آموزش اجرای ساختمان بتنی | مراحل ساخت ساختمان بتنی از صفر تا صد

حتما بارها در سطح شهر اسکلت‌ بتنی را مشاهده کرده‌اید! اما چه قدر در مورد مشخصات سازه بتنی می‌دانید؟! آیا با مزایا و معایب ساختمان بتنی آشنایی دارید؟! ما در این مقاله می‌خواهیم در مورد سیر تا پیاز آموزش اجرای اسکلت بتنی و ویژگی‌های آن صحبت کنیم. همچنین برای درک بهتر شما از قسمت‌های مراحل ساخت ساختمان بتنی از صفر تا صد ، فیلم کارگاهی رایگان هم قرار داده‌ایم. پس این مقاله را تا انتها بخوانید و با دست پر از آکادمی عمران خارج شوید.

اسکلت بتنی چیست؟

بتن یک سنگ مصنوعی است که از آب، سیمان و سنگدانه‌ها تشکیل شده است. بتن بر خلاف مقاومت فشاری بالا، مقاومت کششی آن پایینی دارد.

جهت افزایش مقاومت کششی بتن از میلگردها استفاده می‌کنند که به آن بتن مسلح گفته می‌شود.

اگر می‌خواهید با بتن و انواع آن به طور کامل آشنا شوید به مقاله ” بتن چیست “ سر بزنید.

اسکلت بتنی مجموعه‌ای از فونداسیون، ستون، تیر، سقف و سیستم باربر جانبی است که این المان‌ها عموما از جنس بتن مسلح هستند.

این سازه‌های بتنی در ساخت بسیاری از اماکن مورد استفاده قرار می‌گیرند که معمولا عمر مفید آن‌ها 50 تا 60 سال است.

در صورتی که المان‌های اسکلت بتنی به خوبی طراحی و اجرا شوند، مقاومت بالایی در برابر نیروی زلزله و باد خواهند داشت.

استفاده از بتن در ساخت اسکلت‌ها به اوایل قرن بیستم می‌رسد. تکنولوژی بتن مانند هر تکنولوژی دیگری روز به روز پیشرفته‌تر شده و باعث افزایش کاربری آن در انواع سازه‌ها اعم از ساختمان‌ها، پل‌ها، سدها شده است.

در ادامه این مقاله به شرح آموزش اجرای ساختمان بتنی می‌پردازیم تا با دیتیل اجرایی آن آشنا شوید.

فیلم آموزش اجرای ساختمان بتنی

اجرای اسکلت بتنی ریزه‌کاری‌های زیادی دارد که در این مقاله با ذکر هر مرحله آن‌ها را بیان می‌کنیم. فیلم زیر چکیده‌ای از آموزش اجرای اسکلت بتنی است.

آموزش مراحل ساخت ساختمان بتنی از صفر تا صد

مراحل ساخت ساختمان بتنی بعد از گودبرداری به طور کلی عبارتند از:

1. اجرای فونداسیون
2. اجرای ستون‌ها و دیوارهای برشی شامل آرماتوربندی، قالب بندی و بتن ریزی
3. قالب بندی سقف
4. آرماتوربندی تیر
5. جاگذاری تیرچه‌ها و بلوک‌ها در سقف تیرچه بلوک
6. آرماتورگذاری و بتن ریزی سقف
7. باز کردن قالب‌ها و جک‌ها

توصیه می‌شود قبل از اجرا نسبت به بررسی و کنترل نقشه‌ها اقدام شده و از تطابق کامل نقشه‌های سازه، معماری و تاسیسات اطمینان حاصل شود.

محل قرارگیری ستون‌ها، ارتفاع آویز تیرها، ابعاد ورودی پارکینگ، فاصله آکس ستون‌ها، کدهای ارتفاعی، محل داکت‌های تاسیسات و غیره از موارد شایع اختلاف بین نقشه‌ها است.

لازم به ذکر است که در اکثر موارد، نقشه‌های معماری ملاک عمل است و باید عدم تطابق‌ها با هماهنگی مهندس سازه، معمار و تاسیسات حل شود.

به طور مثال طول تمام شده پاگرد راه پله باید 2.4 متر باشد. به همین دلیل اگر در نقشه‌های سازه اجرای نازک کاری دیده نشده و فاصله دو بر ستون 2.4 متر است باید فاصله ستون‌ها را به اندازه 5 سانتی‌متر از هر طرف بیشتر در نظر بگیریم.

نحوه اجرای فونداسیون اسکلت بتنی

قبل از اجرای فونداسیون باید سه مرحله را پشت سر بگذاریم. اما این سه مرحله چیست؟

• پی کنی و مراحل قبل از اجرای فونداسیون 

1) اصلاح ناهمواری‌های زمین و گودبرداری

2) جانمایی پروژه

3) اجرای زیرسازی فونداسیون ( بتن مگر )

برای مطالعه بیشتر در مورد جزئیات اجرایی هر کدام از این مراحل حتما به مقاله ” اجرای فونداسیون ” سر بزنید.

حالا به مراحل اجرای فونداسیون می‌رسیم.

اجرای فونداسیون

مراحل اجرای فونداسیون در اسکلت بتنی به 5 بخش زیر تقسیم می‌شود. برای اطلاع بیشتر از هر بخش روی آن کلیک کنید.

1) آرماتوربندی فونداسیون

2) قالب‌ بندی فونداسیون

3) بتن ‌ریزی فونداسیون

4) باز کردن ‌قالب‌های فونداسیون

5) عمل آوری بتن فونداسیون

نحوه اجرای ستون ها در اسکلت بتنی

پس از اجرای فونداسیون، نوبت به آرماتوربندی ستون‌ها می‌رسد.

ستون‌‌های بتنی عمدتا در مقاطع مربع، مستطیل و در برخی موارد دایره‌ای اجرا می‌شوند.

آرماتورها به طور کلی نقش تعیین‌کننده‌ای در رفتار سازه بتنی، جذب انرژی، شکل‌پذیری، افزایش مقاومت کششی و جلوگیری از گسترش ترک‌ها بر عهده دارند.

بدیهی است سازه با اعمال نیروهای ثقلی و جانبی دچار تغییر شکل می‌ شود. همانطور که می‌دانید بتن مقاومت کششی پایینی دارد به همین دلیل در نواحی دارای تنش کششی، نقش آرماتورها بسیار حساس و تاثیرگذار خواهد بود.

هر آرماتور بنابه شکل و محل قرار گیری برای مقابله با تنش‌های خمشی، برشی، کششی یا ترکیب آن‌ها طراحی می‌شود.

وقوع ترک‌های مختلف در سازه های بتنی تحت بارگذاری ثقلی ناشی از وزن سازه و ملحقات آن با بارگذاری جانبی ناشی از باد و زلزله در اشکال زیر نمایش داده شده است.

آرماتورهای عمود بر مسیر ترک یا قطع کننده آن، نقش مهمی در کنترل و جلوگیری از گسترش آن‌ها بر عهده دارند.

در آرماتوربندی ستون‌ها، ابتدا میلگردهای طولی در اندازه مناسب برش داده شده و به ریشه ستون در فونداسیون به یکی از روش‌های اورلپ، فورجینگ و کوپلینگوصله می‌شوند.

برای آشنایی بیشتر با نکات و ریزه کاری‌های هر کدام از روش‌های وصله آرماتور‌ها مانند اورلپ، فورجینگ، کوپلینگ و وصله اتکایی میلگرد روی لینک آبی کلیک کنید تا تمام نکات آن‌ها را در یک مقاله ببینید.

طول آرماتورهای مورد نیاز در ستون برابر است با مجموع ارتفاع ستون، ضخامت سقف و طول مهاری که از روی نقشه‌های سازه تعیین می‌شود.

هم‌زمان تنگ‌ها نیز برش و خم داده شده و پس از نصب آرماتورهای طولی، از بالا در محل خود قرار می‌گیرند.

یک توصیه کارگاهی :

قبل از اجرای آرماتورهای طولی ستون، تنگ‌ها به صورت دسته‌ای بر روی آرماتورهای انتظار قرار گرفته و سپس آرماتورهای طولی اجرا شوند. پس از تکمیل وصله آرماتورهای طولی، تنگ‌ها به ترتیب در جای خود قرار داده شوند.

تنگ‌ها یکی از عناصر اصلی در تامین شکل پذیری رفتار سازه های بتنی هستند که باید نهایت دقت در برش زدن و خم کردن آن‌ها به کار رود.

پس از تکمیل آرماتوربندی، رامکاها جهت تنظیم ابعاد ستون در دو جهت عمود بر هم با سیم آماتوربندی به میلگردهای طولی متصل می‌شوند.

رامکا تکه میلگردی است که جهت تثبیت ابعاد قالب‌ها و تنظیم کاور بتن ستون‌ها و دیوارها به کار می‌رود.

سپس قالب بتن برای ستون‌ها با استفاده از قالب چوبی (متشکل از الوار، چهار تراش و تخته) یا فلزی تا تراز زیر سقف انجام می‌شود.

امروزه استفاده از قالب‌های فلزی به دلیل کیفیت و سرعت اجرای بالاتر و دوام بیشتر متداول‌تر است و قالب‌های چوبی عمدتا در پروژه‌های کوچک با اهمیت کم مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در این مرحله قالب‌های فلزی پس از روغن‌کاری با استفاده از گازوئیل یا روغن سوخته، متناسب با عرض ستون مورد نظر یک به یک در جای خود قرار گرفته و توسط پین و گوه‌های فلزی در هم قفل می‌شوند.

قالب ستون‌ها با عرض ۱۰، ۱۵، 20 تا ۵۰ سانتی‌متر با طول‌های ۱، 1.5 و ۲ متر و همچنین قالب‌های کنج نیز در ابعاد 5×5 و 10×5 و 10×10 سانتی‌متر قابل تهیه هستند.

به این نکته توجه شود که در قالب بندی ستون‌ها با توجه به امکان تراز نبودن کف، حتما باید تراز نهایی بتن ستون‌ها با استفاده از شیلنگ تراز مشخص شده و بر روی کلیه قالب‌ها علامت گذاری شود.

عدم رعایت نکته گفته شده موجب بروز مشکلات زیاد در مرحله اجرای سقف می‌شود.

در مرحله بعد قالب‌ها کاملا شاقول شده و پشت بندها جهت جلوگیری از کج شدن و ناشاقولی احتمالی در هر چهار طرف ستون نصب و مهار می‌شوند.

بدیهی است برای مهار ستون‌های کناری باید از قلاب هنگام بتن ریزی فونداسیون و سقف‌های بعدی استفاده کرد.

برای مطالعه بیشتر در مورد قالب بندی ستون‌ها به مقاله ” قالب بندی ستون “ سر بزنید.

پس از اطمینان از شاقولی قالب‌ها، جهت جلوگیری از خروج شیره بتن و اصطلاحا شن نما شدن آن، پای قالب‌ها با ملات گچ مسدود شده و بتن ریزی ستون‌ها با پمپ بتن انجام می‌شود.

قبل از بتن ریزی ستون‌ و دیوارها، مقاومت ۷ روزه بتن فونداسیون کنترل شود.

نتایج آزمایشگاه بر اساس نمونه‌های مکعبی به ابعاد 15 سانتی‌متر است ولی مقاومت مشخصه مورد انتظار در نقشه‌های سازه معمولا بر اساس نمونه استوانه‌ای استاندارد (قطر ۱۵ و ارتفاع ۳۰ سانتی‌متر) قید می‌گردد.

برای تبدیل مقاومت نمونه مکعبی به نمونه استوانه‌ای باید از جدول‌های مربوطه در مبحث نهم ویرایش سال 92 یا آیین نامه بتن ایران (آبا) استفاده کرد.

اما به صورت سر انگشتی برای تبدیل مقاومت مشخصه نمونه مکعبی به مقاومت مشخصه نمونه استوانه‌ای، با کسر کردن 5 مگاپاسکال از مقاومت نمونه مکعبی، مقاومت نمونه استوانه‌ای استاندارد حاصل می‌شود.

به عنوان مثال مقاومت فشاری ۳۰ مگاپاسکال (۳۰۰ کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع) نمونه مکعبی، معادل مقاومت افشاری ۲۵ مگاپاسکال (250 کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع) نمونه استوانه‌ای استاندارد است.

قالب ستون‌ها و دیوارها در اتمام بتن ریزی نیز باید دوباره شاقول شوند.

به دلیل ضربات وارده به قالب‌ها حین بتن ریزی، امکان ناشاقول شدن آن‌ها وجود داشته و باید بلافاصله پس از بتن ریزی و پیش از گیرش اولیه بتن، شاقولی قالب‌ها و پیچش احتمالی آن‌ها کنترل شود.

شاقول کردن قالب‌ها با شل یا سفت کردن پیچ‌های تنظیم جک‌ها صورت می‌گیرد.

در مورد اصول و نکات اجرای ستون‌ها در مقاله ” ستون بتنی ” به طور کامل صحبت می‌کنیم.

با مشاهده فیلم زیر با نحوه بتن ریزی ستون آشنا شوید.

زیرسازی و قالب بندی سقف

نکات مربوط به زیرسازی و قالب بندی سقف را در فیلم زیر شرح می‌دهیم.

پس از گیرش بتن و باز کردن قالب‌های ستون نوبت به اجرای سقف می‌رسد.

در این مرحله قالب کف بر روی پایه‌های اطمینان قرار می‌گیرد.

پایه‌های اطمینان توسط چهار تراش‌ها، قوطی یا لوله داربست که فاصله آن‌ها از یکدیگر زیر سقف، 1 الی 1.2 متر است، تعبیه می‌شوند.

این فواصل زیر تیرها بین 0.8 تا 1 متر است.

زیرسازی سقف باید طوری باشد که بتواند در مقابل نیروهای وارده مقاومت کند. در نتیجه آن‌ها را باید طبق اصول و قواعد مربوط به آن، به یکدیگر متصل کرد.

پیش‌بینی استفاده از پایه‌های اطمینان برای موارد زیر اجباری است:

• تیرهای با دهانه بزرگتر از ۵ متر
• تیرهای کنسول به طول بیش از 2.5 متر
• دال‌های با دهانه بزرگتر از ۳ متر
• دال‌های کنسول به طول بیشتر از 1.5 متر

تعداد پایه‌های اطمینان، نوع و فاصله‌های بین آن‌ها باید بر اساس مقاومت کوتاه مدت بتن محاسبه شود. ولی در هر حال فاصله بین پایه‌های اطمینان نباید از ۳ متر بیشتر باشد.

در مقاله ” قالب بندی سقف ” به طور کامل در مورد زیرسازی سقف و تیر صحبت می‌کنیم.

آرماتوربندی تیر 

مانند اجرای ستون ابتدا دسته خاموت‌ها دور آرماتورهای طولی بسته می‌شوند و سپس بعد از نصب آرماتورهای طولی در فواصل معین شده قرار می‌گیرند.

در این مرحله آرماتورهای طولی تیر باید داخل میلگرد ستون‌ها قرار گیرند. قرارگیری آرماتورهای طولی خارج از بعد ستون مجاز نیست.

به این نکته توجه شود که فاصله اولین خاموت تیر از بر تکیه‌گاه حداکثر ۵ سانتی‌متر در نظر گرفته شود.

جهت رسیدن به طول گیرایی مناسب از قلاب‌های استاندارد مثل خم 90 ، 135 یا 180 درجه استفاده می‌کنند.

چون اجرای قلاب 135 و 180 سخت است از خم 90 درجه استفاده می‌کنند.

حداکثر برش در فاصله‌ یک چهارم از تکیه‌گاه ستون در تیر رخ می‌دهد. جهت مقابله با این نیرو، تعداد خاموت‌‌ ها را در این ناحیه بیشتر در نظر می‌گیرند و فاصله آن‌ها را کمتر می‌کنند.

در سقف‌های تیرچه و بلوک برای جلوگیری از لغزش تیرچه‌ها و افزایش مقاومت برشی از میلگردها ادکا استفاده می‌شود.

زاویه‌ی خمش اتکا جهت ایجاد طول مورب و بالا بردن مقاومت برشی، 45 درجه یا 60 درجه انتخاب می‌گردد.

در سازه هایی با شکل پذیری زیاد استفاده از وصله پوششی در تیرها فقط در شرایطی مجاز است که در تمام طول وصله خاموت‌گذاری ویژه به فاصله یک چهارم ارتفاع موثر مقطع یا ۱۰ سانتی‌متر انجام شود.

همچنین رعایت ضوابط فاصله وصله‌ها از چشمه اتصال (ناحیه اتصال تیر به ستون) نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

در نواحی چشمه اتصال، نهایت دقت در فاصله و خم آرماتورها باید به کار گرفته شود. هیچ نوع وصله در این نواحی مجاز نیست.

پلیت یا شاخک جهت اتصال نما در لبه بیرونی تیرها، دال‌ها و نیز در ستون‌ها جهت مهار دیوارها و جلوگیری از واژگونی خارج از صفحه آن‌ها قبل از بتن ریزی تعبیه شود.

به این نکته توجه شود که عبور تاسیسات از داخل عناصر سازه‌ای یا تخریب آن‌ها جز در موارد خاص مطابق آیین نامه ممنوع است.

برای اینکه در مورد آرماتوربندی تیر و سقف بیشتر بدانید به مقاله ” آرماتور بندی سقف “ سر بزنید.

اجرای دال سقف

• انواع سقف اسکلت بتنی

1) سیستم تیر و دال مانند سقف تیرچه بلوک

به سیستم سازه‌ای که در دو یا چهار طرف دال، تیر وجود دارد سیستم تیر دال می‌گویند.

بسته به ابعاد دال و قرارگیری تکیه‌گاه‌های آن انتقال بار می‌تواند در یک راستا یا در دو راستا انجام شود.

دالی که بارها را از یک راستا منتقل می‌کند، دال یک طرفه و دالی که بارها را از دو راستا منتقل می‌کند، دال دو طرفه نامیده می‌شود.

در دال‌های یک طرفه آرماتورها تنها در راستای دهانه کوچکتر مورد نیاز هستند، اما در جهت عرضی نیز جهت کنترل تنش‌های حرارتی و جلوگیری از ترک اجرا می‌شوند.

در دال‌های دو طرفه آرماتورها هم در راستای دهانه بزرگ‌تر و هم در راستای دهانه کوچک‌تر نیاز هستند، به همین دلیل برای دال‌های دو طرفه از مش‌های مربعی استفاده می‌شود.

برای سقف‌های بتنی در ابتدا کل سقف مانند تیرها شمع‌گذاری و قالب‌بندی می‌شود.

سپس با توجه به نوع یک طرفه یا دو طرفه بودن آن، آرماتور بندی سقف انجام شده و بتن‌ریزی می‌شود.

به دلیل هزینه بیشتر دال‌های بتنی معمولا در ساختمان‌های مسکونی با دهانه‌های متعارف از سقف تیرچه و بلوک استفاده شده و در سازه‌های تجاری با بارگذاری زیاد با دهانه‌های بلند از سیستم دال استفاده می‌شود که در ادامه به شرح انواع آن‌ها می‌پردازیم.

پیشنهاد می‌کنیم آموزش اجرای سقف تیرچه و بلوک را به هیچ عنوان از دست ندهید و روی آن کلیک کنید.

این آموزش رایگان است اما برای نمایش بهتر فیلم‌های آموزش، از بستر اسپات پلیر استفاده شده است که تنها با پرداخت هزینه لایسنس به میزان 70 هزار تومان به این آموزش جامع دسترسی خواهید داشت.

با مشاهده فیلم زیر با انواع تیرچه و اجزای سقف تیرچه بلوک آشنا شوید.

2) سقف دال‌‌ بتنی

دال‌های بتنی عبارتند از:

• دال تخت ساده 

دال‌های بتن مسلح که بدون استفاده از تیر، مستقیماً روی ستون‌‌ها تکیه دارند به دال‌‌های تخت معروف هستند.

زمانی که دهانه‌‌ها خیلی بزرگ نبوده و بارهای وارد بر دال زیاد نباشند، اجرای این نوع دال‌ها به دلیل سادگی قالب‌ بندی و آرماتوربندی، آسان‌تر از سیستم تیر دال است.

• دال تخت قارچی (دال تخت با سرستون)

در دال‌های تخت برای کنترل لنگرهای منفی تکیه‌گاهی در مجاورت ستون‌ها و تحمل برش پانچ اطراف ستون، معمولا ضخامت دال در اطراف ستون اندکی افزایش پیدا می‌کند.

به این ناحیه افزایش یافته ستون، سرستون و به ناحیه برجسته دال، کتیبه می‌گویند.

در عکس‌های زیر نمونه آن را مشاهده می‌کنید.

همچنین در مقاله ” سقف دال بتنی ” در مورد اجرای دال تخت ساده و دال تخت قارچی به طور کامل صحبت‌ می‌کنیم. خواندن آن را از دست ندهید.

• دال مجوف

مجوف به معنای میان تهی است. سقف‌های دال مجوف سقف‌هایی هستند که داخل ضخامت دال با اشیا پرکننده پر شده و وسط ضخامت سقف خالی از بتن است.

در اجرای دال‌های مجوف از پرکننده‌های پلاستیکی به جای بتن میانی دال استفاده می‌شود و این جایگزینی، وزن مرده سقف را کاهش می‌دهد.

سقف یوبوت ، کوبیاکس و بابل دک از این دسته هستند که در ادامه به شرح هر یک می‌پردازیم.

4) سقف کوبیاکس

۳ مورد زیر اجزای اصلی سازنده سقف کوبیاکس هستند:

1. ماژول‌های قفسه‌ای همراه با گوی‌های پلاستیکی بیضی شکل از جنس پلی اتیلن یا پلی‌پروپیلن
2. بتن
3. شبکه مش فوقانی و تحتانی

در مورد دیتیل اجرایی سقف کوبیاکس در مقاله ” سقف کوبیاکس ” صحبت می‌کنیم.

سقف بابل دک شباهت زیادی به سقف کوبیاکس دارد با این تفاوت که المان‌های پرکننده آن کروی شکل هستند و به صورت پانل‌های پیش ساخته به کارگاه حمل می‌شوند.

5) سقف یوبوت

در سقف یوبوت شکل پرکننده‌های پلاستیکی، مکعب مستطیل است. قالب‌های یوبوت برای تحمل بار گسترده در حدود 80 الی 100 کیلوگرم در هر متر مربع طراحی شدند.

قالب سقف‌های یوبوت به طور کلی به ۴ دسته تقسیم می‌شوند:

1) تک

2) دوبل

3) یوبوت اصلاح شده

4) یوبوت از جنس پلی استایرن

با مشاهده فیلم زیر با نکات احرایی سقف یوبوت به صورت کارگاهی آشنا شوید.

6) دال مشبک

گاهی برای کم کردن وزن سقف و صرفه‌جویی در بتن، در وسط دهانه‌‌های دال فرورفتگی‌‌هایی ایجاد می‌شود. درنتیجه از وزن مرده دال به‌ شدت کاسته می‌شود.

به طور مثال وافل یکی از انواع سقف‌های دال مشبک است. اسم این سقف به دلیل شباهت ظاهری آن به نان وافل گرفته شده است.

برای افزایش مقاومت برشی این نوع دال‌‌ها در اطراف ستون‌ها و کنترل برش پانچ، فرورفتگی‌های آن را به صورت توپر اجرا می‌کنند.

در مواقعی حتی امتداد محور واصل ستون‌‌ها نیز به صورت توپر اجرا می‌شود.

حال سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا از دال مشبک استفاده می‌کنیم؟!

زمانی که دهانه دال بزرگ باشد، ضخامت دال نیز جهت تحمل بارهای مرده و زنده سقف زیاد می‌شود.

لنگر مثبت در وسط دهانه اتفاق می‌افتد و قسمت تحتانی دال را تحت کشش قرار می‌دهد.

با توجه به این که بتن در تحمل کشش ضعیف است، می‌توان از تحمل کشش توسط بتن صرف نظر کرد. چرا که بتن تحت کشش کارایی موثری نداشته و فقط باعث افزایش وزن سقف می‌شود.

به همین دلیل با حذف بتن اضافی زیر تار خنثی در دال مشبک، بار مرده آن بسیار کاهش پیدا می‌کند.

این سقف در مکان‌هایی که طول دهانه‌ها زیاد است (تا 18 متر)، کاربرد زیادی دارد.

جهت مطالعه در مورد نحوه اجرای سقف وافل پیشنهاد می‌کنیم به مقاله ” اجرای سقف وافل ” حتما سر بزنید.

در فیلم زیر در مورد دیتیل اجرایی سقف وافل صحبت می‌کنیم.

7) دال پیش تنیده

پیش تنیدگی‌، تنش فشاری ثابت و دائمی در یک عضو بتنی به وجود می‌آورد.

در اثر ‌تنش فشاری‌، مقداری از تنش‌های کششی ناشی از بارهای مرده و زنده در این عضو خنثی شده و در نتیجه مقاومت باربری آن افزایش پیدا می‌کند.

تنش فشاری دائمی با قرار دادن کامل فولاد در قطعه بتنی‌، کشیدن و مهار نمودن آن در دو طرف عضو به مقطع بتنی اعمال می‌شود.

در سقف بتنی پیش تنیده به جای آرماتورهای معمولی از یک سری کابل یعنی تاندون‌های با مقاومت کششی بالا استفاده می‌گردد. ‌

این کابل‌ها تحت کشش زیادی قرار گرفته و در دو انتهای تیر توسط گیره‌های مخصوص ثابت می‌شوند.

بدین ترتیب کابل‌های پیش تنیده پس از رها شدن از کشش، تمایل به جمع شدن و رسیدن به حالت اولیه دارند و نیروی فشاری زیادی در قسمت زیرین تار خنثی در بتن ایجاد می‌شود.‌

به تبع این نیرو در مقابل نیروی کششی که به واسطه بارهای ثقلی در بتن ایجاد می‌شود، قرار می‌گیرد.

بنا‌براین‌ کابل‌ها مقداری از نیروهای ناشی از بارهای ثقلی را خنثی می‌نمایند.

برای اینکه در مورد نحوه اجرای سقف پیش تنیده بیشتر بدانید به مقاله ” سقف پیش تنیده ” حتما سر بزنید.

برای آشنایی بیشتر با نکات اجرایی سقف پیش تنیده، فیلم زیر را مشاهده کنید.

آرماتورگذاری و بتن ریزی سقف

قبل از بتن ریزی سقف باید محل داکت‌های تاسیسات با فوم یا غلاف‌گذاری، مشخص شده تا از تخریب آتی پس از بتن ریزی پیشگیری گردد.

قبل از بتن ریزی سقف، تنگ‌های ستون‌های طبقه فوقانی در ضخامت سقف اجرا شوند.

در اجرای سقف تیرچه بلوک، پیش از بتن ریزی جهت جلوگیری از جذب شیره بتن توسط بلوک‌ها و پوک شدن آن، باید سقف آب پاشی شود.

بتن ریزی سقف ها به صورت یکنواخت از یک گوشه آغاز شده و از ریختن زیاد بتن در یک قسمت سقف و پخش کردن آن اجتناب شود.

تجمع بتن در نقطه‌ای خاص از سقف باعث افزایش احتمال ریزش آن می‌شود.

در مقاطع با تراکم بالای آرماتور حتما از مواد افزودنی بتن فوق روان کننده استفاده شده و حداقل ضخامت بتن روی سقف ۵ سانتی‌متر در نظر گرفته شود.

در هنگام بتن ریزی سقف یک کارگر با تجربه از طبقه زیرین، مراحل اجرایی را بررسی کرده تا در صورت بروز مشکل نسبت به هشدار و رفع سریع آن اقدام شود.

این امر از خطرات زیر جلوگیری می‌کند:

• در رفتگی قالب
• ریزش بتن از حفرات احتمالی
• خیز زیاد سقف

با توجه به سطح وسیع سقف، نگهداری بتن آن جهت پیشگیری از بروز ترک و افت مقاومت از اهمیت بالایی برخوردار است.

لازم است بتن سقف حداقل تا ۳ روز آب پاشی شده و مرطوب نگه داشته شود، به این کار عمل آوری بتن می‌گویند. استفاده از گونی نخی یا غرقاب کردن بتن از روش‌های موثر و قابل توصیه است.

باز کردن قالب‌ها و جک‌ها

برداشتن جک‌ها و قالب‌های زیر سقف متناسب با شرایط جوی و الزامات مبحث نهم مقررات ملی ساختمان انجام شود.

هرگونه تعجیل در این مورد موجب افزایش خیز سقف و بروز ترک‌های احتمالی در بتن خواهد شد.

از باز کردن زودهنگام قالب مخصوصا در هوای سرد اجتناب شود، زیرا موجب شکم دادن سقف می‌شود.

باز کردن قالب‌ها و برداشتن پایه‌های اطمینان مطابق با جدول زیر انجام می‌گیرد.

زمان‌های گفته شده در این جدول، برای بتن ساخته شده با سیمان تیپ 1 و 2 و فاقد مواد افزودنی کندگیرکننده معتبر است و در صورت استفاده از سیمان‌های زودگیر یا مواد افزودنی زودگیرکننده می‌توان این زمان‌ها را کاهش داد.

در صورت کرمو شدن بتن پس از قالب برداری باید نسبت به ترمیم آن با گروت (ملات پرمقاومت) اقدام کرد.

پس از باز کردن قالب‌ها، عمل آوری بتن با پاشیدن آب، نصب گونی مرطوب یا استفاده از مواد شیمیایی تا حداقل 3 روز ضروری است.

اصول و مراحل ساخت بتن 

پیش از خواندن ادامه مطلب، با مشاهده فیلم زیر با اختلاط دستی بتن آشنا شوید.

در صورت ساخت بتن داخل کارگاه باید به کیفیت و مقدار عناصر اصلی بتن شامل آب ، سیمان(سیمان پرتلند)، شن ، ماسه و مواد افزودنی بتن احتمالی دقت شود.

در مقاله ” طرح اختلاط بتن ” به طور کامل در مورد طرح اختلاط بتن و محاسبه سرانگشتی آن صحبت می‌کنیم.

حداکثر ۹۰ درصد، ۴۵ روز پس از تولید و در سایر مناطق ۹۰ روز پس از تولید باید مصرف شود.

همچنین سیمان ذخیره شده در سیلو نیز باید حداکثر ۹۰ روز پس از تولید، مصرف شود. انبار کردن سیمان به مدت طولانی موجب افت مقاومت و کلوخه شدن آن می‌شود.

کیسه‌های سیمان در جای خشک و بدون رطوبت و حداکثر ۱۲ پاکت در مناطق خشک و 8 پاکت در مناطق مرطوب روی هم انبار شوند.

افزایش حدود ۵ تا ۱۰ درصدی سیمان جهت جبران افت مقاومت ناشی از عدم قطعیت‌ها و نواقص احتمالی به عنوان یک راهکار در دسترس و نه قطعی قابل توصیه است.

از آنجا که حدود ۷۵ درصد حجم بتن را دانه‌های سنگی تشکیل می‌دهد، باید نهایت دقت در تهیه و ترکیب آن‌ها به کار رود.

ماسه مورد استفاده باید از نوع شسته فاقد خاک انتخاب شود، زیرا وجود خاک موجب افت محسوس مقاومت بتن می‌شود.

شیب دپوی درشت دانه (شن) نباید زیاد باشد، زیرا در این صورت دانه‌های درشت‌تر در پایین و دانه‌های ریزتر در بالای دپو قرار گرفته و موجب ناهمگنی مخلوط می‌شوند.

به همین دلیل باید در زمان تخلیه، بار کامیون‌ها در کنار هم تخلیه شوند نه روی یکدیگر.

جهت پیمانه کردن اجزاء بتن دو روش وجود دارد: اختلاط وزنی ، اختلاط حجمی

روش اختلاط وزنی بهتر از حجمی است و در صورت دسترسی به ابزار کنترلی مانند ترازو ترجیحا باید از این روش استفاده شود.

برای پیمانه کردن شن و ماسه نباید از بیل استفاده کرد، زیرا تقریبا هیچ وقت بیل پر شده توسط دو نفر از لحاظ حجم یا وزن، مساوی نبوده و حتی بیل پر شده یک نفر در ساعات مختلف کار با هم متفاوت است.

ساخت بتن و طرح اختلاط باید بر مبنای آزمایشات معتبر باشد، ولی در موارد جزئی و به صورت سرانگشتی می‌توان مقاومت مورد نیاز را به علاوه عدد ۱۰۰ کرد تا عیار بتن مشخص شود.

به عنوان مثال برای ساخت بتن با مقاومت استوانه‌ای ۲۵۰ کیلوگرم بر سانتی‌متر مربع، عیار سیمان حدود ۳۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب مناسب است.

با لحاظ نسبت آب به سیمان حدود 0.5، میزان آب مورد نیاز نیز حدود ۱۷۵ لیتر در مترمکعب تعیین می‌شود.

با فرض چگالی بتن در حدود ۲۴۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب، مابقی وزن مخلوط در حدود ۱۸۷۵ کیلوگرم مربوط به مصالح سنگی شامل شن و ماسه است که از این میزان، بین ۵۰ تا۶۰ درصد ماسه (938 تا 1125 کیلوگرم) و بین 40 تا 50 درصد شن (750 تا 938 کیلوگرم) بسته به نوع، سایز سنگدانه و اسلامپ مورد نیاز در نظر گرفته می‌شود.

لازم به ذکر است آب لازم جهت هیدراتاسیون سیمان 0.22 وزن آن است و مابقی نسبت آب به سیمان تا عدد 0.5 جهت افزایش کارایی بتن است.

به همین دلیل بهتر است نسبت آب به سیمان در محاسبه فوق 0.22 در نظر گرفته شده و پس از تعیین مقدار شن و ماسه، مقدار آب تا 0.5 برابر وزن سیمان لحاظ گردد.

با توجه به حجم بتونیر کارگاه (معمولا ۳۰۰ لیتری که تا حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ لیتر پر می‌شود) اعداد مذکور به تناسب اصلاح می‌گردد.

نکته قابل توجه این است که لحاظ نسبت آب به سیمان حدود 0.5 با در نظر گرفتن وزن سنگدانه‌ها در حالت SSD یعنی به صورت اشباع با سطح خشک است و در صورت وجود رطوبت بیشتر از مقدار فوق مخصوصا در مورد ماسه باید میزان آب مطابق با جدول زیر مورد بازبینی قرار گیرد.

اگر با گوشی خود این مقاله را می‌خوانید، جهت مشاهده بهتر جدول، گوشی خود را بچرخانید.

علامت  –  به معنی کاهش وزن آب یا سنگدانه در طرح اختلاط و علامت + به معنی افزایش وزن آب یا سنگدانه است.

به عنوان مثال عبارت (۱۰ ∼ ۵) – نشانه آن است که میزان رطوبت سنگدانه حدود 5 الی 10 درصد بیشتر از میزان اشباع با سطح خشک است و باید 5 تا 10 درصد از میزان آب در نظر گرفته شده (مثلا ۱۷۵ لیتر) کم شود.

در کارگاه برای تشخیص میزان رطوبت سنگدانه نسبت به حالت SSD می‌توان با یک آزمایش ساده، وضعیت رطوبتی آن را تخمین زد.

مقداری از ماسه را برداشته و در مشت فشرده کرد. حال اگر ماسه از هم جدا شود، به دست نچسبد و به شکل گلوله نیز درنیاید، رطوبت موجود کمتر از ظرفیت جذب آب و احتمالا حدود 1 تا 2 درصد است.

اگر ماسه پس از فشردن در مشت جدا نشود و خیلی کم به دست بچسبد، رطوبت آن در حدود ظرفیت جذب آب و بین 2 تا 4 تخمین زده می‌شود.

اگر ماسه حالت برق زدن و درخشش داشته و دست را کاملا خیس کند، رطوبت آن زیاد و بیش از 4 درصد است.

معمولا با تغییر رطوبت سنگدانه، حجم آن نیز تغییر می‌کند. هر چه اندازه سنگدانه ریزتر باشد، این پدیده شدیدتر خواهد بود.

به عبارت دیگر تغییر رطوبت ماسه اثر قابل توجهی روی حجم آن دارد.

ترتیب ریختن مصالح به داخل بتونیر بستگی به نوع مخلوط دارد، ولی معمولا پیشنهاد می‌شود حدود نصف میزان آب و سپس به ترتیب شن، سیمان و ماسه و در انتها مابقی آب داخل بتونیر ریخته شود.

بتن باید به نحوی مخلوط شود که ظاهری یکنواخت داشته باشد و کلیه مواد تشکیل دهنده آن به صورت همگن در مخلوط کن پخش شوند.

این زمان معمولا حدودا 1 تا 1.5 دقیقه پس از اضافه کردن کلیه عناصر در نظر گرفته می‌شود.

پس از اختلاط کامل، بتن با فرغون تا محل مورد نظر جابه‌جا می‌شود. حجم فرغون حدود ۵۰ الی ۶۰ لیتر بتن است که حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم وزن دارد.

دقت شود که فرغون باید کاملا تمیز باشد و داخل آن قبل از استفاده مرطوب شود.

مراحل بتن ریزی

به طور کلی بتن ریزی از مراحل زیر تشکیل شده است:

برای مطالعه بیشتر در مورد نکات هر کدام روی لینک آن کلیک کنید.

1) ماشین حمل بتن

در صورت استفاده از بتن آماده، مخلوط بتنی توسط تراک میکسر از محل بچینگ پلانت تا کارگاه حمل می‌شود. فیلم زیر را مشاهده کرده تا با نکات بیشتری آشنا شوید.

2) پمپ بتن یا بتن ریزی با وسایل دیگر

پس از رسیدن بتن به کارگاه نوبت به بتن ریزی می‌رسد، این امر به روش‌های مختلفی انجام می‌شود. متداول‌ترین روش بتن ریزی، استفاده از پمپ هوایی و زمینی است.

3) تراکم بتن به کمک ویبراتور بتن

بلافاصله پس از بتن ریزی، عملیات تراکم بتن شروع می‌شود. هدف از تراکم بتن حذف حباب‌های هوای ناخواسته در بتن است. این امر به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که رایج‌ترین آن ویبره زدن بتن توسط ویبراتورها است.

بتن باید کاملا ویبره شده و در مقاطع با تراکم آرماتور بالا از مواد فوق روان کننده جهت جلوگیری از کرمو شدن بتن استفاده شود.

فیلم زیر را مشاهده کرده تا نحوه ویبره بتن را در کارگاه مشاهده کنید.

4) پرداخت بتن

پرداخت بتن عمدتا برای دال‌ها انجام می‌شود. هدف از پرداخت بتن تراز کردن مخلوط بتنی و حذف ناهمواری‌های آن است که در فیلم زیر نکات اجرایی آن بیان می‌شود.

5) عمل آوری بتن

عمل آوری فرآیندی است که سبب جلوگیری از افت رطوبت بتن شده و دمای بتن را در وضعیت رضایت‌بخشی حفظ می‌کند.

این امر با روش‌های مختلفی شامل موارد زیر انجام می‌شود:

• عمل آوری بتن با آب
• عمل آوری عایقی بتن
• عمل آوری بتن با بخار آب

در فیلم زیر در مورد نکات عمل آوری و روش‌های آن صحبت می‌کنیم.

در محل قطع بتن ریزی جهت جبران افت مقاومت برشی بتن به دلیل دوتکه اجرا شدن، از آرماتورهای دوخت استفاده شود. به این صورت که نصف طول آرماتور در بتن قبلی و مابقی در بتن ریزی بعدی قرار می‌گیرد.

محل قطع بتن به دلیل مسائل اجرایی، در نواحی تنش برشی حداقل و حتما به صورت عمودی اجرا شود. این ناحیه در پی‌ها در یک سوم میانی فاصله بین ستون‌ها و در تیرها و دال‌ها دور از نواحی چشمه اتصال و در ثلث میانی طول تیر اجرا شود.

برای مطالعه بیشتر در مورد اصول و نکات بتن ریزی به مقاله ” بتن ریزی ” حتما سر بزنید. در فیلم زیر هم به شرح نکات آن می‌پردازیم.

نکات مربوط به انواع میلگردها

با توجه به نوع عملکرد آرماتور و نقشی که دارد از انواع مختلف میلگرد استفاده می‌شود.

به طور کلی میلگردها از نظر ظاهری و مکانیکی به چهار دسته تقسیم می‌شوند که در جدول زیر مشاهده می‌کنید.

از میلگردهای A3 معمولا برای آرماتورهای طولی و از میلگردهای A2 برای آرماتورهای عرضی استفاده می‌شود.

جهت مطالعه بیشتر در مورد دیتیل خصوصیات انواع این میلگردها و کاربردهای آن به مقاله ” انواع میلگرد ” حتما سر بزنید.

جهت اتصال آرماتورها به یکدیگر باید از گره مناسب آن اتصال استفاده شود.

انواع گره‌ زدن میلگرد عبارتند از:

1) گره ساده

2) گره صلیبی

3) گره پشت گردنی

4) گره اصطکاکی

برای مطالعه بیشتر درباره نحوه بستن آرماتور و نکات آن به مقاله ” طریقه بستن آرماتور “ سر بزنید.

جهت بستن میلگردها به هم از سیم آرماتوربندی استفاده می‌شود.

نکته‌ مهمی که در مورد سیم آرماتور بندی باید به آن توجه شود این است که سیم‌ها باید به سمت داخل خم شوند یا انتهای آن بریده شود.

در غیر این صورت پس از بتن ریزی و اجرای نازک کاری، دچار زنگ زدگی شده و زنگ زدگی را به آرماتورهای اصلی منتقل می‌کند.

می‌‌توانید در فیلم زیر گره زدن آرماتور را به صورت کاربردی و کارگاهی مشاهده نمایید.

همانطور که می‌دانید در آرماتوربندی از اشکال مختلف میلگرد استفاده می‌شود که هر کدام کاربرد مخصوص به خود را دارند. در مقاله ” طول خم میلگرد ” به جزئیات و نحوه ایجاد آن‌ها پرداخته‌ایم، پیشنهاد می‌کنیم مطالعه آن را از دست ندهید.

اما به طور خلاصه این اشکال عبارتند از:

• میلگرد خاموت

در تیرها به آرماتورهایی که عمود بر آرماتورهای طولی هستند، خاموت و در ستون، تنگ می‌گویند. خاموت‌ها وظیفه تحمل برش و پیچش را دارند و تنگ‌ها بیشتر نقش محصورکنندگی آرماتورهای طولی را دارند.

در فیلم زیر دیتیل بیشتری بیان می‌شود.

• میلگرد سنجاقی

این میلگردها از دو طرف دارای قلاب 135 درجه هستند که جهت افزایش مقاومت برشی استفاده می‌شوند. فیلم زیر را مشاهده کنید تا با این میلگرد بیشتر آشنا شوید. همچنین برای آشنایی با میلگرد سنجاقی به مقاله ” سنجاقی ستون “ سر بزنید.

• میلگرد راستا (سیتکا)

این میلگردها جهت افزایش مقاومت کششی به کار می‌روند و یک شاخه با دو انتهای برجسته دارند.

• میلگرد ادکا

همانطور که در فیلم زیر بیان می‌شود، این آرماتورها باعث اتصال مناسب تیرچه به تیر شده و باعث می‌شوند روی هم نلغزند، همچنین باعث افزایش مقاومت برشی سقف در تکیه‌گاه می‌شود. این آرماتورها به شکل Z کشیده هستند.

• خرک چیست

میلگردهای خرک برای ایجاد فاصله بین مش تحتانی و فوقانی فونداسیون استفاده می‌شوند و نقش سازه‌ای ندارند.

• میلگرد رکابی 

میلگرد رکابی به جهت در امتداد نگه داشتن آرماتورهای طولی یا عمودی در بتن ریزی دیوارها و تنظیم فاصله بین دو شبکه آرماتور استفاده می‌شود.

• میلگرد ممان منفی 

به دلیل بتن ریزی درجا تیر و سقف، اتصال تیرچه ها به تیر، کمی گیردار می‌شود که این امر باعث ایجاد لنگر منفی در قسمت بالای تیر و سقف می‌گردد. جهت مقابله با این لنگر، از آرماتور ممان منفی استفاده می‌شود.

برای تامین طول مهاری، در انتهای آن خم 90 درجه ایجاد می‌کنند.

با توجه به نقش مهم خم ۱۳۵ درجه خاموت‌ها در افزایش شکل‌پذیری و عدم شکست برشی ستون (شکست ترد) در هنگام زلزله، اکیدا توصیه می‌شود هر دو خم ابتدا و انتهای خاموت دقیقا مطابق نقشه‌ها اجرا شده و از به کار بردن خم‌های ۹۰ درجه اجتناب شود.

معمولا در کارگاه‌های ساختمانی جهت تسریع و سهولت کار، خم‌ها به صورت ۹۰ درجه اجرا شده یا نهایتا فقط خم ابتدای خاموت با زاویه ۱۳۵ درجه اجرا می‌شود.

شاخه‌های میلگرد با اندازه‌های 12 متری تولید می‌شوند. زمانی که نیاز به طولی بیش از 12 متر باشد، میلگردها باید وصله شوند. جهت وصله میلگردها روش‌های مختلفی وجود دارد. این روش‌ها عبارتند از:

1) وصله پوششی یا اورلپ

2) وصله مکانیکی یا کوپلینگ

3) وصله جوشی یا فورجینگ

4) وصله اتکایی

در مورد هر کدام از این وصله‌ها برای مثال وصله اتکایی میلگرد و دیتیل اجرایی آن‌ها روی لینک آبی کلیک کنید تا تمام توضیحات را در یک مقاله مطالعه کنید.

سیستم‌های باربر جانبی در اسکلت بتنی

در سازه ها جهت مقابله با نیروهای جانبی مانند باد و زلزله از سیستم‌های باربر جانبی استفاده می‌شود.

سیستم‌های باربر متداول در اسکلت بتنی عبارتند از:

1) دیوار برشی بتنی

دیوار برشی بتنی به عنوان یک سیستم جانبی شکل‌ پذیر با سختی بسیار بالا همواره مورد توجه طراحان بوده است. این دیوار بارهای درون صفحه‌ای تحمل می‌کند.

از این دیوار در هر دو اسکلت فولادی و اسکلت بتنی می‌توان استفاده کرد.

اگر می‌خواهید در مورد دیتیل اجرایی دیوار برشی بتنی بدانید به مقاله ” دیوار برشی بتنی و دیوار حائل ” مراجعه کنید.

2) قاب خمشی بتنی

قاب خمشی از تیر، ستون و اتصالات تشکیل شده است. اتصالات در این قاب صلب بوده و تکیه‌گاه‌ها از نوع گیرداری هستند.

اتصالات صلب باعث ایجاد سختی جانبی می‌گردند به همین دلیل به عنوان سیستم باربر جانبی استفاده می‌شوند.

اسکلت بتنی پیش ساخته

المان‌های بتنی پیش ساخته به دلیل مزایای زیاد مورد توجه قرار گرفته‌اند. از جمله مزایای آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سرعت اجرای بالایی دارد
• کیفیت بالا به دلیل نظارت بالایی که در تمام مراحل ساخت وجود دارد.
• باعث کاهش هزینه‌های اجرا می‌شود.
• روش‌های پیش تنیدگی و پیش تنیده پس کشیده با دقت و نظارت بالایی روی آن‌ها انجام شده.
• امکان استفاده مجدد از آن‌ها وجود دارد.
• به نیروی انسانی کمتری نیاز است.
• امکان انبار کردن آن‌ها وجود دارد.

اما هر روشی در کنار مزایای خود معایبی نیز دارد، از معایب این المان‌ها می‌توان به سرمایه اولیه زیاد آن‌ها، محدودیت‌های طراحی، اجرا و ابعاد اشاره کرد.

از جمله المان‌های پیش ساخته شامل موارد زیر است:

• المان جعبه‌ای
• سیستم‌های دیوار باربر
• اسکلت با ستون یکپارچه
• اسکلت با ستون مجزا
• قاب‌های پرتال

مزایا و معایب اسکلت بتنی

در پایان مقاله آموزش اجرای اسکلت بتنی به بررسی مزایا و معایب اسکلت بتنی می‌پردازیم.

مزایای سازه بتنی

• سرمایه به صورت تدریجی در طول ساخت وارد می‌شود.
• نیاز به نیروی انسانی با تخصص بسیار بالا ندارد.
• در برابر آتش سوزی مقاومت بالایی دارد.
• نیاز به محافظت و نگهداری کمتری دارد.
• عمر کاربری بالایی دارد.
• مقاومت بتن به مرور زمان بیشتر می‌شود.

معایب اسکلت بتنی

• سرعت اجرای پایینی دارد.
• بار مرده بیشتری نسبت به اسکلت فولادی دارد.
• به طور کلی مقاومت کششی پایینی دارد.
• آسیب‌پذیری بالایی در برابر عوامل محیطی و یون‌های مخرب دارد.
• در صورت نیاز به ترمیم، عملیات ترمیم آن سخت است.

آموزش اجرای اسکلت بتنی

عمده مطالبی که در دانشگاه آموزش داده می‌شوند یا غیر مرتبط هستند یا بیشتر مباحث محاسباتی را دنبال می‌کنند.

اگرچه مباحث محاسباتی اساس دانش فنی در مهندسی عمران را شکل می‌دهند اما قبول کنید درصد کمی از افراد فارغ التحصیل وارد حوزه طراحی و محاسبات شده و عمدتا در بخش اجرا یا نظارت مشغول به کار می‌شوند.

اگر به دوران دانشگاهی خود فکر کنید، قطعا تایید می‌کنید که به مسائل اجرایی و کاربردی خیلی کم پرداختند و آنچه که آموزش داده شد برای حضور در بازار کار رقابتی این روزها کافی نیست!

قطعا می‌دانید که یادگیری روش‌ها و فنون مختلف اجرایی نیازمند زمان زیاد و کسب تجربه است. به طورمثال دال‌های بتنی انواع و عملکردهای مختلفی دارند مثل کوبیاکس، بابل دک، یوبوت، وافل، اینتل دک، پیش تنیده، هالوکور و غیره.

تو این ویدئو آموزش اجرای اسکلت‌ بتنی را هم به طور کامل معرفی می‌کنیم.