انواع افزودنی بتن + روش مصرف همراه با فیلم آموزشی

آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که چگونه می‌توان از پرکاربردترین ماده ساختمانی، یعنی بتن بیشترین بهره را برد؟ بتن با وجود مقاومت و دوام بالا با چالش‌هایی همچون ترک‌خوردگی، کاهش دوام در برابر عوامل محیطی و محدودیت در کاربردهای خاص روبرو است. خوشبختانه امروزه راه‌حل رفع این معایب با استفاده از افزودنی های بتن برطرف می‌شود. این مواد شگفت‌انگیز می‌توانند خواص بتن را بهبود بخشیده و کاربردهای آن را گسترش دهند. ما در این مقاله به این موضوع خواهیم پرداخت که انواع افزودنی بتن چیست و چه کاربردی دارند؛ پس از تا انتهای این مقاله همراه آکادمی عمران باشید.

قبل از مطالعه توصیه می‌کنم، فیلم مواد افزودنی بتن را مشاهده کنید. این فیلم تنها بخش کوتاهی از پکیج صفر تا صد اجرای ساختمان است که در آن جزئیات مراحل ساخت از بتن‌ریزی تا نازک کاری را به‌طور کامل شرح داده‌ایم.

افزودنی بتن چیست؟

افزودنی بتن به موادی گفته می‌شود که به صورت پودر یا مایع به اجزای اصلی بتن (سیمان، آب و سنگدانه‌ها) در حین اختلاط به بتن افزوده می‌شود. این مواد معمولا درصد کمی از حجم کل بتن (کمتر از 5 درصد وزن سیمان) را تشکیل می‌دهند و در تعیین نسبت‌های طرح اختلاط بتن نیز در نظر گرفته نمی‌شوند.

افزودنی های بتن می‌توانند بر روی خواص بتن تازه مانند زمان گیرش و همچنین مقاومت و دوام بتن سخت شده تاثیر بگذارند. به عبارت ساده‌تر، افزودنی بتن ماده‌ای است که به بتن اضافه می‌شود تا ویژگی‌ها و عملکرد آن را بهبود بخشیده یا تغییراتی در خواص بتن ایجاد کند.

کاربردهای افزودنی بتن

معمولا افزودنی های بتن با هدف خاصی برای بهبود عملکرد و کاربرد بتن (تازه و سخت‌شده) استفاده می‌شوند. مهمترین دلایل استفاده از افزودنی بتن به شرح زیر است:

• افزایش مقاومت اولیه و نهایی بتن
• تاخیر یا تسریع در زمان گیرش بتن
• کاهش انقباض و ترک خوردگی بتن
• ایجاد بتن رنگی
• بهبود قابلیت پمپاژ بتن
• افزایش مقاومت در برابر یخ‌زدگی، سایش و مواد شیمیایی
• افزایش کارایی بتن بدون افزایش نسبت آب به سیمان
• افزایش چسبندگی بین بتن و میلگرد یا بتن قدیمی
• کاهش مصرف سیمان و هزینه‌های ساخت
• تسهیل در عملیات بتن ریزی ساختمان و عمل آوری آن
• کاهش آب مصرفی حدود 5 تا 10 درصد برای رسیدن به اسلامپ مورد نظر

مزایای افزودنی های بتن

مهم‌ترین مزایای استفاده از افزودنی‌های بتن عبارت‌اند از:

• کاهش هزینه‌های ساخت
• تسریع در فرآیند اجرا
• قابلیت طراحی بهتر و متنوع‌تر
• افزایش دوام در برابر واکنش‌های شیمیایی
• افزایش مقاومت بتن (فشاری، کششی، خمشی)
• بهبود کارایی بتن (روانی، اسلامپ، پمپاژ پذیری)
• افزایش دوام بتن (مقاومت در برابر یخ‌زدگی و آب‌شدگی، نفوذپذیری کمتر)

طوفان تخفیفی آکادمی عمران تو راهه

مشاهده جزئیات

انواع افزودنی بتن

در حالت کلی، مواد افزودنی به دو گروه مواد افزودنی‌ شیمیایی و مواد افزودنی‌ معدنی تقسیم می‌شوند که هر یک از این دسته‌ها خود شامل انواع مختلف با ویژگی‌های خاص هستند.

انتخاب نوع و مقدار افزودنی‌های بتن باید با دقت و بر اساس نوع بتن، شرایط محیطی و خواص مورد نظر انجام شود. استفاده نادرست از این افزودنی‌ها می‌تواند به کاهش کیفیت بتن و در نتیجه تأثیر منفی بر عملکرد سازه منجر شود. ما در ادامه این مقاله، به بررسی خواص و کاربردهای هر یک از انواع مواد افزودنی بتن پرداخته‌ایم.

افزودنی‌های معدنی بتن

افزودنی‌های معدنی معمولا از مواد طبیعی یا صنعتی به صورت پودر به بتن اضافه شده و با ایجاد تغییراتی در ساختار بتن، خواص آن را بهبود می‌بخشند.

افزودنی‌های معدنی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

1. افزودنی‌‌های معدنی خنثی و رنگدانه‌های بتن
2. مواد مضاف (شامل پوزولان‌ها و افزودنی‌های شبه سیمان)

1- افزودنی‌های معدنی خنثی و رنگدانه‌های بتن

افزودنی‌های معدنی خنثی و رنگدانه‌ها، به عنوان یکی از انواع افزودنی‌های بتن، برای تغییر ظاهر و ایجاد رنگ‌های متنوع در بتن استفاده می‌شوند. این مواد به دلیل ماهیت خنثی خود، تاثیری بر واکنش‌های شیمیایی بتن نداشته و به دو دسته زیر تقسیم می‌شوند:

• رنگدانه‌ها طبیعی و مصنوعی مانند اکسید آهن، دی اکسید تیتانیوم و طیف وسیعی از رنگدانه‌های مصنوعی
• پرکننده‌ها مانند پودر سنگ و میکروسیلیس

اگرچه میکروسیلیس بیشتر به عنوان پوزولان شناخته می‌شود، اما در مقادیر کم می‌تواند به‌عنوان پرکننده نیز به کار رود.

2- مواد مضاف

مواد مضاف، مواد افزودنی هستند که نه تنها خواص بتن را بهبود می‌بخشند، بلکه به عنوان جایگزین بخشی از سیمان نیز عمل کرده و به این ترتیب به کاهش هزینه‌ها و بهبود عملکرد بتن کمک می‌کنند. از انواع مواد مضاف می‌توان به افزودنی‌های شبه سیمان و پوزولان‌ها اشاره کرد.

با توجه به مبحث نهم مقررات ملی ساختمان، استفاده از مواد چسباننده جایگزین سیمان شامل انواع زیر در بتن مجاز است:

• پوزولان‌های طبیعی؛ استاندارد ملی 3433
• دوده سیلیسی (میکروسیلیس)؛ استاندارد ملی 13278
• خاکستر بادی؛ ASTM C618
• متاکائولین؛ ASTM C618
• سرباره؛ استاندارد ملی 21319

پوزولان ها

پوزولان‌ها مواد معدنی سیلیسی یا آلومینوسیلیسی هستند که به تنهایی خاصیت سیمانی ندارند. اما هنگامی که به صورت پودر بسیار ریز آسیاب شده و در مجاورت رطوبت و هیدروکسید کلسیم قرار گیرند، واکنش‌های شیمیایی نشان می‌دهند و ترکیباتی با خاصیت سیمانی تولید می‌کنند. این ترکیبات جدید، چسبندگی و مقاومت بتن را افزایش می‌دهند.

پوزولان‌ها به دو دسته اصلی طبیعی و مصنوعی (یا صنعتی) تقسیم می‌شوند که طبق ضوابط مبحث نهم، نوع طبیعی آن به عنوان ماده مضاف به بتن اضافه می‌شود.

پوزولان‌های طبیعی به‌طورعمده شامل خاکسترهای آتشفشانی غیر بلورین هستند که از انواع آن می‌توان به چرت‌های اپالینی، شیل‌ها، توف‌ها، پامیستی‌ها، خاک دیاتومه اشاره کرد.

افزودنی شبه سیمانی بتن

مواد شبه سیمانی خاصیت پنهان هیدرولیکی دارند و اگر به گونه‌ای مناسب فعال شوند خواص سیمانی پیدا می‌کنند. این مواد فقط در محیط قلیایی با آب واکنشی مشابه سیمان پرتلند نشان می‌دهند. روباره یا سرباره کوره آهن‌گدازی و خاکستر بادی رده C از متداول‌ترین مواد شبه سیمانی هستند.

افزودنی‌های شیمیایی بتن

این نوع افزودنی های بتن ترکیبات شیمیایی هستند که به صورت مایع یا پودر به بتن اضافه می‌شوند. این مواد با ایجاد واکنش‌های شیمیایی در بتن، خواص آن را تغییر می‌دهند.

مطابق با مبحث نهم مقررات ملی ساختمان، مواد افزودنی بتن از نوع شیمیایی به شکل تک منظوره یا چند منظور تقسیم‌بندی می‌شوند.

مواد افزودنی بتن تک منظوره فقط بر روی یکی از خواص بتن تازه یا سخت شده تأثیر می‌گذارند. انواع مواد افزودنی تک منظوره در بتن عبارت‌اند از:

• ماده افزودنی کندگیر کننده بتن
• ماده افزودنی تندگیر کننده بتن
• ماده افزودنی زود سخت کننده (تسریع کننده زمان سخت شدگی)
• ماده افزودنی حباب هواساز
• ماده افزودنی نگهدارنده آب
• ماده افزودنی کاهنده جذب آب
• ماده افزودنی گازساز

مواد افزودنی بتن چند منظوره دارای یک عملکرد اصلی و چند عملکرد جانبی هستند که بر اساس مورد مصرف ممکن است عملکرد اصلی آن‌ها تغییر کند. انواع مواد افزودنی چند منظوره در بتن نیز عبارت‌اند از:

• ماده افزودنی کاهنده آب / روان کننده
• ماده افزودنی کاهنده آب قوی / روان کننده قوی یا فوق کاهنده آب / فوق روان کننده
• ماده کندگیر کننده/ کاهنده آب / روان کننده
• ماده افزودنی تندگیر کننده / کاهنده آب / روان کننده
• ماده افزودنی کندگیر کننده / کاهنده آب قوی / روان کننده قوی یا کندگیر کننده / فوق کاهنده آب / فوق روان کننده

کندگیر کننده بتن

افزودنی بتن کندگیر کننده، ماده‌ای است که با هدف کاهش سرعت گیرش به مخلوط بتن اضافه می‌شود. کندگیر کننده‌های بتن با تاخیر انداختن واکنش‌های شیمیایی هیدراتاسیون سیمان، زمان لازم برای گیرش و سخت شدن بتن را افزایش می‌دهند. این مواد اغلب برای کاهش تاثیر هوای گرم بر گیرش بتن استفاده می‌شوند.

علاوه بر تاخیر در زمان گیرش، کندگیرکننده‌ها اغلب به عنوان روان‌کننده یا عامل کاهنده آب بتن نیز عمل کرده و کارایی بتن را بهبود می‌بخشند. معمولی‌ترین کندگیر کننده بتن، سولفات کلسیم است که برای تنظیم زمان گیرش سیمان در موقع آسیاب کردن کلینکر (تفاله کوره) نیز به آن اضافه می‌شود.

موارد کاربرد کندگیر کننده بتن عبارت‌اند از:

• بتن ریزی در هوای گرم
• بتن‌ریزی‌های حجیم مانند سدهای بزرگ بتنی
• بتن‌ریزی در مناطق دور از بچینگ پلانت
• بتن‌ریزی در سازه‌هایی با زمان پرداخت و عمل آوری بیشتر

تندگیر کننده بتن

زودگیر کننده یا تندگیر کننده‌ها نوعی از مواد افزودنی بتن هستند که سرعت گیرش اولیه بتن را افزایش می‌دهند. این مواد با تسریع واکنش‌های شیمیایی هیدراتاسیون سیمان، موجب سخت شدن بتن در مدت زمان کوتاه‌تری می‌شوند. به‌طور معمول، مواد متنوعی از جمله کلرید کلسیم، تری‌اتانول‌آمین، کلسیم فرمات و سیلیکا فوم به عنوان مواد افزودنی شتاب دهنده بتن به کار می‌روند.

البته امروزه از مواد تند گیر کننده دارای کلرور کلسیم استفاده نمی‌شود، زیرا وجود کلر در بتن حتی به مقدار کم خطر خوردگی فولاد در بتن را افزایش می‌دهد.

موارد کاربرد زودگیر کننده بتن عبارت‌اند از:

• بتن‌ریزی در هوای سرد
• قالب‌برداری سریع‌تر
• کاهش زمان عمل آوری بتن
• بتن‌ریزی در شرایط اضطراری مانند ترمیم سریع سازه‌های بتنی

زود سخت کننده بتن

تسریع کننده زمان سخت شدگی یا همان سخت کننده‌ها، نوعی مواد افزودنی بتن هستنند که با سرعت بخشیدن به واکنش‌های شیمیایی هیدراتاسیون سیمان، به ویژه با کلسیم متاسیلیکات (C3S)، موجب افزایش مقاومت‌های اولیه بتن می‌شوند. زود سخت کننده‌ها می‌توانند به عنوان کاتالیزور عمل کرده و یا با ترکیباتی مانند کربنات‌ها واکنش داده تا سرعت واکنش‌های هیدراتاسیون افزایش پیدا کند.

هرچند این مواد با تندگیرکننده‌ها شباهت‌هایی دارند، اما تفاوت اصلی آن‌ها در تأثیرگذاری بیشتر تندگیرکننده‌ها بر تسریع زمان گیرش اولیه بتن است. در حالی که زود سخت کننده‌ها به طور معمول بر افزایش مقاومت‌های اولیه بتن تمرکز دارند. به عبارت دیگر، این افزودنی بتن می‌تواند باعث افزایش سرعت رسیدن به مقاومت بتن شود، بدون اینکه زمان گیرش اولیه را به شدت کاهش دهد.

افزودنی زود سخت کننده در مواردی که نیاز به مقاومت اولیه بالا است، مانند بتن ریزی در هوای سرد یا ساخت سازه‌های پیش‌ساخته، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

افزودنی حباب ساز بتن

این افزودنی بتن به منظور ایجاد حباب‌های هوا در ابعاد میکروسکوپی در ترکیب استفاده می‌شود. این حباب‌ها به طور قابل توجهی دوام بتن را در شرایط مرطوب، یخ زدن و آب شدن‌های مکرر بهبود می‌بخشند. این افزودنی همچنین کارایی بتن تازه را افزایش داده و از جدا شدن دانه‌ها و آب انداختن بتن جلوگیری می‌کند.

حباب‌های ریز هوا که به صورت یکنواخت در کل خمیر سیمان توزیع شده‌اند با استفاده از سیمان حباب زا، ماده افزودنی حباب زا یا هر دو ترکیب تولید می‌شوند.

موارد کاربرد افزودنی حباب ساز بتن عبارت‌اند از:

• ساخت بتن حباب دار
• ساخت سازه‌های بتنی در مناطق سردسیر
• استفاده در سازه‌های دریایی
• استفاده در سدها، تونل‌ها، پارکینگ‌ها و فرودگاه‌ها

افزودنی کاهنده آب بتن

این افزودنی بتن به منظور کاهش مقدار آب اختلاط مورد نیاز برای تولید بتن با روانی مشخص یا افزایش روانی آن برای مقدار معینی از آب استفاده می‌شود. این مواد می‌توانند باعث تاخیر در گیرش بتن شده یا حتی تسریع کننده گیرش باشند و همچنین ممکن است حباب هوا تولید کنند. بیشتر مواد کاهنده آب از اسیدهای لینگوسولفیتیک یا اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک و نمک‌های آن‌ها ساخته می‌شوند.

امروزه مواد کاهش دهنده آب بتن یکی از پرکاربردترین افزودنی های بتن به‌شمار می‌رود و در صنایع مختلف از جمله ساختمان‌سازی، سدسازی و راهسازی به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شود.

افزودنی فوق روان کننده بتن

فوق روان کننده‌‌ها مواد شیمیایی بسیار مؤثری هستند که برای افزایش کارایی بتن به آن اضافه می‌شوند. این افزودنی بتن با کاهش شدید آب در مخلوط، به تولید بتن‌هایی با روانی بسیار بالا و اسلامپ زیاد کمک می‌کند.

به عبارت دیگر، فوق روان‌کننده‌ها به عنوان نوعی کاهنده آب پیشرفته عمل کرده و به مهندسان اجازه می‌دهند تا بتن‌هایی با نسبت آب به سیمان پایین‌تر و کارایی بالاتر تولید کنند. بتن روان حاصل از این افزودنی‌ها دارای قابلیت جریان‌پذیری بالایی است و به راحتی در مقاطع باریک و پیچیده قابل ریختن است، بدون اینکه نیاز به ویبره‌زنی زیاد داشته باشد.

البته باید توجه داشت که اثر این افزودنی‌ها در افزایش کارایی بتن، مدت‌زمان محدودی دارد و به مرور زمان اسلامپ بتن کاهش می‌یابد. به همین دلیل، بتن حاوی فوق روان‌کننده باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن مصرف شود.

افزودنی آب بند کننده بتن

این افزودنی بتن که به عنوان آب‌بند یا نم‌بند شناخته می‌شود، برای افزایش مقاومت در برابر نفوذ آب و رطوبت به کار می‌رود. این مواد به پر کردن منافذ ریز بتن کمک کرده و از عبور آب جلوگیری می‌کنند، که این امر مانع آسیب‌هایی مانند خوردگی آرماتورها و تخریب بتن می‌شود. همچنین، مواد افزودنی آب بند کننده بتن سرعت زودگیری و سخت‌شدن اولیه بتن را افزایش می‌دهند.

این افزودنی بتن جهت آب بندی در سه حالت مایع، پودری و خمیری موجود است که که به عنوان پرکننده‌های فعال منافذ عمل می‌کنند. رایج‌ترین این افزودنی شامل موادی نظیر آلومینیوم سولفات، زینک سولفات، آمونیوم کلراید، کلسیم کلراید و سیلیکات سودا می‌شود.

افزودنی گاز ساز

افزودنی گازساز بتن موادی هستند که با ایجاد حباب‌های ریز گاز در بتن تازه، باعث کاهش چگالی بتن، افزایش کارایی آن و جلوگیری از پدیده‌های ناخواسته مانند نشست و آب انداختن می‌شوند. مواد گاز سازی مانند پودر آلومینیوم در واکنش با هیدروکسید کلسیم حاصل از هیدراتاسیون سیمان، گاز هیدروژن تولید کرده و حباب‌های ریزی را در بتن ایجاد می‌کنند.

از این افزودنی‌ها در تولید انواع بتن سبک، پر کردن فضاهای خالی، پی زیر ماشین آلات، غلاف‌های پس کشیده در بتن پیش تنیده و جلوگیری از نشست در بتن‌های حجیم استفاده می‌شود.

توجه داشته باشید که آبرفتگی که بعد از سخت شدن بر اثر خشک شدن یا کربناته شدن رخ می‌دهد با افزودنی گازساز برطرف نمی‌شود.

روش مصرف مواد افزودنی بتن

مواد افزودنی را باید با کمی از آب اختلاط بتن مخلوط کرده و همراه با سایر اجزای بتن به داخل مخلوط کن ریخته یا اینکه آن را به صورت تدریجی به مخلوط کن در حال کار وارد کرد. با این حال، روش استفاده از افزودنی‌های بتن با توجه به نوع مایع یا پودری متفاوت بوده و به شکل زیر است:

• افزودنی‌های پودری بتن: برای استفاده بهینه ابتدا پودر را با کمی آب مخلوط کرده و سپس به سایر ترکیب بتن اضافه کنید. این کار باعث می‌شود که پودر به طور کامل در آب حل شده و به طور یکنواخت در مخلوط بتن پخش شود.
• افزودنی‌های مایع بتن: برای افزودنی‌های مایع، دو روش وجود دارد که شامل افزودن آن‌ها همزمان با آب به مخلوط بتن یا اضافه کردن در حین اختلاط ملات است.

قبل از استفاده از افزودنی‌ها، بررسی برگه اطلاعات فنی و دستورالعمل سازنده ضروری است؛ زیرا ناسازگاری با مواد بتن و میزان نادرست مصرف می‌تواند کیفیت بتن را کاهش دهد.

اگر شرکت تولید کننده افزودنی میزان بهینه آن را 1 درصد وزن سیمان اعلام کرده باشد، برای بتنی با عیار 400 کیلو‌گرم سیمان در هر متر مکعب بتن به 4 کیلو‌گرم افزودنی نیاز داریم. اگر کامیون میکسر 6 متر مکعب بتن داشته باشد باید 24 کیلو‌گرم از این افزودنی به میکسر پیش از پمپ کردن بتن اضافه کرد. دقت کنید برای اختلاط بهتر افزودنی با سایر اجزای بتن حداقل 10 دقیقه فرصت اختلاط در میکسر داده شود.

حداکثر میزان مصرف مواد افزودنی بتن

مقدار مصرف مواد افزودنی بتن به عوامل مختلفی از جمله نوع افزودنی، نوع بتن، شرایط محیطی و توصیه‌های تولید کننده بستگی دارد. با این‌حال، حداکثر میزان مصرف مواد افزودنی بتن تا ۵ درصد وزن سیمان توصیه می‌شود.

البته در خصوص استفاده از کلرید کلسیم باید توجه داشت که این افزودنی ممکن است به آرماتور آسیب بزند. بنابراین، حداکثر میزان مصرف آن باید ۲ درصد وزن سیمان باشد و همچنین استفاده از آن تنها در بتن‌های غیرمسلح مجاز است. در هر حال مقدار مصرف مواد افزودنی بتن نباید از مقدار مشخص شده توسط تولید کننده بیشتر شود.

لازم به ذکر است که برای حداقل میزان مصرف افزودنی بتن، محدودیت مشخصی وجود نداشته و مقدار مصرف به هدف استفاده از افزودنی بستگی دارد. استفاده از این مواد نیاز به مهارت و دقت دارد، زیرا استفاده بیش از حد از افزودنی‌ها نه تنها باعث بهبود خواص بتن نمی‌شود، بلکه می‌تواند اثرات مخربی بر کیفیت بتن داشته باشد.

نکات استفاده از افزودنی بتن

استفاده از افزودنی‌های بتن می‌تواند به بهبود خواص انواع بتن و افزایش کارایی آن‌ها کمک شایانی کند. با این حال، استفاده نادرست از این مواد می‌تواند نتایج معکوس داشته باشد. مهمترین نکاتی که هنگام استفاده از افزودنی‌های بتن باید رعایت شود، عبارت‌اند:

حمل و نگهداری افزودنی بتن

• پیش از استفاده از هر نوع افزودنی، اطمینان حاصل کنید که استفاده از آن در پروژه مورد نظر مجاز بوده و با ضوابط و آیین‌نامه‌های موجود مغایرتی ندارد.
• شرایط نگهداری ذکر شده بر روی ظرف را به دقت رعایت کنید.
• ظروف مواد افزودنی را به خوبی نگهداری کرده و از پاک شدن برچسب آن‌ها جلوگیری کنید. همچنین، درب ظروف را پس از هر بار استفاده به طور کامل ببندید.
• از مقدار دقیق و صحیح مواد افزودنی استفاده کنید. مصرف بیش از حد مجاز می‌تواند به بتن آسیب برساند.
• برخی از افزودنی‌ها ممکن است اثرات جانبی ناخواسته‌ای داشته باشند. بنابراین، قبل از استفاده از هر افزودنی، به اطلاعات فنی مربوط به آن توجه کنید.
• بارگیری، حمل و باراندازی محصولات باید با دقت صورت گیرد و انواع افزودنی بتن باید جداگانه بسته‌بندی و انبار شوند.
• افزودنی‌ها باید در مکان‌های تمیز و سرپوشیده و در درجه حرارت توصیه شده توسط تولیدکننده نگهداری شوند.
• از آلودگی آن‌ها با خاک، مواد مضر، یخ و برف جلوگیری شود.
• انبارهای بسته باید به طور پیوسته تهویه شده و از تجمع گازهای قابل اشتعال در آن‌ها جلوگیری شود.
• انبارهای مواد افزودنی قابل احتراق باید دور از آتش و ماده‌های قابل اشتعال بوده و برای اعلام و اطفاء حریق احتمالی در آن‌ها تدابیر لازم اتخاذ شده باشد.
• از نوع صحیح افزودنی استفاده کرده و از ظروفی که نام ماده افزودنی بر روی آن‌ها ذکر نشده خودداری کنید.
• بر روی بسته‌بندی مواد افزودنی باید موارد زیر نوشته شده باشد:

نکات افزودن و اختلاط

• برای اندازه‌گیری دقیق مقدار افزودنی، از مخزن پخش‌کن استفاده کنید.
• قبل از شروع کار، دقت دستگاه اندازه‌گیری را بررسی کرده و آن را کالیبره کنید.
• پس از اتمام کار، دستگاه را به طور کامل تمیز کنید.
• ابتدا افزودنی را به آب مخلوط بتن اضافه کرده و سپس آب را به داخل مخلوط‌کن بریزید. این روش باعث توزیع یکنواخت‌تر افزودنی می‌شود.
• در صورت عدم اطمینان از توزیع یکنواخت افزودنی، زمان اختلاط بتن را افزایش دهید.
• مصالح سنگی را از نظر دانه‌بندی و رطوبت مورد آزمایش قرار دهید. تغییرات در این پارامترها می‌تواند بر عملکرد افزودنی تأثیر بگذارد.
• از استفاده از مواد افزودنی تندگیر کننده حاوی کلرید کلسیم در بتن‌های پیش‌تنیده یا مسلح خودداری کنید.
• در صورت نیاز، برای انتخاب و استفاده صحیح از افزودنی‌ها با متخصصان بتن مشورت کنید.

آزمایش افزودنی های بتن

استفاده از افزودنی‌ها در بتن نیازمند انجام آزمایش‌های دقیق برای تعیین نسبت‌های بهینه مخلوط و ارزیابی کیفیت است. این آزمایش‌ها به دلایل زیر اهمیت دارند:

• تعیین مقدار بهینه: با انجام آزمایش‌ها، مقدار دقیق و مناسب از هر افزودنی برای دستیابی به خواص مطلوب بتن مشخص می‌شود.
• بررسی اثرات جانبی: آزمایش‌ها به شناسایی اثرات جانبی افزودنی بر روی خواص بتن تازه و سخت شده کمک می‌کنند.
• تعیین سازگاری با مصالح: سازگاری افزودنی با سایر مصالح بتنی از جمله سیمان، سنگدانه‌ها و آب اختلاط در آزمایش‌ها بررسی می‌شود.
• بهینه‌سازی طرح اختلاط: با انجام آزمایش‌ها، می‌توان طرح اختلاط بتن را به گونه‌ای تنظیم کرد که بهترین عملکرد را داشته باشد.

مراحل آزمایش افزودنی‌های بتن

اصلی‌ترین مراحل در آزمایش مواد افزودنی بتن به شرح زیر است:

• تهیه طرح اختلاط اولیه: با توجه به مشخصات پروژه و نوع افزودنی، یک طرح اختلاط اولیه برای بتن تهیه می‌شود.
• تهیه نمونه‌های آزمایش: نمونه‌های بتن با مقادیر مختلف افزودنی تهیه می‌شوند.
• انجام آزمایش‌های مختلف: بر روی نمونه‌های تهیه شده، آزمایش‌های مختلفی مانند اسلامپ، زمان گیرش، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، نفوذپذیری و دیگر آزمایش‌ها انجام می‌شود.
• تفسیر نتایج: نتایج آزمایش‌ها تحلیل شده و با توجه به اهداف پروژه، بهترین طرح اختلاط انتخاب می‌شود.

نکات مهم در آزمایش افزودنی های بتن

به‌طور کلی، مواردی همچون نوع و مقدار افزودنی، نوع سیمان، نوع سنگدانه‌ها و مقدار آب اختلاط در نتایج آزمایش‌ها اثرگذار است. با این حال، به هنگام آزمایش مواد افزودنی بتن نکات زیر را رعایت کنید:

• برای اطمینان از صحت نتایج، آزمایش‌ها باید چندین بار تکرار شوند.
• تمام متغیرهای آزمایش باید به دقت کنترل شده تا نتایج قابل اطمینان حاصل شود.
• برای انجام آزمایش‌ها باید از تجهیزات دقیق و کالیبره شده استفاده شود.
• شرایط محیطی مانند دما و رطوبت بر نتایج آزمایش‌ها تأثیرگذار است.
• تفسیر نتایج آزمایش‌ها نیازمند دانش و تجربه کافی در زمینه بتن است.
• برای طراحی مخلوط‌های بتن و تحلیل نتایج آزمایش‌ها می‌توان از نرم‌افزارهای تخصصی استفاده کرد.

جمع بندی

افزودنی های بتن با بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی بتن، امکان ساخت سازه‌های بتنی با کیفیت‌تر، سریع‌تر و اقتصادی‌تر را فراهم می‌کنند. برای استفاده صحیح از افزودنی بتن باید به نوع افزودنی، شکل ظاهری آن (پودر یا مایع)، دستورالعمل سازنده و همچنین سازگاری آن با سایر مواد بتن توجه کرد. با رعایت این نکات می‌توان از مزایای استفاده از افزودنی‌ها به طور کامل بهره‌مند شد. همچنین، توجه داشته باشید که انجام آزمایش‌های دقیق و جامع، کلید موفقیت در استفاده از افزودنی‌های بتن است. ما در این مطلب اطلاعات جامعی از انواع افزودنی بتن، روش مصرف و کاربردهای آن را به‌طور مفصل شرح دادیم.

در انتهای این مقاله امیدواریم اطلاعات خوبی درباره افزودنی های بتن کسب کرده باشید. در صورتی که در این مورد سوالی دارید می‌توانید آن را در بخش دیدگاه با ما به اشتراک بگذارید.

مسیر پیشنهادی مطالعه مقالات آکادمی عمران

مشاهده مسیر یادگیری