روش های عمل آوری بتن با فیلم آموزش آن‌ها از صفر تا صد

حتما تا به حال دیده‌اید پس از بتن‌ریزی آن را آب‌پاشی می‌کنند که به آن عمل آوری می‌گویند. اما دلیل این کار چیست؟! آیا روش دیگری غیر از آب‌پاشی وجود دارد؟! عمل آوری یکی از مهم‌ترین مراحل در آماده کردن بتن برای شروع بارگذاری است. به همین دلیل انواع روش های عمل آوری بتن را با فیلم در این مطلب برایتان توضیح داده‌ایم. در این مقاله به سوالات مختلف شما از جمله ” عمل آوری صحیح بتن کدام است؟”، “انواع روشهای کیورینگ بتن چیست” نیز پاسخ خواهیم داد.

فیلم آموزش روش های عمل آوری بتن

در فیلم زیر در مورد روش های عمل آوری بتن صحبت می‌کنیم تا با دید بهتری این مقاله را تا انتها بخوانید.

عمل آوری بتن یا کیورینگ بتن چیست؟

پیش از پرداختن به انواع روش های عمل آوری بتن ، بهتر است در مورد عمل آوری بتن اطلاعاتی داشته باشید.

به زبان ساده عمل آوری فرآیندی است که در آن رطوبت و دمای مناسب مخلوط بتنی را حفظ یا تأمین می‌کند تا فرایند هیدراتاسیون ادامه پیدا کرده و خواص و دوام موردنظر بتن به دست بیایید.

برای آشنایی کامل با این موضوع می‌توانید به مقاله ” عمل آوری بتن یا کیورینگ چیست؟ “ سر بزنید و هر آنچه که در مورد عمل آوری بتن باید بدانید را فرا بگیرید.

در ادامه این مقاله به شما در مورد انواع روش کیورینگ بتن توضیح می‌دهیم.

انواع روش های عمل آوری بتن

روش های عمل آوری بتن به طور معمول شامل ۳ روش زیر است:

عمل آوری بتن با آب

عمل آوری عایقی بتن

عمل آوری بتن با بخار آب ( کیورینگ بتن با بخار )

۱) عمل آوری بتن با آب

در اولین مورد از روش های کیورینگ بتن ، به بررسی روش عمل آوردن بتن با آب می‌پردازیم.

عمل آوری بتن با آب یا همان روش آب رسانی، شامل ایجاد حوضچه بر روی سطح افقی بتن و پوشش‌های خیس نظیر چتایی است.

چنانچه از روش آب‌رسانی برای عمل آوری بتن استفاده شود، باید این روند عمل آوری به طور مستمر انجام شود، همچنین در این مدت نباید سطح بتن خشک باقی بماند.

با استفاده این روش می‌توان رطوبت بتن را افزایش داد و همچنین از افت میزان رطوبت آن جلوگیری کرد.

آبی که در این روش استفاده می‌شود باید مواد زاید و مضر آن در حد مجاز آیین‌نامه‌ها و استاندارد باشد تا در کیفیت بتن اثر نامطلوبی نگذارد.

استفاده از آب خیلی گرم یا سرد، می‌تواند باعث شوک حرارتی در مخلوط بتنی شود؛ بنابراین باید از استفاده آن‌ها خودداری کرد.

در این روش، نگهداری بتن با کمک مستقیم آب و با روش‌های زیر صورت می‌گیرد که هر کدام را به طور کامل توضیح خواهیم داد.

روش آب راکد ( ایجاد حوضچه و غوطه‌ورسازی )

آب پاشی ( افشاندن آب )

نگهداری با پوشینه‌های مراقبت ( پوشش‌های خیس )

۱-۱) روش آب راکد ( ایجاد حوضچه و غوطه‌ورسازی )

یکی دیگر از انواع روش های عمل آوری بتن، استفاده از آب راکد برای کیورینگ است.

برای نگهداری و عمل آوردن سطوح سازه‌های تخت مانند کف‌ها، پیاده‌رو‌ها، دال‌ها و روسازی جاده می‌توان از این روش استفاده کرد.

برای حفاظت و نگهداری آب روی سطح تخت باید با استفاده از خاک یا روش‌های دیگر، لبه‌های برجسته‌ای به ارتفاع ۲ سانتی‌متر ایجاد کرد.

این لبه‌ها باید کاملاً آب بند بوده و از نفوذ آب به سایر قسمت‌های سازه جلوگیری کند. همچنین برای جلوگیری از ایجاد ترک به دلیل ایجاد تنش‌های سطحی پیشنهاد می‌شود که دمای آب مصرفی برای نگهداری، کمتر از درجه حرارت مخلوط بتنی باشد.

همچنین قطعات پیش ساخته را نیز می‌توان در درون آب غوطه‌ور کرد؛ البته توجه کنید که در این حالت نیز باید ضوابط دمای آب رعایت شود.

۲-۱) آب‌پاشی ( افشاندن آب )

هنگامی که دمای محیط بیشتر از ۵ درجه سلسیوس است پیشنهاد می‌شود از این روش برای عمل آوردن بتن استفاده کنید.

روند افشاندن آب باید به صورت پیوسته باشد؛ اگر افشاندن با وقفه انجام گیرد، باعث تر و خشک شدن می‌شود. بنابراین عارضه پوسته شدن در سطح مخلوط بتنی بروز می‌کند.

انجام این روش زمانی مجاز است که احتمال یخ‌زدگی وجود نداشته باشد. در این روش آب توسط آب‌فشان‌هایی به طور مستمر به سطح مخلوط بتنی پاشیده می‌شود.

آب افشانی معمولی که در برخی از کارگاه‌های کشور ما سبب ایجاد تر و خشک شدن و شوک حرارتی می‌شود.

چرا که با خشک شدن سطح بتن در زیر نور آفتاب، دمای سطح آن بالا رفته و با پاشیده شدن آب خنک مشکل ترک‌خوردگی ایجاد می‌شود.

۳-۱) نگهداری با پوشینه‌های مراقبت ( پوشش‌های خیس )

پس از اینکه مخلوط بتنی به اندازه کافی سخت شد، می‌توان سطح آن را به نحوی که دچار آسیب نشود با مصالحی پوشاند.

در صورتی که با افشاندن آب نتوان سطح بتن را مرطوب نگه داشت، می‌توان از پوشش‌های جاذب آب برای عمل آوردن بتن استفاده کرد.

پوشش های جاذب آب کدامند؟

حصیر

گونی

چتایی

گلیم

چتایی نو باید پیش از مصرف شسته شود تا مواد قابل حل آن پاک شود و قابلیت جذب آن نیز افزایش یابد.

همچنین در صورت استفاده از گونی، که قبلاً دارای مواد شیمیایی، شکر و غیره بوده، باید قبل از مصرف شسته شود؛ چون برخی از مواد شیمایی می‌توانند همراه با آب عمل آوری بتن در بتن تازه نفوذ کند و با ایجاد اختلال در گیرش آن، مقاومت و دوام آن را کاهش دهد.

با ازدیاد وزن چتایی یا سایر پوشش‌های جاذب، امکان نگهداری آب توسط آن افزایش می‌یابد و همچنین نیاز کمتری به مرطوب کردن متوالی دارد.

در غیر این صورت، پیشنهاد می‌شود از دو لایه چتایی استفاده شود. اگر ورق پلاستیک روی چتایی قرار گیرد، از تبخیر آب آن جلوگیری می‌کند و همانند عمل آوری عایقی عمل می‌کند.

این نوع از پوشش‌ها را باید به نحوی روی سطح بتن قرار داد که لبه‌شان حدود ۱۰۰ میلی‌متر بر روی هم قرار بگیرد.

همچنین بلافاصله بعد از اینکه مخلوط بتنی به اندازه کافی سخت شد، بر روی سطح قرار داده شوند.

چنانچه هنگامی که مخلوط بتنی در حالت خمیری است، پوشش روی آن قرار گیرد، سطح آن دچار آسیب می‎ شود.

برخی از پوشش ها برای مقاطع کوچک مخلوط بتنی بسیار خوب عمل می‌کنند که شامل موارد زیر هستند:

خاک

ماسه

خاک اره

کاه

پوشال خیس

توجه داشته باشید که خاک، خاک اره و ماسه باید بدون هیچ‌گونه ماده مضر برای مخلوط بتنی و دانه‌های درشت‌تر از ۲۵ میلی‌متر باشند!

ضخامت پوشش با این روش‌ها حداقل ۵ سانتی‌متر بوده و این مواد باید به‌طور یکنواخت پخش شده و مرتب خیس شوند.

کاه یا علف خیس و مرطوب باید در لایه‌ای که ضخامت آن حداقل ۱۵ سانتی‌متر است، پخش شود.

در صورت ورزش باد با شبکه سیمی یا چتایی روی‌شان پوشانده شود تا باد سبب پراکنده شدن کاه یا پوشال نشود.

به‌طور کلی این نوع از پوشش‌ها امکان دارد باعث تغییر رنگ سطح مخلوط بتنی شوند و در همه موارد، مثل سطوح قائم امکان استفاده از آن‌ها وجود ندارد.

پیشنهاد می‌شود پس از اتمام مدت عمل آوری رطوبتی، اجازه دهید پوشش موجود خشک و پس از آن از روی سطح مخلوط بتنی برداشته شود تا مشکلی پیش نیاید. این کار برای مناطقی که بادخیز هستند الزامی و ضروری است.

برای مثال تصویر زیر عمل آوری بتن ستون را نشان می‌دهد.

۲) عمل آوری عایقی بتن

در ادامه روش های عمل آوری بتن به عمل آوری عایقی بتن می‌رسیم.

در این روش ضمن حفظ رطوبت بتن، از آب استفاده نمی‌شود. بلکه بدون آب، با ایجاد یک سطح کاملا نفوذناپذیر و عایق از تبخیر سطحی آب بتن جلوگیری می‌کنند.

یکی از اساسی‌ترین برتری‌های این کار عدم نیاز به خیس کردن مداوم پوشش است.

بنابراین این روش برای نواحی‌ای که فراهم کردن آب مناسب برای عمل آوری با مشکل روبه‌رو است، بسیار کاربردی خواهد بود.

روش‌های مختلف این نوع از عمل آوری عبارت است از:

پوشش با کاغذ نفوذناپذیر

پوشش نایلونی

ترکیبات عمل آورنده ( مواد شیمیایی غشایی )

مراقبت با اندود قیری

قالب‌ها

۱-۲) پوشش با کاغذ نفوذناپذیر

پس از اینکه سطح بتن‌ها به اندازه کافی سخت شد، سطح آن را به‌طوری که آسیب نبیند کاملا مرطوب کرده و با کاغذ نفوذناپذیر طبق استاندارد ASTM-C171 می‌پوشانند.

این کاغذها در دو لایه کاغذ مسلح به رشته‌های نازک تقویتی ساخته شده‌اند که توسط مواد قیری به یکدیگر چسبیده‌اند.

این کاغذها را به صورت نواری روی سطح بتن‌ها تثبیت می‌کنند.

دقت کنید که هر نوار باید حداقل ۲۵ میلی‌متر، روی نوار کناری را بپوشاند.

همچنین در هوای گرم بهتر است که از کاغذهای روشن یا سفید رنگ استفاده کنید.

این کاغذها را باید به یکی از روش‌های مورد تأیید دستگاه نظارت به یکدیگر چسباند و متصل کرد.

۲-۲) پوشش نایلونی یکی دیگر از روش های عمل آوری بتن

این پوشش‌ها مثل ورق‌های نازک پلی‌اتیلن طبق استاندارد ASTM-C171 با ضخامت حداقل یک دهم میلی‌متر پس از مرطوب کردن سطح مخلوط بتنی استفاده می‌شوند.

ورق پلاستیک دارای وزن بسیار کمی است و همچنین در رنگ‌های سیاه و سفید موجود است.

رنگ سفید برای هوای گرم مناسب است، چرا که نور را انعکاس می‌دهد.

رنگ سیاه برای هوای سرد مناسب است، چرا که نور را جذب می‌کند.

البته توجه کنید که استفاده از این روش در بتن‌های نمایان پیشنهاد نمی‌شود.

ورق پلاستیکی باید سطح مخلوط بتنی را به طور کامل پوشانده و لبه بالای آن حدود ۱۰۰ میلی‌متر روی هم قرار بگیرند و قطعات چوب روی آن قرار داده شود تا ورق در تماس با سطح بتن باشد؛ تا وزش باد باعث بلند کردن و حرکت آن نشود.

در برخی از موارد ورق پلاستیکی سبب تغییر رنگ و ظاهر بتن می‌شود، مخصوصا زمانی که ورق چروکیده باشد.

در این صورت اگر یکنواختی رنگ و ظاهر مخلوط بتنی مهم است، باید از سایر روش‌ها استفاده کرد.

تعریق و چکه کردن آب در اثر تبخیر سطح مخلوط بتنی می‌تواند به ظاهر آن صدمه وارد کند.

به این دلیل پیشنهاد می‌شود که در شرایطی همانند شرایط ذکر شده، از نایلون یا پوشش بر روی سطح بتن‌ها قرار داده شود و یا از سایر روش‌ها استفاده شود.

یکی از مشکلات استفاده از ورق نایلون پاره یا سوراخ شده در کارگاه این است که امکان تعمیر آن نیست و در صورت توجه نداشتن به وجود سوراخ یا پارگی ورق، مشکلاتی در امر عمل آوری به وجود می‌آید.

جهت محکم کردن ورق‌ها در اطراف تیر و ستون‌ها، باید از نوار یا طناب استفاده شود.

ممکن است در برخی از ورق‌ها، یک طرف‌شان با پلی‌اتیلن یا کرباس پوشیده شود؛ این پوشش مرکبی به نگهداری از سطح مخلوط بتنی کمک شایانی می‌کند.

۳-۲) ترکیبات عمل آورنده یکی دیگر از روش های عمل آوری بتن

یکی دیگر از روش های عمل آوری بتن استفاده از ترکیبات عمل آورنده است.

به کار‌ گرفتن ترکیبات عمل آورنده باید طبق دستورالعمل‌های کارخانه سازنده این مواد باشد.

مشخصات مواد، تجهیزات و روش اجرا باید قبلا توسط دستگاه نظارت تأیید شده باشد.

این مواد به طور معمول به رنگ‌های سفید خاکستری و سیاه طبق استاندارد ASTM-C509 ساخته می‌شوند.

برای کسب بهترین نتیجه و بازده باید بلافاصله پس از پرداخت نهایی سطح مخلوط بتنی و پیش از خشک شدن سطح آن باشد.

مواد عایق به‌طور یکدست و یکنواخت بر روی سطح مخلوط بتنی پاشیده شود تا با ایجاد غشایی نازک و غیر قابل نفوذ از تبخیر آب سطح آن جلوگیری شود.

به هنگام اجرا دقت کنید تا لبه‌ها، گوشه‌ها و ناهمواری‌های سطح به این مواد به خوبی آغشته شود.

استفاده از مواد عمل آورنده با دست یا دستگاه‌های اسپری تحت فشار ۵ تا ۷ اتمسفر انجام می‌شود. اگر استفاده از این مواد با دست مجاز باشد، پیمانکار باید با توجه به سطح کار تعداد کافی کارگر آماده کند تا وقفه‌ای در کار نگهداری از بتن اتفاق نیوفتد.

پیشنهاد می‌شود که در روش های عمل آوری بتن برای پروژه‌های بزرگ از دستگاه‌های چرخدار استفاده کنید تا مواد عمل آورنده به‌طور یکنواخت پخش شود.

دقت کنید که به هنگام وزش باد شدید مواد هدر نشود.

برای هر دست ۰٫۲ تا ۰٫۲۵ لیتر ماده غشاساز در متر مربع کافی است.

برخی از موارد، دستگاه نظارت دستور اجرای لایه دوم را می‌دهد، برای اینکه از پوشش کامل لایه دوم مطمئن باشید، باید این دست را در جهت عمود بر روکش اولیه پخش کنید.

کارایی و بازده این مواد طبق استاندارد ASTM-C156 توسط دستگاه نظارت کنترل خواهد شد.

برای مطالعه بیشتر در مورد کارایی مخلوط بتنی به مقاله “کارایی چیست؟ کارایی و روانی چه تفاوتی دارند؟“ سر بزنید.

این مواد را بلافاصله می‌توان روی سطح بتنی تازه بدون قالب یا سطح با قالب بندی، پس از برداشت قالب استفاده کرد.

البته باید توجه کنید که استفاده از این مواد می‌تواند از پیوستگی میان بتن جوان و سخت شده و همچنین از پیوستگی سایر مصالح ساختمانی مثل کاشی و موزائیک به سطح مخلوط بتنی جلوگیری کند.

بنابراین در این موارد استفاده از این روش برای عمل آوردن و مراقبت مخلوط بتنی مجاز نیست.

برای عمل آوری بتن از مواد شیمیایی غشایی نیز می‌توان استفاده کرد، اما فقط در مواردی این کار مجاز است که از هیچ روشی برای عمل آوری نتوان استفاده کرد و همچنین از بازده مواد بر اساس اسناد و مدارک تولیدکننده و یا انجام آزمایش‌ها مطمئن شد.

۴-۲) روش های عمل آوری بتن ، مواد شیمیایی غشایی

یکی دیگر از از ترکیبات عمل آورنده، مواد شیمیایی غشایی است.

این ترکیبات به صورت مایع است و بر روی سطح مخلوط بتنی پاشیده یا مالیده می‌شود. با ایجاد غشاء از تبخیر آب آن جلوگیری می‌کند.

این محلول‌ها از ترکیب رزین‌های طبیعی و مصنوعی با حلال تشکیل شده‌اند. پس از اعمال ترمخلوط بتنیکیبات عمل آوری روی سطح بتن، حلال تبخیر می‌شود و رزین روی سطح باقی می‌ماند.

غشای رزین برای مدتی حدود ۱ تا ۴ هفته باقی مانده و در اثر هوازدگی و نور آفتاب، ترد و شکننده می‌شود و از سطح مخلوط بتنی جدا می‌شود.

به طور معمول در این نوع ترکیبات، از رنگدانه‌های گوناگونی نظیر ذرات آلومینیوم استفاده می‌شود.

به کار بردن رنگدانه‌ها در ترکیبات دو دلیل دارد:

رنگدانه‌های خاص باعث انعکاس نور می‌شوند و بنابراین دمای مخلوط بتنی به مقدار زیادی افزایش پیدا نمی‌کند.

سبب رؤیت ترکیب روی سطح مخلوط بتنی می‌شود و بنابراین می‌توان کفایت و یکنواختی ترکیب در سطح آن را ارزیابی کرد.

برای اطمینان داشتن از پیوستگی غشای عمل آوری، بهتر است آن را در دو لایه عمود بر یکدیگر اعمال کرد.

اگر فقط یک لایه اعمال شود، باید از یکنواختی و پوشش غشا مطمئن شد.

ترکیبات عمل آوری باید روی سطح مخلوط بتنی مرطوب اجرا و از پاشیدن یا اعمال آن روی سطح بتنی که خشک است، خودداری کنید.

این ترکیبات از تبخیر شدن آب مخلوط بتنی جلوگیری می‌کند، بنابراین سطح آن خنک نمی‌شود.

پس پیشنهاد می‌شود در نواحی که تابش آفتاب شدید است، روی سطح مخلوط بتنی سایبانی قرار گیرد.

در صورتی که از ترکیبات عمل آوری استفاده شود که غیرمحلول در آب است، باید این ترکیبات پس از تبخیر آب رو زده، استفاده شوند.

اگر قرار است بر روی سطح بتن، یک لایه دیگر آن ریخته شود، یا کاشی و موزائیک روی آن نصب شود، پیشنهاد می‌شود از ترکیبات عمل آورنده استفاده نشود.

چرا که این ترکیبات باعث کاهش پیوستگی می‌شود. البته برخی از انواع ترکیبات، مقدار پیوستگی را کاهش نمی‌دهند یا امکان پاک کردن‌شان از غشاء وجود دارد.

همچنین در برخی از منابع و مخازن نگهداری مواد بهداشتی، غذایی و آب باید پیش از بهره‌برداری این مواد به‌طور کامل تمیز شوند.

در برخی از موارد که دوام مخلوط بتنی در مقابل عوامل مضر یا خوردگی میلگردها دارای اهمیت است و یا زمانی که نسبت آب به سیمان کم است، بهتر است از روش‌های عمل آوری با آب که در بخش قبلی ذکر کردیم استفاده کرد.

همچنین در صورت اضطرار می‌توان از عمل آوری عایقی استفاده کرد.

۵-۲) روش های عمل آوری بتن ، مراقبت با اندود قیری

یکی دیگر از  روش های عمل اوری بتن ، استفاده از اندود قیری است.

برای عایقکاری و مراقبت از سطوح بتنی در مقابل آب‌هایی که سولفات دارند، پیمانکار باید تمام سطح‌های بتنی در تماس با این‌گونه آب‌ها را بر اساس دستور دستگاه نظارت عایقکاری کند.

نوع و مشخصات قیر مصرفی نیز باید قبلا توسط دستگاه نظارت تأیید شود. پس از اجرای سطوح بتنی باید سطح کار کاملاً صاف، بدون گرد و خاک و حفره باشد. همچنین سطح کار نیز باید دو دست قیر اندود شده، تا عایق شود.

عایقکاری در برخی از شرایط مجاز نیست، این شرایط شامل موارد زیر هستند:

در هوای بارانی

در دمای کمتر از ۵ درجه سلسیوس

۶-۲) قالب ها

در ادامه معرفی روش های عمل آوری بتن به قالب ها می‌رسیم.

قالب‌ها محافظ مناسبی برای جلوگیری از خروج آب از مخلوط بتنی هستند. البته در این‌گونه موارد سطح افقی بتن‌ها باید مرطوب نگه داشته شود.

قالب‌های چوبی باید با استفاده از آب افشانی مرطوب شود، مخصوصا در هوای گرم و خشک این کار بسیار مهم است.

اگر مرطوب نگه داشتن قالب‌های چوبی امکان پذیر نیست، باید سریعا قالب برداری شده و از روش دیگری برای عمل آوری بتن استفاده شود.

اگر امکان برداشتن سریع قالب‌ها به خصوص در سطوح یا دیوار یا تیرها وجود نداشته باشد، پیشنهاد می‌شود با شل کردن قالب‌ها، عمل آوری با ریختن آب در درزهای موجود فراهم گردد.

۳) عمل آوری بتن با بخار آب ( کیورینگ بتن با بخار )

سومین مورد از روش های عمل آوری بتن ، عمل آوری با بخار آب است.

یکی از موارد بسیار مهم در عمل آوری بتن ، کسب مقاومت اولیه در مدت زمان کم است.

برای مثال در هوای سرد، به گرمای بیشتری برای افزایش سرعت عمل آبگیری سیمان نیاز داریم.

برای عمل آوردن بتن در این شرایط از بخار استفاده می‌شود، که خود نیز شامل دو روش زیر است:

عمل آوری بتن با بخار در فشار اتمسفر

عمل آوری بتن با بخار تحت فشار زیاد

۱-۳) عمل آوری بتن با بخار در فشار اتمسفر

در اولین روش عمل آوری بتن با بخار ابتدا به عمل آوری در فشار اتمسفر می‌پردازیم.

این روش بیشتر برای سازه‌های بتنی که در محیط‌های بسته یا اعضاء و قطعات پیش ساخته وجود دارد، استفاده می‌شود.

در این روش از عمل آوری بتن، همه مراحل باید از پیش توسط دستگاه نظارت تایید شود.

وابسته به مشخصات سازه و شرایط محیط، عمل آوردن با رعایت مراحل ذکر شده انجام پذیرد:

مرحله اول: ریختن و تراکم مخلوط بتنی در قالب و همچنین حفظ آن در هوای آزاد برای ۲ تا ۵ ساعت

مرحله دوم: افزایش دما در خیمه بخار تا به حداکثر دما برسد، این کار حداکثر ۲٫۵ ساعت باید طول بکشد.

مرحله سوم: حفظ مجموعه در دمای ثابت برای مدت زمان حدودا ۶ تا ۱۲ ساعت

مرحله چهارم: حدود ۲ ساعت دما را به تدریج از مقدار حداکثر کاهش می‌دهیم تا به دمای موردنظر برسد.

مدت زمان و دمای هر یک از این مراحل گفته شده، با توجه به نوع سازه، نوع مخلوط بتنی و شرایط محیطی باید پیش از اجرا توسط دستگاه نظارت تایید شود.

دمای مرحله سوم نباید از ۸۰ درجه سلسیوس و سرعت ازیاد یا کاهش دما در مراحل دوم و چهارم نباید از ۲۰ درجه سلسیوس بیشتر شود.

۲-۳) عمل آوری بتن با اتوکلاو

یکی دیگر از انواع کیورینگ بتن ، عمل آوری با استفاده از اتوکلاو است.

این روش برای عمل آوردن سریع بتن و همچنین رسیدن آن به مقاومت موردنظر و قالب برداری فوری بسیار مناسب است.

استفاده از این روش معمول بوده و پیشنهاد می شود.

درجه حرارت عمل آوردن باید بین ۱۶۵ تا ۱۹۰ درجه سلسیوس و فشار کار در سیستم بخاردهی ۵٫۵ تا ۱۱٫۷ مگاپاسکال باشد.

از این روش در ساخت لوله‌های بتنی و بعضی از اعضاء و قطعات ساختمانی سبک نیز استفاده می‌شود.

بهترین روش عمل آوری بتن کدام است؟

بهترین روش عمل آوری بتن بر چه اساسی تعیین می‌شود؟ احتمالاً این سوال شما هم باشد!

بهترین روش مراقبت بر اساس نوع و مشخصات پروژه، شرایط محل اجرا و همچنین مصالح موجود برای عمل آوردن توسط دستگاه نظارت تعیین و به پیمانکار گفته می‌شود.

روش عمل آوری صحیح بتن باید بر اساس نوع بتن و نسبت آب به سیمان مخلوط بتن و شرایط محیطی باید بر اساس جدول زیر انتخاب شود.

شرایط محیطی هوای گرم و سرد در مقالات ” نکات مهم بتن‌ریزی در هوای گرم “ و “هر آنچه که باید از بتن‌ریزی در هوای سرد بدانید! ” ذکر شده است، پیشنهاد می‌کنم حتماً مطالعه کنید.

بتن‌هایی که نسبت آب به سیمان کمتر از ۰٫۴۳ است، روش عایقی برایشان مناسب نیست. دلیل این امر خشک شدگی و جمع‌شدگی خود‌به‌خودی مخلوط بتنی است.

در شرایطی که هوا گرم است و به خصوص در رطوبت نسبی کمتر از ۷۰% و سرعت وزش باد بیشتر از ۵ کیلومتر بر ساعت است، برای حفاظت مخلوط بتنی از تبخیر آب باید بلافاصله بعد از تمام شدن عملیات شروع کرد و با استفاده از پوشش پلاستیک این کار را انجام داد.

پس از سخت شدن بتن، بر اساس جدول بالا روش مجاز عمل آوری باید انجام شود.