تفاوت نیلینگ و انکراژ از 5 بعد مختلف زیر ذره‌بین

احتمالا با مشاهده تصاویر پایدارسازی گود به روش نیلینگ و انکراژ، این سوال برایتان مطرح شود که ” تفاوت نیلینگ و انکراژ ” در چیست؟! با مطالعه این مقاله، به جزئیات تفاوت نیلینگ و انکراژ پی خواهید برد و در انتها می‌توانید روش پایدارسازی مناسب برای پروژه مد نظرتان را انتخاب کنید. در ابتدا توضیحات مختصری در مورد نیلینگ و انکراژ داده می‌شود و در ادامه به شرح تفاوت نیلینگ و انکراژ می‌پردازیم.

 

 

تعریف نیلینگ و انکراژ

در ابتدا قبل از آن که به بررسی تفاوت‌های نیلینگ و انکراژ بپردازیم بهتر است به طوری کلی با نیلنگ و انکراژ آشنا شویم.

 نیلینگ یا میخ گذاری

نیلینگ روش جدیدی است که به دلیل اقتصادی بودن و مزایای منحصر به فرد، به عنوان راه حل مناسبی جهت پایدارسازی خاک  استفاده می‌شود.

این روش در:

پایدارسازی شیب‌ها و شیروانی‌ها

افزایش ظرفیت باربری

محدود کردن تغییر شکل‌ها با ایجاد حداقل دست‌خوردگی در وضعیت طبیعی زمین

کاربردهای فراوانی دارد.

میخ‌ گذاری دیواره‌ها به معنای تسلیح برجای خاک موجود است. این کار با نصب میلگردهای فولادی نزدیک به هم، در یک سطح شیب‌دار یا در محل گودبرداری و با اجرای از بالا به پایین انجام می‌شود.

میلگردها معمولا داخل گمانه‌هایی در دیواره خاکی قرار می‌گیرند. این گمانه‌ها به منظور جلوگیری از خوردگی میلگردها و ایجاد درگیری بین خاک و میلگرد توسط دوغاب سیمان پر می‌شوند.

برای مطالعه بیشتر در مورد نیلینگ و مراحل اجرای آن می‌توانید به مقاله ” نیلینگ “ مراجه کنید.

همچنین برای درک بهتر تفاوت‌هایی که در ادامه آن را مطالعه می‌کنید، می‌توانید فیلم اجرای پایدارسازی به روش نیلینگ را مشاهده کنید. 

انکراژ یا میل مهار

انکراژ یک روش بسیار موثر در پایدارسازی گودهای عمیق است که با نام‌های میل مهار و دوخت به پشت نیز شناخته می‌شود.

در روش انکراژ دو ناحیه مقاوم و فعال خاک را پیش از حرکت توده فعال، توسط اعمال نیروی پیش تنیدگی به هم می‌دوزند.

طول میل مهار حداقل به اندازه ای است که طول گیرداری آن در بخش مقاوم خاک قرار بگیرد و با کشیدن میل مهار، همراه توده فعال خاک حرکت نکند.

برای مطالعه بیشتر و درک بهتر در مورد انکراژ می توانید به مقاله ” انکراژ “ و فیلم زیر مراجه کنید.

فیلم زیر را مشاهده کنید تا با روش انکراژ بیشتر آشنا شوید.

تفاوت نیلینگ و انکراژ از نظر اجرایی

نیلینگ و انکراژ هر دو جهت پایدارسازی در گودبرداری به کار می‌روند. اگر می‌خواهید در مورد گودبرداری و انواع روش‌های پایدارسازی آن بیشتر بدانید به مقاله ” گودبرداری “ سر بزنید.

 

این دو سیستم پایداری سازی گود در اکثر مراحل اجرا شبیه به هم هستند. با این تفاوت که در روش انکراژ میل مهارها، پیش تنیده می‌شوند. 

 

نیلینگ

سیستم نیلینگ به صورت passive عمل کرده و تاثیر آن ناشی از اندرکنش خاک و میلگرد است.

بعد از حفر چاله‌ها، میلگرد باید در وسط چاله قرار گیرد و جهت ایجاد پیوستگی بین خاک و میلگرد، گروت تمام اطراف آن را پر کند. لذا در فواصل ۲ تا ۳ متری در طول میخ و در دو انتهای آن در فواصل نیم متری از اسپیسرهای پلاستیکی استفاده می‌شود.

مجموعه دستگاه تزریق از سه بخش میکسر اولیه، ثانویه و پمپ تزریق تشکیل می‌گردد.

پس از اختلاط آب و سیمان به نسبت مشخص در میکسرها، گروت از طریق شیلنگ‌های رفت و برگشت به درون گمانه حفر شده تزریق می‌شود.

پس از بتن پاشی (شاتکریت)، جهت اتصال کامل سر میخ‌ها به دیواره‌ و جلوگیری از بروز برش پانچ صفحه سر نیل بر روی دیواره قرار گرفته و توسط یک مهره به میلگرد درون گمانه متصل می‌شود.

انکراژ

در روش انکراژ دو ناحیه مقاوم و فعال خاک را پیش از حرکت توده فعال توسط اعمال نیروی پیش تنیدگی به هم می دوزند. زمانی می توان میل مهار را کشید و پیش تنیده کرد که در یک طولی گیردار شده باشند و بر اثر نیروی کشش از خاک بیرون نیایند.

هم چنین طولی از میل مهارها باید آزاد باشد تا تحت نیروی کشش اضافه طول پیدا کند و پیش تنیده شود.

برای ایجاد امکان تغییر طول میل مهار، قسمتی که قرار است طول آزاد را تامین کند در غلاف قرار می‌گیرد و با چسب مخصوص و اسفنج آب بندی می‌شود تا گروت وارد آن نشود.

سپس شیلنگ یا لوله تزریق به طولی برابر با کل طول میل مهار امتداد یافته، به آن بسته شده و به همراه آن وارد چاله می‌شود.

پس از گذشت حدود 7 تا 10 روز و رسیدن گروت به مقاومت مطلوب، میل مهارها به کمک جک هیدرولیکی کشیده شده تا پیش تنیده شوند.

نیروی کشش جک متناسب با قطر و جنس آرماتورها محاسبه می‌شود.

در صورتی که میل مهار میله‌ای باشد، صفحه باربر به کمک مهره شش گوش به میلگرد رزوه شده و بسته می‌شود.

صفحه باربر یک صفحه فولادی به ضخامت تقریبی ۲ سانتی‌متر و ابعاد حدود ۲۵ در ۲۵ سانتی‌متر است.

این صفحه مشابه همان صفحه‌ای است که در روش نیلینگ با عنوان سر نیل از آن نام برده می‌شود با این تفاوت که معمولا از صفحه سر نیل ضخیم‌تر است.

تفاوت نیلینگ و انکراژ از لحاظ عملکردی

در روش نیلینگ، حرکت توده فعال خاک موجب ایجاد نیرو در نیل‌ها شده و از فروریزی گود جلوگیری می‌کند. در این روش زمانی پایدارسازی گود فعال می‌شود که در سیستم مقداری جابجایی رخ دهد.

جابجایی در ناحیه فعال خاک، سبب ایجاد تنش‌های برشی اصطکاکی در اطراف میلگرد، در بخش مقاوم خاک شده و در میخ‌ها نیرویی کششی ایجاد می‌کند که این نیرو سبب نگه داشتن ناحیه فعال خاک و جلوگیری از فروریزی گود می‌شود.

عملکرد سیستم نیلینگ با توجه به حالت غیرفعال این سیستم، نوع جابجایی و تغییر شکل‌های جانبی در خاک، برای نگهداری توده خاک است.

در حالی که بعضی از مواقع حتی تغییر شکل‌های کوچک جانبی نیز برای ساختمان یا تاسیسات مجاور گود خطرناک است. بنابراین استفاده از سیستم‌هایی که بالقوه فعال بوده (همانند سیستم انکراژ ) می تواند این معضل را برطرف نماید.

در سیستم انکراژ از میل مهارها به عنوان المان‌های مسلح‌کننده خاک در مواردی که انتظار جابجایی و تغییر شکل‌های جانبی در دیواره گود وجود دارد، استفاده می‌شود.

به عبارت دیگر به کار بردن میل مهارها باعث می‌شود جابجایی‌های کمتری در خاک دیواره های گود و سازه‌های مجاور گود ایجاد گردد. 

تفاوت نیلینگ و انکراژ در ابزار استفاده شده

در سیستم نیلینگ، میلگردهای آجدار از نوع AIII با قطر حداقل ۲۵ میلی‌متر و طول مشخص شده در نقشه‌های اجرایی انتخاب می‌شوند. قطر معمول میلگردها برای نیلینگ ۲۸، ۳۲ و ۴۰ میلی‌متر است.

این میلگردها از یک طرف به طول حداقل ۱۰ سانتی‌متر رزوه می‌شوند. در خاک‌های خورنده باید از پوشش رزین اپوکسی روی میلگردها استفاده شود.

بعد از انجام شاتکریت، سر نیل به کمک مهره شش گوش به سر میلگردهای رزوه شده بسته می شود. سر نیل یک صفحه فولادی به ضخامت تقریبی ۲ سانتی‌متر و ابعاد ۲۵ سانتی‌متر در ۲۵ سانتی‌متر است.  این سر نیل‌ها در سیستم انکراژ ضخیم‌تر هستند.

برای تسلیح خاک در روش انکراژ از دو نوع میل مهار میله‌ای با تنش تسلیم تقریبی ۴۰۰ مگاپاسکال و کابل مهاری با تنش تسلیم تقریبی ۱۸۰۰ مگاپاسکال استفاده می‌شود.

به دلیل بیشتر بودن تنش تسلیم کابل های مهاری نسبت به میلگردها معمولاً استفاده از کابل در روش انکراژ رایج تر است. کابل شامل چند استرند بوده که هر استرند از چندین مفتول فولادی تشکیل شده است.

استرند به معنای رشته است و کابل ها معمولاً ۵ رشته‌ای یا ۷ رشته‌ای هستند. در مورد کابل‌ها محدودیت طول وجود نداشته و بهتر است برای طول‌های زیاد از کابل به جای میله‌های فولادی استفاده شود.

شکل زیر ۱۲ استرند در یک غلاف PVC را نشان داده شده است.

 

در صورتی که میل مهار، کابل باشد، برای کشیدن کابل‌ها علاوه بر صفحه باربر به صفحه گوه و گوه نیاز است. استرندها از صفحه باربر و صفحه گوه رد شده و به وسیله گوه قفل می‌شوند.

همانطور که گفته شد در سیستم انکراژ برای ایجاد پیش‌تنیدگی نیاز به جک هیدرولیکی داریم. در تصویر زیر نمونه‌ای از آن را مشاهده می‌کنید.

تفاوت هزینه نلینگ و انکراژ

هزینه‌های مربوط به اجرای روش انکراژ به دلیل نیاز به نیروی متخصص و تجهیزات به کار رفته پیچیده‌تر، نسبت به  روش نیلینگ بیشتر است.

ولی می‌توان با ترکیب این دو روش، متناسب با نوع خاک و ارتفاع گودبرداری، هزینه‌های طرح را کاهش داد.

تفاوت نیلینگ و انکراژ از نظر کاربری

سیستم نیلینگ در:

پایدارسازی شیب‌ها و شیروانی‌ها

افزایش ظرفیت باربری

محدود کردن تغییر شکل‌ها با ایجاد حداقل دست‌خوردگی در وضعیت طبیعی زمین جهت ایمن‌سازی ریزش کوه‌ها یا خاکریزها

استفاده در ساخت و ساز جاده

مناسب برای نوسازی تونل‌ها، دیوارهای نگهدارنده

استفاده می‌شود.

 

سیستم انکراژ در:

تثبیت دیوارهای خاکریز

تقویت و تثبیت شیب‌ها، دیوارهای سنگی یا بریدگی‌ها

ایمن‌سازی خاک‌های تحکیم نیافته در پروژه‌های خاکبرداری زیرزمینی

ایمن‌سازی سازه‌های دریایی مانند دیوارها‌ی لنگرگاه

استفاده می‌شود.

برای آشنایی کامل با همه ریزه کاری‌های اجرای ساختمان توصیه می‌کنیم حتما به پکیج صفر تا صد اجرای ساختمان سر بزنید.