اجرای ستون بتنی | صفر تا صد آرماتور بندی تا قالب برداری

حتما تا به حال در مورد ستون بتنی شنیده‌اید! در اسکلت بتنی، ستون ترکیبی از بتن و فولاد است. اما چه قدر با نکات مهم در اجرای ستون بتنی آشنا هستید؟! آیا در مورد نحوه قالب بندی و آرماتور بندی ستون بتنی به طور کامل آگاهی دارید؟!

ما در این مقاله به شرح ریزه‌کاری‌های نحوه اجرا، افزایش ارتفاع ستون بتنی و کاهش ابعاد آن می‌پردازیم و در انتها به جواب تمام سوال‌های خود خواهید رسید. پس با ما همراه باشید.

ستون بتنی چیست ؟

اسکلت بتنی از المان‌های مختلفی مانند تیر، ستون، سقف دال بتنی ، فونداسیون و دیوار برشی تشکیل شده است.

ستون یک عضو قائم اسکلت بتنی است که عمدتا تحت اندرکنش فشاری و خمشی بارهای وارد بر سازه قرار گرفته و وظیفه انتقال بارها از تیر و سقف به فونداسیون را دارد.

وقتی ستون تحت خمش قرار می‌گیرد، بخشی از آن به کشش می‌افتد و می‌دانیم بتن در کشش ضعیف است.

به همین دلیل از آرماتور استفاده می‌شود تا ضعف کششی بتن جبران شود. پس ستون بتنی از بتن و آرماتور ساخته شده که به آن بتن مسلح می‌گوییم. 

در ساخت ستون بتنی می‌توان از انواع بتن مانند بتن الیافی، بتن پلیمری و افزودنی‌های مختلف استفاده کرد. نوع بتن و طرح اختلاط بر اساس الزامات طراحی و بارگذازی تعیین می‌شود. 

در ادامه به معرفی انواع ستون بتنی می‌پردازیم.

انواع ستون بتنی از نظر شکل ظاهری

با توجه به طراحی انجام شده، به طور کلی انواع مقاطع زیر برای ستون بتنی مورد استفاده قرار می‌گیرد:

1) مقطع مربع و مستطیل : معمولا در ساختمان‌ها به دلیل فضای چهار ضلعی از این مقطع استفاده می‌شود.

2) مقطع دایروی : معمولا جهت اجرای پی‌های شمعی از مقطع دایره استفاده می‌شود. در مقاله ” پی عمیق “ به طور کامل در مورد پی‌های عمیق یا شمعی صحبت می‌کنیم.

 

مورد 1 و 2 استفاده بسیار گسترده‌تری نسبت به سایر موارد دارد، چرا که قالب بندی، آرماتورگذاری و بتن ریزی موارد زیر سخت‌تر است. اما خوب است با سایر مقاطع نیز آشنا شوید.

3) مقطع T شکل : در ساخت پایه پل‌ها با توجه به الزامات طراحی، اجرا می‌شود. 

4) مقطع L شکل : در کنج دیوارها به ندرت از این مقطع استفاده می‌شود.

5) مقطع V شکل : در کنج‌هایی که زاویه حاده وجود دارد، استفاده می‌شود.

6) مقطع Y شکل : برای ساخت پایه پل‌ها یا روگذر استفاده می‌شود.

7) مقطع شش ضلعی : این ستون‌ها ظاهری زیبا دارند و برای سالن‌های بزرگ به کار برده می‌شوند.

انواع ستون بتنی از نظر آرماتورگذاری 

قبل از اینکه به شرح نحوه ساخت ستون بتنی بپردازیم، با انواع ستون مسلح به کمک آرماتور و المان فولادی آشنا شوید.

1) ستون بتنی با آرماتورهای عرضی تنگ : متدوال‌ترین نوع آرماتورگذاری است که در این مقاله به نحوه ساخت آن می‌پردازیم.

2) ستون بتنی با آرماتور عرضی اسپیرال یا مارپیچ : از این نوع آرماتورگذای جهت اجرای ستون بتنی دایروی شکل استفاده می‌شود.

3) ستون بتنی با مقطع مرکب : در این مقاطع با استفاده از پروفیل‌های فولادی مقاومت کششی مقاطع را افزایش می‌دهند.

یکی از پروفیل‌هایی که جهت تقویت ستون بتنی استفاده می‌شود، نبشی است. این مقاطع می‌توانند در داخل بتن یا پیرامون آن قرار بگیرند.

مراحل و نحوه اجرای ستون بتنی

اجرای ستون بتنی از سه مرحله زیر تشکیل شده است که در ادامه هر یک از این مراحل را به طور کامل شرح می‌دهیم.

 آرماتور بندی ستون بتنی

 قالب بندی ستون بتنی

 بتن ریزی ستون بتنی

 

آرماتور بندی ستون بتنی

 

• اجرای آرماتورهای انتظار

اولین مرحله در آرماتور بندی ستون بتنی ، اجرای آرماتورهای انتظار است که باید از قبل در هنگام اجرای فونداسیون یا اجرای سقف تعبیه شده باشند. 

آرماتورهای انتظار، آرماتورهایی هستند که در سقف یا فونداسیون کار گذاشته شده تا آرماتورهای طولی ستون بعدی به آن‌ها وصله شوند.

وصله آرماتورهای طولی ستون معمولا به یکی از سه روش زیر انجام می‌شود:

1) وصله پوششی یا اورلپ

2) وصله مکانیکی یا کوپلینگ

3) وصله جوشی یا فورجینگ

در مورد نحوه اجرای هر یک از این وصله‌ها مانند وصله اتکایی میلگرد در یک مقاله به طور کامل توضیح داده‌ایم. برای مطالعه آن روی لینک آبی کلیک کنید.

معمولا طول آرماتورهای انتظار ستون بین 1 تا 1.4 متر است. طول آرماتور انتظار باید حداقل طول مورد نیاز جهت وصله آرماتور را تامین کند.

در جدول زیر طول هم‌پوشانی مورد نیاز برای قطرهای مختلف آرماتورها آمده است.

• برش و خم کردن آرماتورهای عرضی

در مرحله بعد تنگ‌ها و سنجاقی ها باید برش زده و خم شوند.

به آرماتورهای عرضی تیر که وظیفه تحمل برش و پیچش دارند، خاموت و به آرماتورهای عرضی ستون که عمدتا وظیفه محصورکنندگی آرماتورهای طولی را دارند، تنگ گفته می‌شود.

اما بر حسب عادت گاهی به آرماتورهای عرضی ستون، خاموت نیز گفته می‌شود.

اگر می‌خواهید در مورد خاموت و تنگ بیشتر بدانید به مقاله ” خاموت “ سر بزنید. در تصویر زیر نمونه‌ای از تنگ یا خاموت را مشاهده می‌کنید چرا که شکل ظاهری آن‌ها یکی است.

در تصویر زیر سنجاقی ستون را مشاهده می‌کنید که در ادامه ریزه‌کاری‌های اجرای آن را توضیح می‌دهیم.

برش میلگردها به وسیله قیچی و خم کردن آن‌ها به وسیله صفحه خم کن میلگرد انجام می‌شود.

به طور مثال جهت اجرای یک ستون 40×50 سانتی‌متر اندازه تنگ مورد نیاز به این شکل محاسبه می‌شود:

1) برای ایجاد کاور بتن 5 سانتی‌متر از هر طرف ستون کم شده که در این حالت طول و عرض خاموت برابر 30 در 40 می‌شود.

2) طول قلاب را 7.5 سانتی‌متر در نظر می‌گیرند که چون 2 تا قلاب وجود دارد، برابر با 15 سانتی‌متر می‌شود.

پس مجموع طول آرماتور مورد نیاز برای تنگ ستون 155 سانتی‌متر (30+40+30+40+15) می‌شود.

پس از اینکه طول مورد نیاز تنگ و سنجاقی برش زده شد، این آرماتورها باید خم شوند. در مقاله ” طول خم میلگرد “ در مورد انواع خم میلگرد و نحوه انجام آن صحبت می‌کنیم.

به عنوان یک توصیه کارگاهی به این نکته توجه داشته باشید که جهت اجرای آسان‌تر تنگ‌ها، آن‌ها را به صورت دسته‌ای دور آرماتورهای انتظار قرار می‌دهند و پس از اجرای آرماتورهای طولی، آن‌ها را در فواصل مشخص شده به آرماتورهای طولی می‌بندند.

با نحوه خم کردن میلگرد در فیلم زیر آشنا شوید.

• اجرای آرماتورهای طولی و نحوه کاهش ابعاد ستون بتنی

آرماتورهای طولی نیز باید برش داده شوند. طول میلگرد مورد نیاز برای ستون، مجموع اندازه‌های زیر است:

1) ارتفاع ستون

2) ضخامت سقف یا تیر

3) طول ریشه انتظار برای سقف بعدی

پس از برش آرماتورهای طولی به یکی از روش‌های گفته شده آرماتورها وصله می‌شوند. 

نکته‌ای که در اورلپ کردن آرماتورها باید به آن توجه کنیم، هم راستا قرار گرفتن آن‌ها است. جهت هم راستا کردن آن‌ها آرماتورها باید با شیب 1 به 6 خم شوند. 

یکی دیگر از کاربردهای خم 1 به 6 ، کاهش ابعاد ستون بتنی در طبقات بالاتر است. در صورتی که کاهش ابعاد ستون از هر طرف ماکزیمم به اندازه 7.5 سانتی‌متر باشد از خم 1 به 6 استفاده می‌شود.

اگر کاهش یا افزایش ابعاد بیشتر از 7.5 سانتی‌متر باشد، آرماتورهای طولی امتداد یافته نباید خم شوند. در این حالت آرماتورهای سقف پیشین در سقف مهار شده و باید آرماتورهای انتظار جدیدی هنگام بتن ریزی ستون طبقه پایین در نظر گرفته شود. 

این حالت بیشتر در ستون‌های نما یا کناری اتفاق می‌افتد. زیرا جهت اجرای نما نمی‌توانیم ستون‌ها را عقب ببریم و کاهش بعد فقط از طرفی اتفاق می‌افتد که در سمت نما نیست.

اگر کاهش بعد در ستون میانی طبقات باشد، کاهش بعد از هر دو سمت مجاز بوده و معمولا این حالت پیش نمی‌آید.

در صورت اجرای فورجینگ، قسمت فورج شده قطور می‌شود. به همین دلیل تنگ‌هایی که بالای قسمت وصله قرار می‌گیرند باید بعد از فورجینگ جای داده شوند. در غیر این صورت گذاشتن آن‌ها در فواصل معین به دلیل قسمت قطور فورج شده، به سختی انجام می‌شود.

اما سوالی که پیش می‌آید این است که آرماتورهای طولی ستون‌های آخر چگونه مهار شوند؟! آیا بریده می‌شوند؟! آیا در سقف مهار می‌شوند؟! 

آرماتورهای طولی ستون‌های میانی در سقف آخر مهار می‌شوند.

اما آرماتورهای طولی ستون‌های کناری جهت اجرای جان‌پناه بام باید به اندازه 135 سانتی‌متر ادامه داشته باشند. که با احتساب 15 سانتی‌متر کف‌سازی ارتفاع جان‌پناه به اندازه 120 سانتی‌متر باقی بماند.

• قرار دادن تنگ‌ها و سنجاقی‌ها در فواصل معین

هدف از اجرای آرماتورهای عرضی ستون، محصور کردن آرماتورهای طولی است.

ابتدا تنگ‌ها را در فواصل مناسب قرار می‌دهیم. فاصله اولین تنگ از محل قطع بتن باید 5 سانتی‌متر باشد. همچنین فاصله آخرین تنگ از محل قطع بتن نیز باید 5 سانتی‌متر باشد.

آرماتورهای طولی گوشه ستون باید به خوبی در کنج تنگ قرار بگیرند. همچنین تنگ‌ها باید طوری بسته شوند که همه آرماتورهای طولی را کاملا محصور کرده و هیچ فاصله‌ای بین تنگ‌ها و آرماتورهای طولی وجود نداشته باشد.

چون رفتار زلزله نامنظم است و جهت وارد شدن نیروی زلزله نامشخص است، جهتی که قلاب‌های تنگ قرار می‌گیرند باید به صورت نامنظم باشد. یعنی یکی در میان جای قلاب بچرخد.

آرماتورهای طولی که توسط تنگ محصور نشده‌اند باید یکی در میان به کمک سنجاقی محصور شوند.

سنجاقی‌ها به آرماتورهای طولی بسته می‌شوند. سنجاقی میلگردی است که دو سر آن قلاب 135 درجه دارد. اما چون تراکم آرماتورهای ستون زیاد است، جهت سهولت اجرا یک سر آن را خم 135 و یک سر دیگر خم 90 درجه اجرا می‌کنند.

سنجاقی‌ها را یکی در میان می‌چرخانند تا از هر طرفی زلزله رخ داد، نصف سنجاقی‌ها قلاب 135 درجه داشته باشند.

نکته‌ای که در اجرای سنجا‌قی‌ها باید به آن توجه کنیم این است‌ که تا جایی که ممکن است در یک امتداد قرار گیرند. زیرا در غیر این صورت در زمان بتن ریزی ستون، سنجاقی‌ها مانند رنده عمل کرده و باعث جداشدگی اجزاء بتن می‌شوند.

در مقاله ” آرماتور بندی “ به طور کامل در مورد نکات مهم آرماتوربندی با فیلم صحبت می‌کنیم.

در فیلم زیر در مورد نکات مهم تنگ یا خاموت صحبت می‌کنیم.

خاموت ستون در فونداسیون و سقف فراموش نشود!

یکی از موارد مهم، اجرای تنگ‌ها یا همان خاموت ستون در فونداسیون و سقف است چرا که آرماتورهای طولی ستون در این ضخامت‌ها نیز باید محصور شوند.

به این نکته توجه داشته باشید که در محل ضخامت سقف باید حداقل 3 عدد تنگ اجرا شود.

معمولا تنگ‌های این قسمت به دلیل سختی یا بی‌دقتی توسط پیمانکار اجرا نمی‌شوند که به دلیل بحرانی بودن نیروها در این ناحیه، اثرات کاملا مخربی در زلزله خواهد داشت.

اگر می‌خواهید در مورد نکات خاموت یا تنگ و همچنین سنجاقی‌ها بیشتر بدانید به مقالات ” خاموت ” و ” سنجاقی ستون “ سر بزنید.

چهار نکته مهم پیش از قالب بندی

 

  اجرای کاور بتن

کاور بتن برابر است با حداقل فاصله بین آرماتورهای عرضی یا طولی و نزدیک‌ترین سطح آزاد بتن.

کاور بتن معمولا حداقل 5 سانتی‌متر در نظر گرفته می‌شود. در صورتی که کاور بتن خیلی زیاد در نظر گرفته شود (مثلا 10 سانتی‌متر) یک المان بتنی غیرمسلح حساب می‌شود.

این المان بتنی از تاثیرات خواص مکانیکی آرماتورها دور بوده به همین دلیل به راحتی تحت تنش‌های حرارتی، کششی و فشاری ترک می‌خورد.

با ترک خوردن بتن، امکان نفوذ رطوبت به آرماتورها فراهم شده و آن‌ها دچار زنگ‌زدگی می‌شوند. زنگ زدن آرماتورها موجب افزایش حجم‌شان شده که این امر باعث گسترش ترک و نفوذ بیشتر رطوبت می‌شود.

اگر سطح بتن دارای فرورفتگی و بیرون‌زدگی است معیار اندازه میزان کاور بتن، فرورفتگی‌ها است.

جهت ایجاد کاور بتن از اسپیسرهای پلاستیکی یا بتنی استفاده می‌شود. متاسفانه برخی از سازندگان جهت کاهش هزینه‌ها از آجرهای خرد شده و مصالح دیگر جهت ایجاد کاور بتن استفاده می‌کنند.

مصالحی مانند آجر علاوه بر جذب شیره بتن باعث نفوذ و رسیدن رطوبت به آرماتورهای اصلی می‌شوند.

طبق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان، میزان کاور بتن طبق جدول زیر است:

رامکا فلزی 

رامکا جهت جلوگیری از دزآکسه شدن ستون‌ها و تنظیم ابعاد قالب استفاده می‌شود. رامکا به میزان کاور بتن از هر سمت نسبت به آرماتورهای اصلی بیرون زدگی دارد.

رامکا فلزی نباید به آرماتورهای طولی و عرضی جوش داده شود زیرا باعث کوچک شدن مقطع آن‌ها می‌گردد. اما رامکاهای عمود بر هم می‌توانند به یکدیگر جوش شوند. 

رامکاها باید با سیم آرماتوربندی به آرماتورهای طولی و عرضی بسته شوند و سر آن‌ها جهت جلوگیری از زنگ‌زدگی، قبل از قالب بندی درپوش پلاستیکی گذاشته شود. 

در غیر این صورت باید پس از اتمام بتن ریزی ستون سر آن‌ها بریده شده و ضدزنگ زده شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد نحوه اجرای رامکا فلزی و بتنی و تمام ریزه کاری‌های آن‌ها به مقاله ” رامکا “ حتما سر بزنید.

همباد کردن ستون‌ها با ریسمان کشی

جهت همباد کردن ستون‌ها از یک ریسمان استفاده می‌شود. برای این امر باید رامکاها در هر دو جهت مشخص شده و با استفاده از ریسمان کار، همباد شوند.

اجرای پلیت‌ها

پلیت‌ها با ضخامت حداقل 8 میلی‌متر و در ابعاد مختلف، برای اجرای وال پست‌ها، اتصال نمای بیرونی و اتصال نبشی کشی آسانسور به صورت چسبیده به قالب بتن اجرا شوند. 

بهتر است پلیت‌ها 3 شاخک داشته باشند که در ستون قرار می‌گیرند. 

گاهی شیره بتن روی این پلیت‌ها را می‌گیرد و جای آن‌ها غیر قابل تشخیص می‌شود. به همین دلیل مکان‌هایی که پلیت‌گذاری شده روی قالب علامت گذاری شده تا در صورت وجود شیره بتن، جای آن‌ها به راحتی قابل تشخیص باشد.

به عنوان نکته آخر در آرماتوربندی ستون به این نکته توجه داشته باشید که سیم‌های آرماتوربندی باید حتما به داخل ستون خم شوند و همچنین اضافات سیم‌های بریده شده که داخل ستون افتاده‌اند، حتما خارج شوند. 

زیرا وجود آن‌ها باعث ایجاد زنگ‌زدگی و بروز ترک می‌شود. برای مطالعه بیشتر در مورد این سیم‌ها به مقاله ” سیم آرماتور بندی “ مراجعه کنید.

قالب بندی

قالب بندی ستون بتنی از 4 مرحله تشکیل شده است:

1) روغن کاری قالب ها

2) بستن قالب ها با پین و گوه

3) اجرای پشت بند و شاقول کردن ستون

4) مسدود کردن پای قالب ها با ملات گچ

پس از تمیز کردن و روغن کاری، قالب‌ها باید در کنار هم چفت شده و با پین و گوه بسته شوند. در مرحله بعد برای جلوگیری از خروج از مرکزیت ستون، باید شاقولی اجرا شوند. 

جهت جلوگیری از باز شدن قالب‌ها در حین بتن ریزی و ناشاقول شدن باید از پشت‌بندها استفاده شود. چون عرض ستون‌ها کم است، از جک‌های مایل جهت اجرای پشت بند استفاده می‌کنند.

برای جلوگیری از لغزیدن جک‌ها، پای آن‌ها به وسیله آرماتورهایی که از قبل تعبیه شده یا ملات گچ باید مهار شود.

همچنین برای جلوگیری از خروج شیره بتن و شن نما شدن آن، باید درزهای قالب مسدود شوند. به همین دلیل پای قالب‌ها باید ملات گچ زده شده تا شیره بتن خارج نشود.

برای مطالعه بیشتر در مورد قالب بندی ستون بتنی به مقاله ” قالب بندی ستون ” سر بزنید.

بتن ریزی 

قبل از بتن ریزی ستون باید کدهای ارتفاعی، ابعاد ستون‌ها و ضخامت دیوارها کاملا کنترل شود. در این مرحله لازم است با کنترل قطر قالب ستون‌ها، از تساوی‌ آن‌ها و عدم بروز اعوجاج در قالب بندی اطمینان حاصل شود.

علاوه بر هم راستایی و ریسمانی بودن ستون‌های هر طبقه، باید ستون‌ها کاملا با آکس ستون طبقه تحتانی نیز منطبق باشند.

دو آکسه شدن ستون‌ها موجب عدم انتقال نامناسب بار و عملکرد نامطلوب سازه می‌شود. با ریسمان کشی و شاقول دستی می‌توان نکته فوق را کنترل کرد.

همچنین قبل از بتن ریزی ستون مقاومت 7 روزه بتن فونداسیون چک شود.

جهت بتن ریزی ستون بهتر است از پمپ دکل استفاده شود. زیرا قطع و کنترل بتن ریزی خیلی راحت‌تر اتفاق می‌افتد. همچنین با وجود لوله پمپ می‌توان ارتفاع بتن ریزی را کم کرد تا جداشدگی اجزاء بتن رخ ندهد.

بتن ریزی ستون‌ها از ارتفاع بیشتر از 1.2 متر مجاز نیست. زیرا در ارتفاع بیش از این مقدار احتمال جداشدگی دانه‌ها وجود دارد.

برای جلوگیری از جداشدگی دانه‌ها باید از مواد افزودنی فوق روان کننده بتن استفاده کنیم.

البته مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ویرایش سال 99 صحبتی در این مورد نکرده و می‌توان به کمک بالا بردن اسلامپ بتن، بتن ریزی را از ارتفاعی بیشتر از 1.2 متر نیز انجام داد.

یک راه دیگر این است که سه طرف ستون قالب بندی شود و فقط یک متر از طرف باقی مانده قالب گذاشته شود. سپس بتن ریزی تا یک متر انجام شده و ویبره زده شود. 

در انتها قالب‌های قسمت باقی مانده گذاشته شده و دوباره بتن ریزی و ویبره زده شود.

یکی دیگر از روش‌های بتن ریزی ستون استفاده از نردبان ستون ریز است. چون ارتفاع بتن ریزی در این حالت زیاد است حتما باید از روان کننده استفاده شود. 

بتن ریزی تا پنج سانتی‌متر بالاتر از آخرین تنگ انجام می‌شود و پس از آن ویبره زدن بتن شروع می‌شود.

استفاده از چکش لاستیکی و ضربه زدن به قالب‌ها علاوه بر ویبره زدن بتن، موجب جلوگیری از کرمو شدن آن می‌شود.

جهت مطالعه بیشتر در مورد تراکم بتن و همچنین آشنایی با انواع ویبراتور به مقاله ” ویبراتور بتن “ سر بزنید.

به عنوان یک نکته حرفه‌ای این مسئله را در نظر داشته باشید که بتن را معمولا دو سانتی‌متر بیشتر می‌ریزند.

زیرا پس از ویبره زدن بتن، شیره بتن به سطح آمده و یک لایه بتن ضعیف ایجاد می‌کند.

پس از گذشت دو الی سه ساعت، این لایه دو سانتی‌متری برداشته می‌شود.

حجم بتن مورد نیاز به این شکل حساب می‌شود که تعداد ستون‌ها در حجم هر ستون ضرب می‌شود. به دلیل وجود پرتی زیاد و اینکه یک متر اول بتن دوغاب است، معمولا 5 درصد به میزان محاسبه شده، اضافه می‌شود.

متاسفانه در ساختمان‌های کوچک به دلیل حجم کم ستون‌های یک طبقه، بتن این قسمت در کارگاه به صورت دستی و بدون نظارت کافی تولید می‌شود.

لذا با توجه به اهمیت زیاد ستون‌ها در تحمل نیروهای وارده، لازم است نظارت کافی در طرح اختلاط و ریختن بتن درون قالب‌ها به عمل آید. توصیه می‌شود در این موارد حتما به  جای بیل از باکت (قیف) یا ستون ریز جهت ریختن بتن استفاده شود.

قالب ستون‌ها در پایان بتن ریزی باید دوباره شاقول شوند. زیرا به دلیل ضربات و فشارهای وارده بر قالب در هنگام بتن ریزی ممکن است، ناشاقول شده باشند به همین دلیل پس از بتن ریزی و پیش از گیرش اولیه بتن، این مسئله باید کنترل شود.

این امر با شل و سفت کردن پیچ‌های تنظیم جک‌ها انجام می‌شود. 

برای مطالعه بیشتر در مورد بتن ریزی ستون به مقاله ” بتن ریزی ستون “ حتما سر بزنید.

باز کردن قالب‌ها

طبق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان زمان قالب‌برداری قالب‌های قائم، طبق جدول زیر است:

به این نکته توجه داشته باشید که بازکردن زودهنگام قالب‌ها مخصوصا در هوای سرد، باعث شکم دادن بتن می‌شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد قالب برداری و نکات مهم قالب بندی و انتخاب قالب بتن به مقاله ” قالب بتن “ سر بزنید.

عمل آوری بتن

عمل آوری بتن موجب جلوگیری از افت رطوبت بتن و حفظ دمای آن در وضعیت مناسب می‌شود. عمل آوری به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که این روش‌ها عبارتند از:

عمل آوری بتن با آب

با استفاده از این روش، از افت میزان رطوبت بتن جلوگیری می‌شود که می‌تواند به صورت آب پاشی اجرا شود.

 عمل آوری عایقی بتن

در این روش با ایجاد یک سطح کاملا نفوذناپذیر و عایق از تبخیر سطحی آب بتن جلوگیری می‌کنند و رطوبت آن حفظ می‌شود.

 عمل آوری بتن با بخار آب 

این روش بیشتر برای سازه‌های بتنی ساخته شده در محیط‌ های بسته یا قطعات پیش ساخته، استفاده می‌شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد عمل آوری بتن و انواع روش‌های آن به مقاله ” عمل آوری بتن “ مراجعه کنید.

نکات مهم در آرماتور بندی ستون بتنی

 فاصله تنگ‌ها در نواحی بحرانی شامل حداقل یک ششم ابتدا و انتهای ارتفاع ستون‌ها و نیز طولی معادل 2 برابر ارتفاع مقطع در تیرها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و باید ضوابط فاصله حداکثر تنگ‌ها به دقت رعایت شود.

کاهش احتمال کمانش آرماتورهای طولی و افزایش شکل پذیری عضو از مزایای رعایت فاصله مناسب تنگ‌ها در نواحی بحرانی است.

 جهت جلوگیری از شکست ترد بتن بر اثر پدیده ستون کوتاه در ستون‌های دارای تیر نیم طبقه نظیر پاگرد پله، باید تنگ‌گذاری ویژه در سراسر ارتفاع مقطع اجرا شود.

 پس از گیرش بتن، جهت اجرای نازک کاری روی ستون‌ها، توری مرغی می‌کشند تا سطح اصطکاکی به وجود آید. راه دیگر این است که از گچ گیپتون استفاده شود.