.
• سختی جانبی بالا: به دلیل سختی زیاد سیستم، جابجایی جانبی سازه به‌طور مؤثری کاهش پیدا می‌کند.
• طراحی و اجرای ساده: اجرای آن آسان است و نیاز به دانش تخصصی بالایی ندارد.

معایب مهاربند همگرا:

• کمانش اعضای فشاری: امکان کمانش بادبندها در فشار، که می‌تواند به خرابی و آسیب نازک‌کاری منجر شود.
• محدودیت‌های معماری: در بعضی از مهاربندها مثل ضربدری و قطری، جانمایی بازشوهایی مانند در و پنجره با محدودیت‌ همراه است.
• کاهش شکل‌پذیری: در مقایسه با قاب‌های خمشی و مهاربندهای واگرا، این سیستم از شکل‌پذیری کمتری برخوردار است.
• توان پایین در جذب انرژی: جذب انرژی کم قاب به دلیل کمانش موضعی یا کلی عضو فشاری
• عملکرد ضعیف اتصالات

برای اینکه در مورد مهاربندها و نحوه اجرای آن بیشتر بدانید، حتما به مقاله انواع بادبند ساختمان سر بزنید.

بزرگترین جشنواره تخفیفی آکادمی عمران تا ۷۲ درصد تخفیف

مشاهده

مهاربند پرده‌ای یا دروازه‌ای یا y شکل

مهاربند پرده‌ای یا دروازه‌ای یا y شکل در آیین نامه 8 Eurocode جزء مهاربندهای همگرا حساب شده است. استفاده از این نوع مهاربند به دلیل توانایی در انطباق با بازشوهای موردنیاز معماری ساختمان، مورد توجه قرار گرفته است. در این آیین نامه نحوه محاسبه ضریب رفتار و جزئیات لازم برای مقاطع و اتصالات این نوع مهاربندی آورده نشده است.

اولین مسئله‌ای که در تحلیل رفتار مهاربند y شکل مطرح می‌شود، امکان کمانش خارج از صفحه آن و مشخص نبودن بار کمانش و مود کمانشی این نوع مهاربند است. در این آیین نامه ابتدا امکان کمانش خارج از صفحه این نوع مهاربند را با استفاده از روابط شیب افت بررسی کرده است و نمودارهایی را جهت تعیین بار کمانشی سیستم و ضریب طول مؤثر اعضا ارائه نموده است.

لازم به ذکر است که مبحث دهم و آیین نامه AISC استفاده از مهاربند y شکل را مجاز ندانسته‌اند. ضریب رفتار و آرایش این نوع مهاربندها به صورت تک یا جفت متقارن در یک دهانه قاب در شکل زیر نشان داده شده است.

مهاربند همگرای k شکل

در مهاربندهای همگرای کا شکل، اعضای بادبند به یک سمت ستون متصل می‌شوند و در وسط ستون مقابل باهم برخورد می‌کنند. به دلیل افزایش احتمال ایجاد مفصل پلاستیک در وسط ستون، مهاربند k شکل عملکرد ضعیفی دارد و نیروهای نامتوازن زیادی به ستون وارد می‌کند.

از به‌کارگیری بادبند k شکل به دلیل ایجاد نیروی غیر متعادل ناشی از کمانش و تسلیم قطری‌ها در ستون و متعاقبا انهدام ستون باید خودداری کرد. در ویرایش‌های جدید مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، استفاده از مهاربند K شکل (و نوع لوزی شکل آن) به‌طور کامل ممنوع شده است.

مهاربند همگرا شورون (بادبند هشتی هفتی)

رفتار لرزه‌ای قاب‌های مهاربندی شده همگرا شورون (که به دلیل امکان تعبیه در و پنجره در آن مطلوب معماران است) شدیدا به پارامترهایی نظیر نسبت سختی خمشی تیر و سختی محوری مهاربند، شرایط مرزی تیر، لاغری مهاربند و همچنین نوع زلزله‌ای که تجربه می‌کند، وابسته است. در اغلب موارد دستیابی به یک طرح لرزه‌ای بهینه مستلزم تناسب‌بندی نسبتا پیچیده بین مهاربندها، تیر، ستون و اتصالات آن‌ها است.

قاب های مهاربندی با آرایش ∨ که نوع ساده‌ای از قاب‌های شورون هستند، این مزیت را دارند که مهاربندهای آن تحت بارهای ثقلی پیش تنیده شده و وقوع کمانش در آن‌ها به تأخیر می‌افتد. البته نیروهای ایجاد شده در مهاربندها در اثر بارهای ثقلی از نیروهای ایجاد شده در آن‌ها در اثر زلزله کمتر است به همین دلیل میزان پیش تنیدگی زیاد نیست.

در تیر مهاربند شورون اگر مهاربندها به ظرفیت خود برسند، یک نیروی نامتعادل در وسط ستون ایجاد می‌شود که باعت تشکیل مفصل پلاستیک در ستون و تخریب آن خواهد شد. تصویر زیر که شکل مهاربند شورون با آرایش ∧ (بادبند هشتی) است را مشاهده می‌کنید.

بادبند قطری و ضربدری در اسکلت فلزی

از دیگر انواع بادبند همگرا و متداول‌ترین نوع آن، مهاربند ضربدری است.

مزیت مهاربند ضربدری این است که عضو کششی در محل اتصال میانی برای عضو فشاری قید ایجاد می‌کند و به دلیل کاهش طول آزاد، بار بحرانی عضو فشاری افزایش می‌یابد.

قاب‌های مهاربندی شده با مهاربند قطری (یا بادبند مورب منفرد) نیروهای غیرمتعادلی به تیر در طول دهانه تحمیل نمی‌کنند. قاب‌های با مهاربند ضربدری نیز ضمن تجربه رفتار غیر الاستیک سه خطی، مشکل نیروهای غیر متعادل تحمیلی از طرف مهاربند به تیر را کمتر دارند.

بر اساس تحقیقات صورت گرفته می‌توان با تغییر در آرایش مهاربندهای قاب مهاربندی شده همگرا، رفتار لرزه‌ای آن‌ها را بهبود بخشید. آرایشی برای مهاربندها مطابق شکل زیر در نظر گرفته شده که در آن اعضای قائمی گره‌های اتصال مهاربندها به تیر را به فونداسیون متصل می‌کنند و نیروهای نامتعادل ناشی از کمانش مهاربندها را به خوبی تحمل می‌کنند.

مزایا حاصل از این نوع آرایش مهاربند همگرا به شرح زیر است:

• مهاربندهای کششی قابلیت تجربه مقاومت تسلیم را دارند.
• نیروهای محوری اضافی ناشی از مولفه‌های قائم نیروهای غیر متعادل در تیرهای دهانه‌های مهاربندی شده مستقیما به این عناصر قائم منتقل شده و ستون‌ها را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند.
• رفتار سه خطی چرخه‌ای قابل دستیابی است.

لازم به ذکر است که عضو قائم (ستون دوخت) در این گونه آرایش (شکل بالا)، باید در محدوده الاستیک باقی بماند. شکل زیر آرایشی از مهاربندها را نشان می‌دهد که در آن ستون دوخت در طبقه اول حذف شده است.

• واکنش قاب مهاربندی شده با ستون‌های دوخت حساسیت کمتری بر مشخصات لرزه‌ای حاصل از زلزله دارد.
• در قاب مهاربندی شده با ستون‌های دوخت، در صورت وقوع زلزله، خرابی‌ها به طور یکنواخت در ارتفاع سازه گسترش می‌یابند.
• این گونه قاب‌ها قابلیت تجربه رفتار سه خطی غیر الاستیک را دارند.
• از تیرهای انعطاف‌پذیر و مهاربندهای با لاغری متوسط در این گونه قاب‌های مهاربندی شده می‌توان استفاده کرد.

عوامل موثر بر رفتار چرخه‌ای مهاربند همگرا

در ادامه تأثیر نوع و شکل مقطع مهاربند را بر رفتار مهاربندهای همگرا در برابر زلزله، به‌ویژه از نظر شکل‌پذیری و میزان اتلاف انرژی، بررسی می‌کنیم. رفتار چرخه‌ای مهاربندها وابسته به سه عامل اصلی است:

• لاغری مهاربند (نسبت KL/r)
• شرایط انتهایی اتصال (گیردار یا مفصلی)
• شکل مقطع مهاربند

اتلاف انرژی ناشی از زلزله در قاب‌های مهاربندی‌شده همگرا، عمدتا از طریق کشیدگی و کوتاه‌شدگی مهاربندها اتفاق می‌افتد. مهاربندهایی با لاغری کمتر، دیرتر کمانش کرده و ظرفیت جذب انرژی بیشتری دارند. همچنین اتصالات گیردار در دو سر مهاربند باعث ایجاد مفاصل پلاستیک در دو انتها و افزایش ظرفیت اتلاف انرژی می‌شوند. از نظر شکل مقطع بیشترین ظرفیت اتلاف انرژی به‌ ترتیب متعلق به مقاطع زیر است:

1. مهاربند با مقاطع لوله‌ای (مدور نازک‌ جدار)
2. مهاربند قوطی و I شکل
3. مهاربند T شکل و در نهایت زوج نبشی است.

به‌ویژه در سازه‌های دریایی یا ساحلی، استفاده از مقاطع لوله‌ای رایج‌تر است. آیین‌نامه‌های لرزه‌ای نیز استفاده از مقاطع متقارن نسبت به صفحه مهاربندی (مانند مقاطع قوطی یا دوبل ناودانی) را تأیید می‌کنند. در مجموع برای بهینه‌سازی شکل‌پذیری و اتلاف انرژی مهاربندهای همگرا، باید مقاطع مناسب با لاغری کم و اتصالات گیردار در طراحی مدنظر قرار گیرند.

رفتار فرا‌ ارتجاعی مهاربند همگرا در برابر زلزله

رفتار فرا ارتجاعی قاب مهاربندی شده همگرا تحت بارهای رفت و برگشتی زلزله در شکل زیر نشان داده شده است.

عضو فشاری مهاربند کمانش می‌کند، با کمانش مهاربند در آن خمش ایجاد شده و مفصل پلاستیک در محل لنگر حداکثر (وسط عضو) تشکیل می‌شود. کمانش فرا ارتجاعی مهاربندی‌ها ضروری بوده و باعث می‌شود که مهاربند فشاری منبع مهمی برای جذب انرژی لرزه‌ای باشد.

همچنین عضو کششی مهاربند به عنوان یک عضو شکل پذیر، تسلیم می‌شود. این دو ناحیه شکل‌پذیر (کمانش و تسلیم کششی) در مجموع رفتار فرا ارتجاعی سیستم قاب مهاربندی شده همگرا ویژه را تشکیل می‌دهند. بنابراین در این قاب ها عضو مهاربند نقش فیوز سیستم باربر جانبی را به عهده دارد.

لازم به ذکر است تا قبل از کمانش عضو فشاری تفاوتی بین رفتار OCBF و SCBF وجود نداشته، رفتار فرا ارتجاعی در SCBF به مرحله بعد از کمانش منتقل می‌شود.

تشکیل مفاصل پلاستیک در قاب مهاربندی شده همگرا

از آن جا که عضو مهاربندها به عنوان عضو فیوز قاب‌های مهاربندی شده همگرای ویژه محسوب می‌شود، باید از عهده تغییرشکل‌های فرا ارتجاعی برآید. از این رو تشکیل مفصل پلاستیک در عضو مهاربند امری ضروری است.

امکان تشکیل مفصل پلاستیک در سه نقطه در طول مهاربندها وجود دارد:

• یک مفصل در وسط عضو مهاربند
• یک مفصل در ابتدای عضو مهاربند یا ورق اتصال
• یک مفصل در انتهای عضو مهاربند یا ورق اتصال

وقتی که کمانش مهاربند داخل صفحه باشد، ورق به علت سختی زیاد قادر به دوران نبوده و مفصل پلاستیک در انتهای عضو مهاربند ایجاد می‌شود. در حالتی که کمانش مهاربند خارج از صفحه باشد، مفصل پلاستیک در ورق اتصال تشکیل می‌شود. البته می‌توان با جزئیات اجرایی خاص حالات متداول گفته شده را تغییر داد.

اتصالات قاب مهاربندی شده همگرا

اتصال مهاربند به تیرها و ستون‌های قاب مهاربندی شده همگرا توسط ورق‌های اتصال و به وسیله جوش یا پیچ انجام می‌گیرد. برای مطالعه بیشتر در مورد انواع اتصالات اسکلت فلزی به مقاله انواع اتصالات در اسکلت فلزی مراجعه کنید.

همان‌گونه که قبلا اشاره شد، مهاربندها نقش اصلی را در جذب و استهلاک انرژی القایی ناشی از زلزله ایفا می‌کنند و اتصالات آن‌ها باید در محدوده الاستیک باقی بماند. اتصال باید توانایی تحمل حداقل نیروهای حاصل به شرح زیر را داشته باشد:

• نیروی کششی طراحی مهاربند
• حداکثر نیروی فشاری مورد انتظار در مهاربند
• حداکثر نیرویی که از طرف سیستم به مهاربند اعمال می‌شود.

به صورت عمومی می‌توان جزئیات نشان داده شده در شکل زیر را برای اتصال مهاربند به منظور انتقال بار مناسب و سازگار با رفتار شکل‌پذیر پیشنهاد کرد.

معمولا توصیه می‌شود که ورق های اتصال حول محور مهاربندی، متقارن به کار برده شوند. این موضوع باعث استفاده بهینه مصالح ورق در ناحیه بیشترین تنش‌ها می‌شود. نگه داشتن ورق اتصال در مرکز محور مهاربندها باعث می‌شود که مقادیر w₁ و w_{2 و} همچنین زوایای α₁ و α₂ برابر شوند.

ستون در قاب مهاربندی شده همگرا

واکنش لرزه‌ای و غیرخطی قاب مهاربندی شده همگرا وابستگی شدیدی به سختی خمشی تیر و سختی محوری مهاربندها متصل به آن دارد. به عبارت دیگر، با تغییرات اندک در سختی هر کدام از این اعضا، تأثیر قابل ملاحظه‌ای در رفتار چرخه‌ای و غیرالاستیک قاب مهاربندی مشاهده می‌شود.

نیروی طراحی ستون در دهانه مهاربندی شده باید در بردارنده بارهای ثقلی، واکنش‌های لرزه‌ای ایجاد شده ناشی از لنگر واژگونی قاب و نیز نیروهای لرزه‌ای حاصل از نیروهای غیر متعادل ایجاد شده در مهاربندها باشد.

تیرها در بادبند همگرا

با اینکه سختی تیر نقش مهم و اساسی در رفتار لرزه‌ای قاب مهاربندی شده همگرا ایفا می‌کند، اما هیچ گونه ضابطه مشخصی برای صلبیت تیرهای این گونه قاب‌ها توسط آیین‌نامه‌های معتبر طراحی پیشنهاد نشده است. آیین‌نامه‌های طراحی اصولی، ضوابط زیر را در طراحی تیرهای قاب مهاربندی شده همگرا مورد توجه قرار می‌دهند:

• به منظور امکان وقوع مفصل پلاستیک در تیر به جهت تسهیل در باز توزیع نیروها، تیرها در دهانه‌های مهاربندی شده باید در فاصله بین دو ستون به صورت پیوسته باشند.
• تیرهای متصل به مهاربند شورون باید به تنهایی قادر باشند نیروهای ثقلی را بدون توجه به وجود مهاربندها تحمل کنند.
• تیرهای متصل به مهاربند شورون باید توانایی تحمل مؤلفه‌های قائم نیروهای غیرمتعادل ایجاد شده در مهاربند را داشته باشند.
• جهت اطمینان از وقوع مفصل پلاستیک در تیر و در محل اتصال آن به مهاربند و همچنین به منظور وقوع تسلیم قبل از کمانش جانبی – پیچشی، لازم است بال‌های بالایی و پایینی تیر در محل اتصال آن با مهاربند به نحو مناسبی مهار شوند.

پیکربندی مهاربندهای همگرا ویژه

بر اساس بند 10-3-4-2-1 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، پیکربندی مهاربندهای همگرا باید به‌گونه‌ای باشد که قادر به تحمل تغییر شکل‌های قابل‌ملاحظه و فرا ارتجاعی باشند. مهاربندهای مجاز در این نوع قاب‌ها شامل مهاربندهای قطری، ضربدری، طرح‌های 7 یا 8، و همچنین مهاربندهای چند ردیفی در یک طبقه هستند.

البته در اجرای مهاربندها به‌صورت چند ردیفی در یک طبقه، در بند 10-3-4-2-4-5 قسمت (الف)، بر پرهیز از استفاده از مهاربندهای نامتقارن نسبت به محور مرکزی دهانه مهاربندی‌شده تأکید شده است.

دانلود مبحث دهم مقررات ملی ساختمان

جمع بندی

قاب‌های مهاربندی شده همگرا (CBF) یکی از سیستم‌های مؤثر برای مقاومت در برابر بارهای جانبی مانند زلزله هستند که در آن محور اعضا در یک نقطه تلاقی دارند و با عملکرد خرپایی بار را تحمل می‌کنند. این قاب‌ها به دو نوع مهاربند معمولی (OCBF) و ویژه (SCBF) تقسیم می‌شوند که نوع ویژه آن برای عملکرد لرزه‌ای بهتر و شکل‌پذیری بیشتر طراحی می‌شود.
انواع مهاربند همگرا شامل بادبند قطری، ضربدری، شورون هفتی (∨)، هشتی (∧) و Y شکل هستند که هرکدام مزایا و محدودیت‌های خاص خود را دارند و انتخاب نوع مهاربند بسته به نیاز معماری، سختی، شکل‌پذیری و الزامات آیین‌نامه‌ای صورت می‌گیرد. رفتار این مهاربندها تحت زلزله به صورت کمانش عضو فشاری و تسلیم عضو کششی است و برای اطمینان از عملکرد مناسب، اتصالات، تیر، ستون و مقاطع باید به‌درستی طراحی شوند. در کل، طراحی بهینه این قاب‌ها نیازمند توجه دقیق به جزئیات اجرایی، شرایط مرزی و الزامات لرزه‌ای است.

در انتهای این مقاله امیدواریم اطلاعات خوبی درباره انواع بادبند و مهاربند همگرا کسب کرده باشید. در صورتی که در این مورد سوالی دارید می‌توانید آن را در بخش دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید.

مسیر پیشنهادی مطالعه مقالات آکادمی عمران

مشاهده مسیر یادگیری